Can ile Nas'ın Savaşı

Bölüm 2-4

Şiddetli bir çığlık ile gözlerini açtı Bahtınur. Çığlık atmasının sebebi korkudan mı, yoksa heyecanda mı belli değildi. Diğer üç arkadaşı başında bekliyor, telaşlı bir şekilde Bahtınur'a bakıyorlardı.

-Ne oldu sana güzelim benim, dedi Ayşe. Halinden ve sesindeki titreşimden korktuğu belliydi. Seni uyandırmak için bayağı uğraştık, ama uyanmadın bir türlü. Çayır çayır yanıyorsun, ateşini ölçtük 39 derece çıktı, birde sucuk gibi terlemişsin. Hadi kalk hastaneye gidiyoruz.

Sanki Bahtınur rüyasında değil de, gerçekten ıslanmış, yağmur altında kalmış gibiydi. Uyanmasına rağmen rüyasındaki gibi üşümeye devam ediyordu.

-''İyiyim ben, korkmayın düzelirim şimdi,'' dedi.

Gizemli bir rüyadan uyanmıştı Bahtınur, biraz heyecan, birazda korku vardı yüreğinde. Yine o delikanlıyı görmüş, hatta burun burana gelecekken uyanmıştı. Hem bu yaşadıkları rüya olduğu için seviniyor, hem de, sadece rüya âleminde görebildiği için üzülüyordu.

''Nasıl bir iştir, kim bu yakışıklı da sürekli rüyalarıma giriyor'' dedi içinden.

Arkadaşlarının yardımı ve ısrarıyla hastaneye gitmeye ikna olmuştu. Hemen üstünü hızlıca değiştirip arabaya bindiler. En yakın özel hastaneye varıp, acil servise giriş yaptılar.

Tansiyonu çok düşük, ateşi çok fazla çıkmıştı. Evden çıkmasıyla, hastaneye gelene kadar midesi bulanmaya başlamış, gelene kadar iki kere istiğfar etmişti.

Hemen serum takılıp, soğuk tampon yaparak ateşin düşürülmesini sağladılar. Birkaç dakika sonra ateşi düşmeye başlamıştı. Yüzü sararmasına ve benzinin solmasına rağmen, hala çok güzel görünüyordu.

Serum bitince, büyük oranda düzelmiş, ateşi ve tansiyonu normal seviyelere gelmişti.

Eve vardıklarında hava kararmıştı. Bahtınur da bayağı iyileşmiş, kendini toparlamıştı.

İki hafta boyunca rüya falan görmedi Bahtınur. Hatta delikanlıyı unutmaya bile başlamıştı.