Changes |✔|

T H I R T Y - O N E

Zoe

Η πόρτα του δωματίου μου χτυπάει και εκείνος μπαίνει μέσα. Χαμογελαστός και εύθυμος. Λίγες φορές τον έχω δει τόσο χαρούμενο. Και αυτό οφείλεται σε μια υπόσχεση που του έδωσα.

Την οποία δεν μπορώ να τηρήσω. Άρα είναι σαν να τον κοροιδεύω. Και αυτό δεν μου ταιριάζει.

«Επιτέλους ξαναέρχομαι εδώ. Για να με κάλεσες εδώ, κάτι έχεις στο νου σου» μου λέει και πέφτει πάνω μου.

Το γεροδεμένο σώμα του πλακώνει το δικό μου και για πρώτη φορά δεν μου αρέσει. Δεν κολακεύομαι πια απ'ότι κι αν πει ή κάνει.

«Mark, όχι. Σε κάλεσα εδώ γιατί θέλω να μιλήσουμε. Για κάτι σοβαρό» του λέω και ξεκολλάει από πάνω μου. 

Πιάνει τη μια άκρη του κρεβατιού και με κοιτάζει. Περιμένει να με ακούσει. Δεν μου είναι εύκολο αλλά πιστεύω πως θα νιώσω καλύτερα μετά.

«Κάτι έχεις...» μου λέει σοβαρός.

«Όταν πρωτοξεκίνησε αυτή η σχέση, είχαμε συμφωνήσει πως ότι κι αν συμβεί, θα το συζητάμε. Σωστά;» τον ρωτάω και γνέφει καταφατικά.

Είναι καιρός να κάνω αυτό που θέλω. Δεν θα του αρέσει. Στην αρχή ούτε και σε εμένα άρεσε. Φοβόμουν. Όσο το σκεφτόμουν όμως κατάλαβα πως αυτό θα είναι καλύτερο. Ή έτσι πιστεύω.

«Με ανησυχείς. Τι έχει συμβεί;» ρωτάει ταραγμένος αλλά έτσι μου δημιουργεί περισσότερο άγχος.

«Mark, άσε με να μιλήσω. Δώσε μου λίγο χρόνο και θα καταλάβεις» του λέω.

Παίρνω μια βαθιά ανάσα και τα πόδια μου τρέμουν. Οι λέξεις δεν βγαίνουν από το στόμα μου αλλά θεωρώ πως καλύτερα τώρα παρά μετά.

«Θέλω να χωρίσουμε» του λέω και πιάνει το μέτωπο του με το χέρι του.

«Γιατί; Δεν τα πάμε καλά; Δεν σε ικανοποιώ;» με ρωτάει και νιώθω να πνίγομαι.

«Φαίνεται πως αυτή η σχέση δεν έχει να μας δώσει κάτι άλλο. Έχει στερέψει. Δεν νιώθω όπως ένιωθα. Ίσως φταίω εγώ. Απλά έπρεπε να το ξέρεις. Δεν θέλω να χωρίσουμε με καβγά» του λέω και εκείνος έχει παγώσει.

Γιατί δεν μιλάει; 

Συνειδητοποιεί ότι το κάνει πιο δύσκολο;

«Μα ταιριάζουμε. Περνάμε καλά. Τι έφταιξε;» ρωτάει μπερδεμένος.

«Δεν μπορώ να είμαι με κάποιον ο οποίος δέρνει και βρίζει για να λύσει τα προβλήματα του. Που ξέρω ότι αύριο μεθαύριο, δεν θα μου κάνεις και εμένα το ίδιο;» τον ρωτάω και σηκώνεται όρθιος.