Changes |✔|

E P I L O G U E

Tristan

Μερικά χρόνια αργότερα

Βγάζω το παλτό μου και το ακουμπάω στην καρέκλα του γραφείου μου. Μένω με το κουστούμι μου και ξεκινάω τη δουλειά. Μπορεί να είναι παραμονή Χριστουγέννων αλλά ακόμα μια τέτοια ημέρα, εγώ δουλεύω. Δεν με πειράζει καθόλου όμως.

Η δουλειά μας ή το καθήκον όπως το αποκαλώ, δεν σταματάει ποτέ. Δεν κοιτάζει γιορτές και αργίες.

Και αυτό το κατάλαβα πριν μερικά χρόνια. Τη ζωή πρέπει να την παίρνουμε σοβαρά, πρέπει να παίρνουμε αποφάσεις, πρέπει να την καθορίζουμε εμείς και όχι άλλοι.

Εγώ κατέστρεψα πολλά χρόνια από την ζωή μου επειδή άφησα τον πατέρα μου - ακόμα και μετά από τον θάνατο του - να με ελέγχει. Αυτό ήταν το μεγάλο μου λάθος.

Όταν όμως έβαλα στόχους και αποφάσισα να πάρω στα σοβαρά τη ζωή μου και το μέλλον που θέλω να έχω, πέτυχα πολλά.

Με την βοήθεια της Zoe που μου στάθηκε τόσο και δεν έφυγε λεπτό από κοντά μου, τελείωσα το σχολείο και σπούδασα νομική στο Harvard. Άλλαξα τόσο πολύ, πιέστηκα, κουράστηκα, έφτασα κοντά στο να τα παρατήσω αλλά πέρασα σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια της Αμερικής και μάλιστα με υποτροφία.

Δεν σταμάτησα εκεί όμως. Δούλεψα πολύ και μετά από κάποιες συνεργασίες με μεγάλους δικηγόρους - δίπλα στους οποίους έμαθα πολλά - άνοιξα ένα ίδρυμα για παιδιά χωρίς γονείς ή που το οικογενειακό τους περιβάλλον ήταν ακατάλληλο. Όμως, προσφέρουμε και ψυχολογική υποστήριξη σε κάθε άνθρωπο που αντιμετωπίζει προβλήματα.

Δεν μπορούσα να ζήσω ξέροντας πως εκατοντάδες παιδιά στον κόσμο ζουν αυτά που έζησα εγώ. Ετσι, έκανα και θα συνεχίσω να κάνω τα πάντα για κάθε παιδί που εκεί έξω υποφέρει.

Στο ίδρυμα αυτό έχω αναλάβει το νομικό πλαίσιο και η Julia είναι η ψυχολόγος του ιδρύματος που δημιούργησα.

Με βοήθησε και κυρίως με έσωσε και θα ήταν αχαριστία από μέρους μου να την αφήσω εκτός αυτής της προσπάθειας.

Αυτό όμως που θεωρώ ότι ξεχωρίζει αυτό το ίδρυμα από τα πολλά που υπάρχουν εκεί έξω, είναι πως προσπαθώ να προσφέρω σε κάθε παιδί το σπίτι που του έλειψε. Δεν είμαστε ίδρυμα με ολόκληρη την έννοια της λέξης αλλά μια οικογένεια με διαφορετικό αίμα.

Πολλά παιδιά έχουν βρει οικογένεια μέσω της αναδοχής ή της υιοθεσίας και αυτό με γεμίζει όταν συμβαίνει. Άλλα που δυστυχώς δεν βρίσκουν και μένουν εδώ, δεν τα αφήνουμε λεπτό να νιώσουν πως δεν έχουν θέση σε αυτόν τον κόσμο.