B.53

161 17 16
                                    

xChiQuita al dayanamadım yine sanasjsjs

-Yani gittiler dedim . Barın üst katındaydık. Kafa salladı. Gözlerimi aşağıdan geçen insanlara çevirdim. Bana uzattığı bardağı aldım. Ellerim titriyordu. 

-YG her yerde çok kalmaz dedi Jin. Ona döndüm. Onunla çok sık konuşmazdım ama çatıya çıktığımızdan beri bizi dinliyordu. 

-Neden ? 

-Düşmanı çok da o yüzden. Lakin bu sefer daha erken gittiler

-Neden ? dedim tekrardan. Omuz silkti. 

-Canları istemiştir, birinden kurtulmak istemişlerdir, başka şehirde işleri vardır . Kimse bilemez. 

-Peki Suga ? dediğimde gülümsedi. Suga bence biliyordu. 

-Suga bilir ama bilmez dediğinde kaşlarım çatıldı. Bu sefer tamamen ona döndüm. 

-Nasıl ? 

-Suga asla bir şey söylemez. Jiyong bunu bildiği için ona söyler. Nereye gideceklerse gitsinler. Yerleştikten sonra arar Suga'yı. Nerede olduğunu söyler. Çünkü bizde ekibin bir parçasıyız. Ana ekipten olmasak da aynı gemideyiz. Aynı düşmanlar, aynı dostlar. 

-Peki Suga şimdi Kook istese ona söylemez mi ?

-Annesi gelsin ona bile söylemez. Zaten önde Kook'un iyiliğini düşünür. Hiç bir şey düşünmeden oraya giderse Kook için iyi olmaz dediğinde Kook bize döndü. 

-Gitmiyorum. Gitmeyeceğim de. Buradayım. Bir iyiliğim var dedi bana bakıp. Kaşlarım çatıldı. Ne iyiliği ? Bir kutu bira daha açıp içmeye başladım. 

-Onları bulamam mı ? 

-Ji Eun onları zaten tanıyorsun. YG'yi bulamazsın. dediğinde kafa salladım. 

------

Bardan çıkmıştım. Geç olmadan. Gecenin köründe ara sokaklardan geçiyordum. Duyduğum seslerle çıkmaz sokağa döndüm. Jiyong başımı ne zaman belaya soksam gelmişti. Gitmiş olamaz. Benden uzaklaşmaz. Beni seviyordu. Yine gelirdi. 

-Beni izliyorsun dimi ? dedim. Öğrenmenin tek yolu vardı. Seslere doğru yürüdüm. Kalabalıktı. Beş erkek vardı. Beni ize Jiyong. Bana gel. 

-Hey güzelim dedi biri uzun boylu erkeğe döndüm. 

-Bu saatte buralar senin için fazla tenha değil mi ? dediğinde kendimi gülmeye zorladım. 

-Öyle mi ? dedim biraz sarhoştum. Sadece çok az ama bu hayatımda yaptığım en mantıklı karardı. Eli kolumu kavrayıp beni duvara çekti biri. Diğeri de yanıma gelmişti. 

-Bence öyle dedi montumun bir kolunu indirdi. Sinirle ona baktığımda montumu bildiğin üzerimden çıkardı. Kolu yırtılan montu çöpe doğru attı. Soğuk hava bütün vücudumu titretti. 

-Bırakın beni dediğimde biri gülümsedi. 

-Bence de bırakın onu sesiyle hepimiz sokağın girişine döndük. Kalbim hızlandı. Taki Kook'u görene kadar. Sokağa doğru yürüdü. Gözlerinde hiç görmediğim bir ifade vardı. 

-Yah yoluna ufaklık

-Bırakın dedi size dediğinde ben olsam duvarı deler kaçardım ama karşımdaki herifler benim aksime rahattı. Biri Kook'a doğru yürüdüğünde Kook ona yumruğu geçirdi. Elinde parıltıdan bir muştası olduğunu anladım. Gözlerimi kapattım ve yere çöktüm. Bütün bu gürültüden,bu kaostan uzaklaştırdım kendimi. Beni izlemiyordu. Burada değildi. Jiyong yoktu ama bu imkansızdı. Bir sebebi olmalıydı. 

-Nuna dedi iki kolumdan tutup beni yerden kaldırdı ve montunu omuzlarıma bıraktı. 

-Ne yapıyorsun böyle nuna ? 

-Gelmeliydi. Jiyong hep beni izler Kook. Başım ne zaman belaya girse gelir 

-Nuna lütfen

-Bir nedeni olmalı Kook dedim yerdeki adamlara baktım. 

-Nedeni falan yok

-Bu çok saçma. Öylece gidemezler. Bir nedeni olmalı

-Yok ama diye bağırdı. Elini duvara geçirdiğinde bir adım uzaklaştım. Kırgın gözlerle suratıma baktı. 

-Yok. Bir nedeni falan yok. Gittiler sadece. Neden bir nedeni olmalı ? Biz kimiz ki ? Sen kimsin ? Ben kimim ? Ne önemimiz var gözlerinde ? Gittiler. Onlar böyleler. Arkalarında kimi bıraktılar umursamazlar. Bir sebep yokken çıkıp giderler. Gelmeyecekler. Keyiflerini yerine gelene kadar gelmeyecekler. Canları ne zaman isterse buraya dönerler. Onu bekleyecek misin ? Gerçekten salak mısın ? Bırakıp gittiler işte nuna. Terk ettiler. Umurlarında değiliz. Olmayacağız da. Hadi ben neyse. Ben bir şekilde onları tekrar görebilirim. Peki sen ? Çöp gibi attılar seni bir kenara. Farkındasın dimi ? Neden onlar için kendini paralayacaksın ? Bu kadar mı senin değerin diye bağırdığında ondan yavaş yavaş uzaklaşıyordum. Sırtımı ona döndüm.

Çöp gibi attılar

Sen kimsin ?

Gittiler

Terk ettiler

Gelmeyecekler

Kelimeler beynimde dönüyordu.Sokağın başına gelmiştim. Arkamdan yavaşça yürüyordu. Haklıydı. Jungkook haklıydı. Bir çöp gibi davrandılar bana. Umursamadılar. Sadece gittiler. O kadar değer vermediler ki bana veda bile etmediler

-Nuna nolur böyle yapma. Üzgünüm. Ağır konuştum. Affet beni dediğinde yavaşça ona döndüm. Kalbim acıyordu. Canım yanıyordu. 

-Çok acı. Haklı olman çok acı





ÇETEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin