Porwana Przez Jokera

♣ Rozdział 22 ♣

♣

- A no tak, zapomniałem... ubierz się przyzwoicie bo w tych dresach wyglądasz mało atrakcyjnie... - rzucił na odchodne.

- Dresy to też ubrania... czemu tutaj każda musi się tak stroić... - westchnęłam po czym wstałam z łóżka i podeszłam do szafy. - No tak zapomniałam, kobiety w tym miejscu służą tylko do ozdoby i zaspokajania potrzeb gangsterów... - powiedziałam do siebie, szukając czegoś w czym mogłabym się pokazać, a Joker nie uznałby tego za strój menela...
- Nie tylko... - wtrąciła się do rozmowy Nesryn, którą zdążyłam poznać już jakiś czas temu... nie była zła, nie zachowywała się nadęto i pusto jak większość tutejszych panienek... była normalną dziewczyną z którą można było porozmawiać.
- Nie tylko? - podniosłam brew zdziwiona, wpatrując się w dziewczynę, która weszła do mojego pokoju. - Co masz na myśli? Powiedz mi, że kobiety tutaj żyją jak w raju... - przewróciłam oczami.
- W raju może nie... nie przesadzajmy. - zaśmiała się po czym usiadła na krześle obok. - Ale... nie mają najgorzej... nie wszystkie są tępe i puste jak myślisz... - mruknęłam, poprawiając kawałek ozdobnego obrusu na moim stoliczku.
- Ach no tak... - mruknęłam. - A czy przypadkiem Panowie was tutaj nie wykorzystują na każdy możliwy sposób? - spojrzałam na nią ze skompletowanym strojem w dłoniach.
- Jeśli dobrze pamiętam... nie miałaś okazji jeszcze poznać reszty... bo Joker cie do nich nie dopuszczał. Na razie znasz tylko mnie, Johnnego i Cloe... - zagryzła wargę. - Nie możesz wsadzać wszystkich do jednego worka tak jak lubisz... W naszym gangu o ile to się może wydawać dla ciebie dziwne, praktycznie wszyscy traktują się jak wielka rodzina. - mruknęła nie spuszczając ze mnie wzroku. - Tutaj każdy ma swoje obowiązki, jest za coś odpowiedzialny... Jeśli ktoś posiada jakieś ponadprzeciętne zdolności, Joker to dostrzega nawet wśród dziewczyn... Ja jestem hakerką, Joker mi ufa i zleca mi większość swoich zadań, Cloe jest łowczynią i też na niej polega... Nie każda dziewczyna odgrywa rolę tępej blondynki... niektóre z nas mają tutaj przydzielone naprawdę poważne zdania...
- Tak? Bo ja myślałam, że Joker nie uznaje kobiet na poważnie w tym co robią... przynajmniej na takiego zawsze wyglądał. - mruknęłam. - I wygląda...
- To zależy wszystko od umiejętności, mój szef może i nie wygląda na milutkiego, ale dostrzega starania innych i to docenia... kiedyś nie był przekonany do roli kobiet w naszym gangu ale się to niedawno zmieniło, traktuje je na równo z mężczyznami... Tutaj większość nie ma z niczym problemów nawet w sferze seksualnej... Jedynie Joker w tej kwestii bywa nieustępliwy... i nie kieruje się zasadą wspólnej chęci... To on tylko wykorzystuje kobiety w tym zakresie i to w niezbyt delikatny sposób, reszta potrafi się dogadać bez takich ceregieli. - spojrzała na mnie, później na drzwi upewniając się, że zielonowłosy tego nie słyszy, nawet przez kamery. Była hakerką, potrafiła za pomocą specjalnej aplikacji w telefonie wyłączyć na chwilę to na co miała ochotę... ale Nesryn potrafiła o wiele więcej niż się wszystkim wydawało... póki co nie miała okazji jeszcze się wykazać.
- Czemu od tak zmienił zdanie w te sprawie? - podniosłam brew. - To, że lubuje się w brutalności zdążyłam zauważyć jeszcze na początku mojego pobytu w tym miejscu.

Nesryn na mnie spojrzała po czym zamknęła drzwi na klamkę... Tylko dzięki niej, mogłam dowiedzieć się co nieco więcej o tym co tutaj się działo. Opowiadała mi różne historie i dzieliła się swoimi przemyśleniami. Była w porządku, przynajmniej moja intuicja to wyczuwała. Nie widziała we mnie wroga... bo wiedziała, że też jestem człowiekiem i nie mogła rozliczać mnie za uczynki mojego ojca. To dlatego ją polubiłam... i zrozumiałam, że jednak nie wszyscy chcą mojej krzywdy.

- Opowiem ci w skrócie... bo Joker z pewnością już na ciebie czeka... - spojrzała na mnie. - A on strasznie nie lubi na kogoś czekać... - podeszła do mnie po czym zaczęła rozczesywać moje włosy. 
Żeby zaoszczędzić trochę czasu zaczęłam nakładać na siebie już wcześniej wybrane ubrania.