Küçüklüğümden bu yana öğretmen olma hayaliyle yanıp tutuşuyordum. Mezuniyet, KPSS derken en sonunda atanmıştım. Mardin'de bir ortaokulun rehber öğretmeniydim artık. Okutulamayan, küçücük yaşta evlenmek zorunda kalacak kızların sesi olmaya gidiyordum...
Sizler için videolar bulup gifleri kendim yapıyorum. Umarım onları da beğeniyorsunuzdur.
Beğenileriniz ve yorumlarınız benim için önemli lütfen eksik etmeyin.
Keyifli okumalar dilerim...
Seviliyorsunuz...
Reyyan'dan
Telefonuma gelen bir sürü bildirim sesiyle uyandım. Kim olduğuna bakmadan saate bakıp tekrar yattım. Bu sefer de kapı alacaklı gibi çalıyordu. Yataktan bir anda fırladım. Ne oluyor kardeşim ne bu tantana.
Üzerimi düzeltip kapıya koştum. "Kim o?" Dışarıdan sesi bekledim. "Benim. Mustafa." Kapıyı açtım direk. Hala uykuluyum ama. "Mustafa abi ne oldu?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bacım Miran ağam sana ulaşmaya çalışıyormuş. Yarım saate hazır olsun dedi." Gözlerimi ovuşturdum. "Neden?"
"Valla bilmiyorum Reyyan bacım." Kafamı salladım. "Tamam Mustafa abi. Buraya kadar da geldin saol."
Kapıyı kapatıp odama geçtim. O zaman diliminde de telefonum titriyordu. "Efendim. Günaydınn. Miran, Mustafa abi geldi şimdi. Tamam hazır olurum da nereye gideceğiz? Tamam arka sokakta buluşalım Miran. Nedenini sorma işte. Tamam görüşürüz."
Miranın annesiyle olan gerilimi Ece'yi bana yollamadığından beri anlamıştım. Miran'ın anlatmasını bekliyordum ama o da sürekli önemli bir şey olmadığını söylüyordu.
İstenmeyen kız olmak en son isteyeceğim şeydi tabi. Bununla nasıl baş edeceğimi ne yapacağımı bilmiyorum. Yatağımı düzeltip elimi yüzümü yıkadım. Tuvalette işimi halledince dolabın önüne gittim.
Rahat kıyafetler giyindim. Saçlarımı düzelttim. Biraz rimel ve göz kalemi sürdüm. Açık renk rujumu da sürüp çantamı hazırladım. Anneme günaydın mesajı atıp işime yarayacakları da çantama tıkıştırdım.
Kol saatime baktığımda son 5 dakikam kalmıştı. Sabah ayazı vardı dışarıda hemen kalın hırkamı giyindim. Ayakkabılarımı da giyip son kez kapının önündeki aynadan baktım kendime. İyiydim ya maşallah bana.
Kapıyı kilitleyip anahtarı çantamın küçük gözüne attım. Mustafa abiylr karşılaştık. "Tekrardan günaydın Mustafa abi."
"Kusura kalmayasın Miran ağam öyle deyince apar topar gelmişim." Gülümsedim. "Biliyorum Mustafa abi sıkıntı olmaz. Hadi dikkat et kendine."
Konuşma bitince Miran'ı bekleyeceğim sokağa geldim. İn cin top oynuyordu. Kimsecikler yoktu. Miran'ın arabasını görünce hemen binip kemerimi taktım. "Günaydın güzelim." Yanağımdan öptü. "Günaydın."
