MANOLYA - Bizden Olmaz

-7-

Doğru mu duymuştum? Ben Melike'nin yanına gitmişim. Bunu hangi ara yapmış olabilirim ki?

Bir az önce yanına gittiğimi söylediği Melike?

Hoca olan Melike?

Melike Hoca!

Melike Hoca'ya Melike demişti ve benim Melike Hoca ile konuşmamı sorun ediyordu. Zihnimde çağrışan düşünceleri iteklemem gerekiyordu. Emin olmak için olanları geri sarıyordum.

Bileğimin acısını unutacak şaşkınlıkla yüzüne bakmaya devam ettim bir süre. Gerçekliğini teyit ettirmem gereken bu bilgi konuşabilmem için gerekli kelimeleri bulup çıkaramıyordum dudaklarımın arasından. Ne denirdi ki böyle bir şeyde?

Yaşadığım aydınlanma beni afallatmış durumdayken Bora epey yanıma yaklaşmış "Hey!" demişti.

"Yani benim Melike Hoca ile soru çözmemin ne sakıncası var ki?"

Tamam, kabul. Biraz anlamamış gibi davranıyor olabilirdim ama emin olmalıydım.

Bora yüzünü ekşitti. "Asuman, sen aptal mısın? Rol mü kesiyorsun?"

"Hangisi beni kurtarır?" dedim merakla.

Dişlerinin arasından "Hiçbiri!" diye tıslarken başını geri çekip ofladı. "Hadi ama! Derdin ne kızım senin? Benimle uğraşmakla eline ne geçecek?"

"Bora, şuna bir açıklık getirelim. Seninle uğraşmıyorum. Hatta umurumda bile değilsin." Bileğimin acısı ve zorbalıklarına maruz kalmam yeterince sinirlendirmişti beni.

"Melike Hoca'ya soru sordum, yani sana göre Melike ama benim için Melike Hoca. Bunda nasıl bir sorun olabilir ya da bunu kendine yorabilirsin?"

Süpheli bakışlarını bir süre yüzümde gezdirdikten sonra tatmin olmamış bir ifadeyle konuşmaya başladı.

"Önce telefonla konuşmamı duydun, unutmanı söyledim tamam dedin. Sonra kavga ettiğim adam sevgilin ve onun burnunun ucunda seni görüyorum, o sırada bize bakıyordun. Sence de aranızda ittifak kurmak için yeterli nedenleriniz var gibi gelmiyor mu?"

Zihninde kurduğu saçmalığa bakılırsa ben oldukça tehlikeli biriymişim gibi görünüyordu. Daha kendim için bir şey yapamayan ben başkasının hayatını mı irdeleyecektim? Komik!

"Telefon konuşmanı duydum evet ama oradaki Melike'nin, Melike Hoca olduğunu nereden bilebilirim? Her şeyi şu an anlıyorum." Bora'nın yüzünde tabiri caizse "Batırdım" ifadesi varken sözlerime devam ettim.

"Furkan benim sevgilim değil, sınıf arkadaşım. Onunla konuşuyor olmam neden sevgili olduğumuz anlamına gelsin? Bu kadar mı geri kafalısın! Üstelik Selin ile yakın arkadaşsınız ama bir gün olsun sevgili olduğunu düşünmedim. Yoksa sen olma ihtimalini düşündün mü?"

Sözlerimle dizine yerleştirdiği yumruğunu sıkarken başıma bir şey gelmeden susmam gerektiğine karar verdim.

"Saçma sapan şeyler demeyi kes!"

"Şu ana kadar senin saçmalıklarını dinlediğime göre bu konuda beni uyaracak kişi sen olamazsın."

Söylediklerimi görmezden geldi. "Yani Melike ile bir alakan yok ve bunu benim aleyhime kullanmadın, öyle mi?"

Başımı "hayır" anlamında sağa sola salladım.

Kerim'den sırf bu çocuk için vazgeçmek zorunda olduğum için çok sinirliydim. Ayrıca sebepte öyle saçma bir şeydi ki, Bora'nın tüm bu yersiz davranışlarını hak etmemiştim.