Changes |✔|

T H I R T Y - F I V E

Tristan

Κάθομαι στο κρεβάτι μου και έχω σκύψει το κεφάλι μου. Δεν θέλω να κοιτάζω ούτε έξω αλλά ούτε και τον παππού μου. Δεν ξέρω και αμφιβάλλω αν θέλω να μάθω τι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι μου.

Θέλω απλά να μείνω μόνος. Τουλάχιστον ο εαυτός μου δεν θα με πονέσει.

«Γιατί να σε πληγώσει η κοπέλα; Δεν φαίνεται τέτοια...» μου λέει και κάθεται δίπλα μου.

«Κανείς δεν φαίνεται τέτοιος μέχρι να σε πληγώσουν. Μετά φεύγει αυτός που σε πλήγωσε και μένεις εσύ να μαζέψεις τα σπασμένα» του λέω ειλικρινά.

Γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Όλοι είναι ικανοί για τα πάντα. Οπότε γιατί η Zoe να διαφέρεις από το αγόρι της, από τους πρώην φίλους μου, από τον πατέρα μου;

«Θα σου κάνω την εξής απλή ερώτηση...Πως νιώθεις όταν την βλέπεις;» με ρωτάει και μπερδεύομαι.

Να σκεφτώ...Πολλά πράγματα. Νομίζω όμως πως είναι κυρίως αρνητικά τα συναισθήματα που μου βγάζει. Έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ.

«Δεν νιώθω άνετα κοντά της. Νιώθω ευάλωτος. Σαν να μπορεί να με διαβάσει. Οπότε δεν θέλω να βρίσκομαι κοντά της. Άσε που κρυφά μέσα μου, γελάω. Μου φέρνει γέλιο» του λέω.

Εκείνος γελάει χαριτωμένα και με χαιδεύει στη πλάτη. Δεν καταλαβαίνω τι θέλει να εννοήσει με αυτό.

«Tristan, δεν θέλω να σε τρομάξω και ούτε είμαι σίγουρος αλλά μήπως σου αρέσει η Zoe;» μου λέει και πετάγομαι κυριολεκτικά όρθιος.

Όχι, δεν μου αρέσει. Δεν μπορεί να μου αρέσει. Είναι πολύ λάθος όλο. Είμαι σίγουρος ότι είναι κάποια παρανόηση του παππού.

«Δεν μου αρέσει. Η Zoe είναι απλά μια κοπέλα που πάμε στο ίδιο σχολείο. Μάλλον κατάλαβες λάθος» του λέω κουνώντας τα χέρια μου δεξιά κι αριστερά.

Αρχικά εγώ δεν θέλω να βρίσκομαι δίπλα της. Όταν σου αρέσει κάποιος, δεν υποτίθεται ότι θες να είσαι συνέχεια μαζί του;

Εγώ δεν θέλω άρα δεν μου αρέσει. Τόσο απλό.

«Όταν την κοιτάς, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό;» με ρωτάει και σκέφτομαι.

Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό;

«Υποθέτω το πόσο αδιάκριτη είναι. Ξέρεις, το ότι χώνει τη μύτη της παντού» του λέω.

«Πρέπει να ξέρεις ότι πολλοί άνθρωποι όταν τους ελκύει ένας άλλος, προσποιούνται ότι το αντιπαθούν αυτό το πρόσωπο. Και όντως μπορεί να το αντιπαθούν αλλά δεν θέλουν να παραδεχτούν πως τους αρέσει κάποιος...» μου λέει και πιάνω το κεφάλι μου.