𝓘'𝓶 𝓸𝓯𝓽𝓮𝓷 𝓼𝓲𝓵𝓮𝓷𝓽 𝔀𝓱𝓮𝓷 𝓘'𝓶 𝓼𝓬𝓻𝓮𝓪𝓶𝓲𝓷𝓰 𝓲𝓷𝓼𝓲𝓭𝓮.
Ανοίγω το παράθυρο και βλέπω το ηλιοβασίλεμα. Πως γίνεται όμως να μην νιώθω τίποτα;
Ή μάλλον νιώθω ένα κενό. Χρόνια τώρα.
«Αγόρι μου, θες να φάμε μαζί; Έχουμε καιρό...» μ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Η ιστορία περιγράφει την ζωή του Tristan Ford. Ενός έφηβου ο οποίος αντιμετωπίζει το τέρας της κατάθλιψης και του αυτοτραυματισμου. Μοναδική του οικογένεια ο παππούς του, με τον οποίο τον συνδέει παραπάνω από μια σχέση αγάπης.
Ο Tristan έχει χάσει την παιδική του ηλικία, την ψυχική του υγεία και την ηρεμία του.
Θα ξανασυναντησει την ευτυχία ή θα βουλιάξει στην δυστυχία του;
_____________________
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Το να είσαι έφηβος είναι δύσκολο από μόνο του. Αυτό γίνεται πιο δύσκολο όταν υποφέρεις από κατάθλιψη και σε κυριαρχούν οι κακές σκέψεις και οι τύψεις. Ο Tristan Ford περνάει τα τελευταία τρία χρόνια της ζωής του, έχοντας να αντιμετωπίσει το κακό που του έκανε η ίδια του η οικογένεια αλλά και τη ζωή μετά από αυτό.
Η μοναξιά έχει αντικαταστήσει κάθε παιδικό και εφηβικό στοιχείο που είχε και τον έχει μετατρέψει σε ένα μοναχικό, σκληρό και καταθλιπτικό έφηβο.
Έχει ξεχάσει πως είναι η οικογένεια αφού την στερήθηκε για πολλά χρόνια πριν ακόμα τους χάσει για πάντα. Το παρελθόν του τον στοιχειώνει και η ψυχολογική υποστήριξη είναι η μόνη του επιλογή.
Έχοντας τον παππού του στο πλευρό του, προσπαθεί να ισορροπήσει πάλι και να σταθεί στα πόδια του αλλά αυτό είναι ακατόρθωτο.
Ο Tristan Ford υποφέρει και δεν αναζητά την ευτυχία.
Αλλά ξεχνάει πως ακόμα και αν δεν την ψάξει αυτός, ίσως τον βρει εκείνη από μόνη της...
_____________________
WARNING!
Η ιστορία συχνά θα περιέχει σκηνές αυτοτραυματισμού, σκηνές κακοποίησης και υβριστικό λεξιλόγιο.
Δεν έχω σκοπό να παροτρύνω κανέναν να προβεί σε κινήσεις αυτοτραυματισμου ή κακοποίησης.
Διαβάζετε με δική σας ευθύνη.
_____________________
Καλησπέρα σε όλους και όλες!
Όπως καταλάβατε, πρόκειται για ένα νέο βιβλίο, διαφορετική από την προηγούμενη. Είμαι πολύ χαρούμενη που στο πρώτο μου βιβλίο «Hold My Hand» ήσασταν δίπλα μου και ελπίζω το ίδιο να συμβεί και τώρα.
Πρόκειται για ένα τελείως διαφορετικό θέμα, δύσκολο και ευαίσθητο το οποίο χτίζω καιρό αφού για να γράψω για την κατάθλιψη από την οποία πολλοί άνθρωποι υποφέρουν πρέπει να μάθω πράγματα και να ενημερωθώ.
Θα δείτε πως τα περισσότερα κεφάλαια θα είναι από τη μεριά του Tristan πράγμα που είναι ακόμα πιο δύσκολο αφού πρέπει να μπω στον ρόλο του και να νιώσω τον χαρακτήρα. Δεν συναντάμε πολλές ιστορίες στις οποίες αφηγητής είναι το αγόρι. Παρόλα αυτά είπα να το δοκιμάσω. Όμως, ελπίζω να το λατρέψετε όσο κι εγώ.
Έχω ανεβάσει τον πήχη αφού μου αρέσει να δοκιμάζω νέα πράγματα.
Εύχομαι να αγαπήσετε αυτό το βιβλίο και τους χαρακτήρες τους ίδιους όσο και εγώ. Περιμένω τα σχόλια σας και τις εντυπώσεις σας!
