F O U R T Y - T H R E E

326 42 59
                                    

Zoe

«Νομίζω πως αυτό το διάλειμμα που τόσο ήθελες...σε ομόρφυνε» μου λέει ο Mark και αισθάνομαι περίεργα.

Αισθάνομαι μια αμηχανία. Την αμηχανία που νιώθει ένα κορίτσι όταν ακούει από το αγόρι της τέτοια λόγια. Δεν αισθάνομαι όμως, όπως πριν. Σαν κάτι να έχει αλλάξει.

«Σταμάτα. Θα αρχίσω να πιστεύω, ότι μου τα λες όλα αυτά για να με καλοπιάσεις» του λέω και δεν μπορώ να μην γελάσω.

Το ύφος του αυτό δείχνει. Εγώ δεν νιώθω πιο όμορφη. Ίσα ίσα που νιώθω απίστευτα κουρασμένη. Οπότε θέλει να με γλυκάνει με διάφορα γοητευτικά λόγια.

«Τι λόγο έχω να το κάνω αυτό; Αφού τα βρήκαμε και είμαστε πάλι μαζί, δεν έχω λόγο να σε καλοπιάνω. Είσαι δική μου και μόνο. Να το τονίσουμε αυτό...» λέει και με αγκαλιάζει.

Οι κινήσεις του είναι πολύ πιο διαχυτικές. Ανοίγεται πολύ και ξέρει ότι δεν θέλω να κάνει πράγματα που δεν νιώθω άνετα. Το κάνει όμως. Κι ας τον επιπλήττω, το κάνει.

Τα χέρια του κατεβαίνουν απειλητικά και αγγίζουν τα οπίσθια μου. Με φιλάει στον λαιμό και είναι τόσο παθιασμένος που ξεχνάει πως βρισκόμαστε σε δημόσιο χώρο.

«Mark, το΄χουμε ξεκαθαρίσει αυτό» του λέω και προσπαθώ να τον διώξω από πάνω μου.

Τον σπρώχνω αλλά είναι πιο ψηλός και δυνατός από εμένα και έτσι μου είναι αδύνατον να τον διώξω. Δεν μετακινείται καθόλου. Δεν είναι ότι δεν μου αρέσουν οι κινήσεις του. Καλές είναι. Το αγόρι μου είναι. Αν δεν το κάνω με αυτόν, με ποιον θα το κάνω; Αλλά δεν μπορεί να κάνει ότι θέλει επάνω στο δικό μου σώμα, χωρίς εγώ να θέλω.

«Αφού σου αρέσει. Απόλαυσε το» μου λέει και η φωνή του χαμηλώνει.

«Mark, άσε με. Κάτι σου έχω πει. Μην με αγνοείς» του λέω με νεύρα και τον σπρώχνω από πάνω μου.

Τον κοιτάζω με άγριο βλέμμα για να καταλάβει πως δεν εγκρίνω αυτό που έκανε και εκείνος προσπαθεί να ηρεμήσει γρήγορα. Άναψε. Δεν φταίω εγώ. 

«Ρε κορίτσι μου, είναι δυνατόν να είμαστε μαζί και να μην έχουμε κάνει τίποτα; Όλα τα ζευγάρια προχωράνε. Εσύ γιατί με ταλαιπωρείς έτσι;» με ρωτάει εκνευρισμένος και κάτι μέσα μου, ταράζεται.

Μόνο αυτό τον νοιάζει. Όλο για αυτό συζητάει λες και δε ξέρει την άποψη μου.

«Mark, δεν μπορείς να με πιέσεις να κάνω κάτι που ίσως μετανιώσω. Η πρώτη φορά μιας κοπέλας δεν είναι απλή υπόθεση και εσύ δεν λες να το καταλάβεις. Δεν με νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι. Αν σε νοιάζει μόνο αυτό, είσαι ελεύθερος. Μπορείς να βρεις κάποια που θα κάνει αυτό που τόσο θες» του λέω απότομα και αυτός χαμογελάει.

Changes |✔|Onde histórias criam vida. Descubra agora