Changes |✔|

F O U R T Y - S E V E N

Zoe

Έφυγα σαν την τρελή και ούτε τη τσάντα μου δεν πήρα από την πυλωτή. Την άφησα εκεί και έτρεξα προς το σπίτι του Anthony. Είναι ο μόνος που μου έχει μείνει και δεν θέλει το κακό μου.

«Ηρέμησε. Είσαι κατακόκκινη. Δεν θέλω να πάθεις τίποτα» μου λέει και μου φέρνει ένα ποτήρι με κρύο νερό.

Δεν μπορώ να ηρεμήσω. Η σχέση μου με τον Mark πάει κατά διαόλου και όχι μόνο αυτό αλλά τόλμησε να απλώσει και χέρι πάνω μου ενώ του το απαγόρευσα.

Αν δεν ήταν ο Tristan, σίγουρα θα μου είχε κάνει κακό.

«Δεν μπορώ να ηρεμήσω. Τα έχω με τον εαυτό μου και δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω και με τον Mark. Πως θα του μιλήσω; Θα εξοργιστεί» του λέω γρήγορα μέσα από μια ανάσα και ο Anthony φαίνεται σκεπτικός.

Ελπίζω να σκεφτεί κι αυτός κάτι γιατί εγώ είμαι τόσο αναστατωμένη που δεν μπορώ να κάνω και να σκεφτώ τίποτα.

«Συγγνώμη αλλά ο Tristan καλά του έκανε. Του άξιζε περισσότερο ξύλο» μου λέει εκνευρισμένος και μόνο που σκέφτομαι το πόσο επιθετικός και βίαιος ήταν, θέλω να κλάψω.

«Αλήθεια σου λέω, αν δεν ήταν εκείνος...ποιος ξέρει τι θα γινόταν» του λέω και εκείνος με αγκαλιάζει σφιχτά.

Όταν είδα κάποιον να μας πλησιάζει και κατάλαβα πως ήταν ο Tristan, η καρδιά μου έχασε έναν χτύπο. Ένιωσα πιο ασφαλής. Ήξερα πως θα με έσωζε.

Επομένως, δεν τον αποκαλώ άδικα, ήρωα. 

«Μην το σκέφτεσαι τώρα. Πέρασε. Όσο για το πως θα μιλήσεις με τον Mark, εσύ θα μείνεις μακριά του. Θα τον αναλάβω εγώ. Είμαι και αγόρι και θα τα πούμε αλλιώς» μου λέει και νιώθω ευγνώμων.

«Θα το κάνεις αυτό για εμένα;» τον ρωτάω συγκινημένη.

«Αν δεν το κάνω για την καλύτερη μου φίλη, για ποιον θα το κάνω;» ρωτάει γελώντας και σκουπίζω τα δάκρυα μου.

Βγαίνω από τη αγκαλιά του και πίνω λίγο ακόμα από το νερό που μου έφερε. Τα μαλλιά μου είναι μπερδεμένα και ακόμα λίγο βρεγμένα. Όπως και το κόκκινο μου ζιβάγκο. Το οποίο θα το κάψω. Μου θυμίζει τι πήγε να μου κάνει ο Mark. Δεν μπορώ να το φορέσω με την ίδια άνεση.

«Δεν είσαι όμως ταραγμένη, μόνο για αυτό. Έχει γίνει και τίποτα άλλο;» ρωτάει κοιτώντας με και με σηκωμένο το ένα του φρύδι.

Έγινε. Φυσικά και έγινε. Για αυτό και τα βάζω με τον εαυτό μου. Γιατί κάνω το ένα λάθος μετά το άλλο.