Σας ευχαριστώ πολύ για τα 3Κ ❤️
Zoe
Κλαίω εδώ και ώρα αλλά ο καημός μου δεν φεύγει. Έχω ξοδέψει πολλά χαρτομάντηλα αλλά νομίζω πως θα κλαίω για ώρες ακόμα. Δεν με πίστεψε και έφυγε.
Είναι ποτέ δυνατόν να του την έφερνα έτσι; Του είπα πως τον έχω ερωτευτεί και το εννοώ, μιλήσαμε, με φίλησε και θα αθετούσα την υπόσχεση που του έδωσα, λέγοντας στον Mark ότι έκανα σχέση με τον Tristan;
Ούτε κατά διάνοια. Αλλά όπως πάντα ακόμα και από απόσταση ο Mark, πρέπει να μας ανακατεύει.
«Να μπω;» ακούω τον Anthony έξω από την πόρτα να μου λέει και αφού σκουπίσω τα μάτια μου, του ανοίγω.
Μπαίνει μέσα και περπατάει ανάμεσα από τα χαρτομάντηλα μου. Κάθεται δίπλα μου και με κοιτάζει μη ξέροντας τι μου έχει συμβεί. Εγώ δεν τον κάλεσα όμως γιατί δεν μπορώ να του μιλήσω για αυτό που συμβαίνει. Αν το κάνω, πραγματικά θα αθετήσω την υπόσχεση μου.
«Γιατί κλαις;» ρωτάει αγκαλιάζοντας με.
«Απλά τσακώθηκα με τον Tristan. Λίγο μου φώναξε όταν με είδε το πρωί και αυτό. Τίποτα σημαντικό...» του λέω εν μέρει την αλήθεια αλλά είμαι σίγουρη ότι θα θελήσει κι άλλες λεπτομέρειες.
Δεν ξέρω αν πρέπει να μιλήσω όμως. Είναι φίλος μου και νοιάζεται αλλά από την άλλη δεν θέλω να μάθει κάτι για τον Tristan. Δεν είναι πως δεν τον εμπιστεύομαι αλλά θα προδώσω τον Tristan.
«Ώστε μόνο σου φώναξε; Και ο Mark σου φώναζε μόνο αλλά δεν πλάνταζες στο κλάμα. Πες μου βρε κορίτσι μου» μου λέει γλυκά και παίρνω μια βαθιά ανάσα για να μπορέσω να μιλήσω.
Έχει δίκιο σε αυτό. Για τον Mark δεν έδινα δεκάρα. Για τον Tristan όμως με νοιάζει και με παρανοιάζει. Δεν θα αφήσω την σχέση μας να καταστραφεί έτσι απλά.
«Θα σου πω αλλά πρέπει να μου υποσχεθείς ότι δεν θα πεις τίποτα στον Tristan. Ήδη είναι στεναχωρημένος» του λέω με προσοχή γιατί είναι πολύ σημαντικό.
Το πρωί νόμιζα αρχικά πως ο Tristan μου έκανε πλάκα. Δεν τον είχα ξαναδεί τόσο πληγωμένο και θυμωμένο. Με κοιτούσε με ένα βλέμμα τελείως αντίθετο από προχθές. Στο νεκροταφείο, πριν με φιλήσει με κοιτούσε με ένα βλέμμα που μου δημιουργούσε ταραχή ενώ το πρωί με κοιτούσε σαν να με σιχαινόταν.
«Υπόσχομαι. Πες μου για να καταλάβω γιατί και στο σχολείο αλλά και εδώ είσαι τέτοιο ράκος» μου λέει και ξεκινάω να του διηγούμαι τα πάντα,
KAMU SEDANG MEMBACA
Changes |✔|
Fiksi Remaja𝓘'𝓶 𝓸𝓯𝓽𝓮𝓷 𝓼𝓲𝓵𝓮𝓷𝓽 𝔀𝓱𝓮𝓷 𝓘'𝓶 𝓼𝓬𝓻𝓮𝓪𝓶𝓲𝓷𝓰 𝓲𝓷𝓼𝓲𝓭𝓮. Ανοίγω το παράθυρο και βλέπω το ηλιοβασίλεμα. Πως γίνεται όμως να μην νιώθω τίποτα; Ή μάλλον νιώθω ένα κενό. Χρόνια τώρα. «Αγόρι μου, θες να φάμε μαζί; Έχουμε καιρό...» μ...
