T W E N T Y - N I N E

334 40 67
                                    

Tristan

Πετάω τα ρούχα μου στο πάτωμα και μπάινω στη γεμάτη με νερό μπανιέρα. Το νερό είναι κρύο, σχεδόν παγωμένο αλλά δεν με νοιάζει. Αυτό είναι το τελευταίο μου πρόβλημα αυτή τη στιγμή.

Κάθομαι εκεί, βουτηγμένος στη θλίψη μου και στη μιζέρια μου και σκέφτομαι τα λόγια της Julia.

«Σκέφτηκες ότι μπορεί όσο σε είχε κυριεύσει ο θυμός και όσο τον χτύπαγες να έμοιαζες στον πατέρα σου;»

Αυτό για εμένα είναι ύβρις. Σαν να με υποτιμάνε ως άνθρωπο. 

Το παγωμένο νερό έχει μουδιάσει τα άκρα μου και νιώθω το κορμί μου να τρέμει. Δεν σηκώνομαι όμως. Το έχω πάρει απόφαση. Θα μείνω εδώ. Πρέπει να με τιμωρήσω. Πρέπει να τιμωρηθώ που έστω και για λίγο του έμοιασα.

Σε αυτόν τον άνθρωπο δεν πρέπει να μοιάζω. Είναι τέρας. Αυτό ευτυχώς το κατάλαβα νωρίς.

Περνάω από τον διάδρομο του σπιτιού μας και ακούω θορύβους από το υπνοδωμάτιο των γονιών μου. Περίεργοι ήχοι ακούγονται.

«Μην με ακουμπάς...» ουρλιάζει η μαμά και από τη φωνή της φαίνεται ότι είναι τρομαγμένη.

«Αλλιώς; Είμαι ο άντρας σου και πρέπει να τηρείς τα καθήκοντα σου. Πάρ'το χαμπάρι» της φωνάζει και ακούω μια κραυγή.

Της κάνει πράγματα που δεν πρέπει να της κάνει. Πράγματα που δεν του έχει δώσει την άδεια της για να κάνει.

«Mason όχι...» λέει και πλέον λυγίζει.

Κλαίει. Και εγώ κάθομαι άπραγος.

«Παραπονιέσαι ότι σε απατάω. Κάτσε σιωπηλή για να κάνω αυτό που κάνω με τις γκόμενες μαζί σου» λέει και ακούγονται πιο βίαιοι οι ήχοι αυτή τη φορά.

Κλείνω τα αυτιά μου και πέφτω στα γόνατα. Το κεφάλι μου ακουμπάει το πάτωμα και προσπαθώ να χωνέψω αυτό που γίνεται μέσα.

Την βιάζει. 

Το τέρας. Το κτήνος. Την βιάζει και δεν τον νοιάζει που κλαίει. Θέλει απλά να είναι ο άντρας. Αυτό λέει πάντα.

Επανέρχομαι στην πραγματικότητα και τα δάκρυα πια έχουν βγει από τα μάτια μου. Ενθυμούμενος κάθε σκηνή που αυτός ο άνθρωπος μας πλήγωνε, νιώθω τόση οργή.

Αν τον είχα μπροστά μου σήμερα, σίγουρα θα του μιλούσα αλλιώς. Έχω μεγαλώσει. Ξέρω τι έκανε. Ξέροντας μάλιστα και τις επιπτώσεις των πράξεων του γιατί εγώ τις ζω, θα τον έφτυνα. Γιατί δεν αξίζει κάτι καλύτερο.

Changes |✔|Where stories live. Discover now