Changes |✔|

T H R E E

Tristan

«Αφού τελειώσεις το ραντεβού σου με την Julia αύριο, έλεγα αν θες να πηγαίναμε  να σε κεράσω παγωτό. Δίπλα στη παραλία. Όπως όταν ήσουν μικρός» μου λέει ο παππούς χαρούμενος.

Σιχαίνομαι να τον στεναχωρώ. Αλλά δεν είμαι για βόλτες και παγωτά. 

«Ας το αφήσουμε καλύτερα. Είμαι κουρασμένος. Θα κάτσω στο δωμάτιο μου. Θα έρθω κατευθείαν σπίτι» του λέω και σκύβει το κεφάλι.

Χτυπάει νευρικά τα δάχτυλα του πάνω στο ξύλινο τραπέζι μας και με κοιτάει. Το βλέμμα του είναι γεμάτο θλίψη. Και φταίω εγώ. Πάλι.

«Πάλι μόνος και κλειδωμένος στο δωμάτιο σου; Tristan κάνεις κακό στον εαυτό σου. Προσπάθησε να κάνεις μια υποχώρηση. Σε παρακαλώ» μου λέει αλλά δεν αλλάζω έτσι εύκολα.

Φυσικά και κάνω κακό στον εαυτό μου. Πάντα αυτό κάνω. Κάνω κάτι λάθος και όλοι με εγκαταλείπουν. 

«Το κακό έγινε πριν τρία χρόνια. Και εγώ απλά ζω μέσα σε αυτό. Ο Tristan που ήξερες πέθανε» του λέω με νεύρα και κλείνομαι στο δωμάτιο μου.

Κοπανάω τη πόρτα και βγάζω μια κραυγή. Νιώθω πολύ πιεσμένος και έτοιμος να κλάψω. Και δεν κρατιέμαι. Ξεσπάω σε λυγμούς και κάνω ένα πράγμα μόνο.

Ανοίγω το συρτάρι μου και βάζω σφιχτά στο χέρι μου το μπουκάλι με τα αντικαταθληπτικά. Τρέχω στο μπάνιο και τα πετάω μέσα στη λεκάνη. Πατάω και το καζανάκι για να βεβαιωθώ ότι έφυγαν για τα καλά.

Στηρίζω το βάρος μου στους αγκώνες μου και κοιτάζω ενώ βρίσκομαι στο νεροχύτη του μπάνιου τον εαυτό μου στον καθρέφτη.

Έχω μαύρους κύκλους και τα μάτια μου είναι κατακόκκινα. Στην αρχή τρόμαζα με αυτή την εικόνα. Νόμιζα ότι όλο αυτό ήταν κάποια φάρσα που σύντομα θα τελείωνε. Όμως όσο περνούσαν τα χρόνια, γινόταν όλο και πιο έντονο.

Και τώρα έχω συμβιβαστεί.

«Tristan ηρέμησε. Σκούπισε τα μάτια σου και ρίξε λίγο νερό στο πρόσωπο σου. Θα νιώσεις καλύτερα» μου λέει ο παππούς μου και με χαιδεύει στην πλάτη.

Κάνω αυτό που μου λέει και ρίχνω μπόλικο παγωμένο νερό στο πρόσωπο μου. Τα μάτια μου τσούζουν και νιώθω απαίσια.

«Θες να πάμε μια βόλτα να σε χτυπήσει λίγος αέρας; Κι ας είναι βράδυ» μου λέει αλλά γνέφω αρνητικά.

Ξαπλώνω στο κρεβάτι μου αλλά αυτή τη φορά με ακολουθεί. Κάθεται δίπλα μου και έχει το χέρι του στον ώμο μου.