T W E N T Y - S I X

325 47 31
                                    

Tristan

Ξυπνάω σιγά σιγά και βλέπω τον παππού μου να μου κρατάει το χέρι. 

«Tristan;» ρωτάει συγκινημένος.

«Παππού τι έγινε;» τον ρωτάω αφού πονάει το σώμα μου και κοιτώντας ελαφρά γύρω γύρω βλέπω ένα δωμάτιο που σίγουρα δεν είναι αυτό του σπιτιού μου.

Φοράω τα ρούχα μου αλλά τα πατζάκια μου είναι σηκωμένα και έχω διάφορες γρατζουνιές. Κάποιες πληγές έχουν και αρκετό αίμα.

«Είχες έναν τσακωμό με έναν συμμαθητή σου και σας έφεραν εδώ. Ευτυχώς και οι δυο είστε καλά» μου λέει και μου χαιδεύει το χέρι.

Θυμάμαι λίγο πως με αποκάελσε ορφανό και του επιτέθηκα. Μετά ο ένας χτυπούσε με μανία τον άλλον. 

«Αυτός; Τον έφεραν κι αυτόν στο νοσοκομείο;» ρωτάω από περιέργεια.

Δεν βλέπω καθαρά και όλα φαίνονται θολά. Τουλάχιστον ελπίζω να τον έφεραν κι αυτόν εδώ. Να χτύπησε κι αυτός. Όχι μόνο εγώ.

«Κοίτα...» μου λέει ψιθυριστά και δείχνει στα δεξιά μου.

Γυρνάω το κεφάλι μου και ενώ πονάει ο αυχένας μου βλέπω στο διπλανό κρεβάτι τον Mark και την Zoe να του κρατάει το χέρι.

Θα ξεράσω. 

Και μας έβαλαν και στο ίδιο δωμάτιο. Δηλαδή ας πούμε με ποια λογική;

Εκείνος έχει κλειστά τα μάτια του και αυτή ούτε που ρίχνει ένα βλέμμα. Ενώ ξέρει ότι τους κοιτάζω.

«Πότε θα φύγουμε; Θέλω να πάω σπίτι» λέω στον παππού μου και εκείνος κάθεται δίπλα μου.

«Σε λίγο. Κάτι μικρά χτυπήματα είχατε μόνο οπότε δεν υπάρχει λόγος να σας κρατήσουν» μου λέει και προσπαθώ να κουνηθώ αλλά πονάνε τα κόκαλα μου.

Πονάνε από χθες λόγω της βροχής θα πονάνε και σήμερα λόγω του καβγά. Σε λίγο θα σπάσουν κιόλας και απλά θα ησυχάσω.

«Χέστηκα για αυτόν. Καλός μαλάκας είναι...» λέω ψιθυριστά και λαμβάνω μια άγρια ματιά από τον παππού μου.

Σωστά. Δεν θέλει να χρησιμοποιώ τέτοιες λέξεις. Δε του αρέσει να βρίζω. Πάντως και εκείνον δεν τον έχω ακούσει ποτέ να βρίζει.

«Tristan! Το στόμα σου...» μου λέει και σηκώνεται όρθιος.

Ευτυχώς που χτύπησα ελαφρά γιατί δεν θα άντεχα να μείνω εδώ μέσα. Θα πνιγόμουν εις διπλούν.

«Πάω να ρωτήσω τον γιατρό για το εξιτήριο. Απ'έξω θα είμαι. Αν χρειαστείς το οτιδήποτε, πες μου» μου λέει και αφού του κάνει νόημα να πάει, κλείνω τα μάτια μου για να ησυχάσω.

Changes |✔|Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang