ÇETE

B.111

-Sen yat ben bakarım ? Dedi alnıma öpücük koydu ve yataktan kalktı. Eun Ji'nin ağlaması durduğunda kafamı kaldırıp Jiyong ve Eun Ji'ye baktım. Jiyong kucağına almış sallıyordu.

-Saat kaç ?

-5 dediğinde kafamı yastığa koyup ofladım. Bu çocuk niye ağlıyordu ? Gece boyunca 5 kez kalkmıştım. Jiyong onu beşiğine bırakıp yanıma geldi. Kolunu kafamın altına koydu.

-Uyumaya çalış

-Derdi ne bilmiyorum dediğimde beni öptü. Bu aralar oda Eun Ji gibi huzursuzdu. Kang'a bu kadar yakın olmam onu da sinirlendiriyordu ama beni sakinleştirmek için uğraşıyordu.

-Yarın ? Dediğinde kafa salladım. Oda kafasını yastığa koydu. Gözlerimi açıp yüzüne baktım.

-Bunu yapmanı istemiyorum Ji Eun

-Biliyorum ama Kang'a yakın olmalıyız. Yoksa onu asla yakalayamayız

-Yakalanabilirsin. Yakalanırsan ne yaparız ? Polisler beni sevmez. Bende onları. Emin ol Kang'ı da sevmiyorlar. Yakalanırsan..

-Yakalanmayacağım. Sorun yok. Hallederiz

-Hallederiz dimi ? Dediğinde gülümsedim. Belimden tutup beni kendine çekti.

-Uyu. Yarına dinç olmalısın dediğinde gözlerimi kapattım.

--------

-Peşinde olacağım nuna

-Dikkatli ol dedim Jin Woo'ya. Kafa sağladığında çantamı sırtıma geçirdim. Yüzüme maskeyi geçirdim ve evden çıktım. Panikten ellerim terliyordu. Çantamda yarım kilo uyuşturucu vardı. Lanet olsun. Tae aradığında kulaklığa bağladım.

-Ne ?

-Bana kızgın olmaman lazım

-Fazla nefes harcayamam. Bina'ya çıkıyorum da dedim ama biraz ona sinirliydim. Sonuçta bu ise onun yüzünden bulaştım. Tamam Kang beni yanına kolay kolay almayacaktı ve denemek için bana bir iş verdi. Eğer başarırsam beni kabul edecekti. Binanın çatısına çıkıp etrafa baktım.

-Nuna ne yaptın diye bir bakayım dedim ?

-Ne yapayım? Çantamda yarim kilo uyuşturucu ile binaya tırmanıyorum ki polislerden uzak bir yol belirleyim kendime ve bunu da daha doğum yaptıktan 3 hafta sonra yapıyorum

-Nuna sakin ol. Bak biliyorum ve üzgünüm ama Kang için-

-Üzgünüm.. Biliyorum sadece sana değil sinirim dedim aşağıdan bana bakan Jin Woo'ya gideceğim yönü işaret ettim. Onaylandığında hızla koşmaya başladım.

-Peki sorun ne ?

-Sorun ? Sorun Eun Ji. Bu aralar biraz rahatsız gibi sanki bilmiyorum huysuz

-Doktora götürmen gerekmez mi ?

-Evet uyuşturucu kaçakçılığı yapmak yerine kızımı hastaneye götürmeyi bende isterim diye dalga geçtim. Kıkırdadı.

-Jungkook selam söylüyor sana. Dikkatli olmanı istiyor

-Benim için onu öp. Kookie'yi çok özledim.

-Bugün bara uğra. Hep burada zaten dediğinde gülümsedim ve binanın yangın çıkışına geçip aşağı inmeye başladım.

-Kapatıyorum. Belki eve uğradıktan sonra Jiyong ile geliriz

-Bekliyorum nunaa diye bağırdı arkadan Kook gülümseyip telefonu kapattım. Gideceğim yere vardığımda ara sokağa daldım. Jin Woo sokağın karşısındaydı.  Sessizce bahçeden içeri girdim. Oda boştu. Normalde burada biri olmalıydı. Benden çantayı alacak biri. Kaşlarımı çatıp oraya baktım. Bir şey ters gidiyordu. Telefonumu çıkardım ve Tae'nin numarasını tıkladım. Tam o sırada kapı açıldı. Elinde silahla odaya 5 polis girdi.

-Kaldır ellerini. Hemen kaldır. At yere elindekini dediğinde telefonu yere attım. Biri gelip çantamı çıkardı.

-Ihbar dogru. Mal burada dedi bir polis ve ellerimi sırtımda birleştirip kelepçeyi geçirdi.

-Ne oluyor? Dedim panikle. Sonunda konuşmak aklıma gelmişti. Bu olmaması gerekirdi.

-Bir dakika bir yanlış-

-Sessiz kalma hakkına sahipsin dedi biri ve ensemden tutup beni odadan çıkardı. Sokağa çıktığımızda ekip arabaları oradaydı. Jin Woo ile göz göze geldik. Bize doğru yürüdüğünde kafamı belli belirsiz iki yana salladım. Bu işi daha kötü hale getirmekten başka bir işe yaramazdı. Polislerden biri ensemi eğip beni arabaya bindirdi. Arka koltukla ön koltuğu parmaklık ayırıyordu. Bir polis öne oturdu. Beni arabaya tıkan polisti. Sürücü koltuğu boş olduğu için birini beklediğimizi anlamak zor değildi. Panik halindeydim. Ne yapacağımı bilmiyordum. Parmaklarımı birbirine kenetledim. Aynada polisle göz göze geldik.

-Bay Kang sana selam söyledi. Sürprizi beğenmeni umuyor dediğinde ağzım şaşkınlıkla açıldı. Bunu o yapmıştı. Buraya tuzağa itmişti beni. Bilerek yapmıştı.