Küçüklüğümden bu yana öğretmen olma hayaliyle yanıp tutuşuyordum. Mezuniyet, KPSS derken en sonunda atanmıştım. Mardin'de bir ortaokulun rehber öğretmeniydim artık. Okutulamayan, küçücük yaşta evlenmek zorunda kalacak kızların sesi olmaya gidiyordum...
Okul kısımlarını Pazartesi günlerinde daha ayrıntılı yazıyorum. Çünkü Reyyan'ın kendi sınıfı olduğu için daha detaylı anlatmam gerekiyor. Diğer günler daha yüzeysel geçiyorum. Sizleri de bilgilendirmek istedim.
Ve ek not olarak şunu eklemek istiyorum.
Üniversite öğrencisiyim ve yaz okulum yoğun bir şekilde online olarak başladı. Elimden geldiğince boş vaktim olduğunda hızlı yazmaya çalışıyorum. Bazen aklıma hiçbir şey gelmiyor. Bundan dolayı da sizi biraz fazla bekletiyorum.
Yeni bölüm yetiştirmenin, güzel bir bölüm olmanın yükü de benimle beraber geliyor. Sizi bu aralar fazla bekletirsem lütfen kusuruma bakmayın. Çünkü yaz okulum beni biraz sıkıştıracak.
Elimden geldiğince hızlı yazıp sizlerle birlikte yeni bölümün keyfini çıkartacağımdan emin olabilirsiniz.
Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim.
Keyifli okumalarrr.
❤
----- 20 Eylül Cuma -----
Reyyan'dan
"Annem kalk haydi. Sabah oldu." Alarm yerine bu sesle uyanmak ne güzel şeydi. Ama sadece bugüne özel olması da üzüntülüydü. Tek gözümü açtığımda annem gülümseyerek bana bakıyordu. Saçımı okşamaya devam ediyordu. Anne sen benim saçıma böyle yapmaya devam edersen ben uyurum ama.
"Günaydın anne." Üzerimdeki yorganı açtı. "Günaydın kızım. Hadi kalk bakalım kahvaltı hazırladım. Okula geç kalma." Kafamı salladım. Yatağımda birazcık da olsa tavanımla bakışıp aniden kalkınca karnıma ağrı girmesi bir oldu. Ay hayır ya.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tuvalete girip işlerimi hallettim. Akşamdan hazırladığım kıyafetlerimi giyip saçlarıma hava verdim birazcık. Boynuma unutmadan kremlerimi sürüp yedirdim. Morluklarım azalıyordu çok şükür. Rimel sürüp dudaklarıma parlatıcımı da sürdüm. Hazırdım. Zaten bu karnımın ağrısıyla bakalım nasıl geçecekti okul.
Bu zamanları ağır geçirirdim. Annemde yok tabi şimdi ne yapacağım acaba? Kimseye belli etmeden kahvaltıya oturdum. Annem bana bakındı. "Betin benzin atmış iyi misin sen?" Kafamı salladım. "İyiyim anne." Anneme de söyleyip şimdi boşuna telaş yaptırmak istemiyorum.
