My idol is my boyfriend [C.H] ✔️

Siedemnasty vol.2

Robienie mojej małej dziarki trwało może pięć minut i wcale nie bolało. Czarny tusz za pomocą cienkiej igły w towarzystwie małego pieczenia połączonego z uczuciem łaskotania precyzyjnie dostawał się pod moją skórę.

 Po pożegnaniu się z Jackiem uśmiechnięta wpadłam do samochodu Caluma. Widziałam jak Cal próbuje zapłacić znajomemu, a ten macha na to ręką mówiąc, że zapłacimy mu jak przyjdziemy na coś poważniejszego niż kilka kropek tuszu.

Z radością oglądałam mój zdrowy nadgarstek podziwiając tatuaż, jaki go zdobił i będzie tak już przez całe moje życie.

-I jak? Podoba się taka mała rzecz?-zapytał Cally wsiadając do auta i chwile później wyjeżdżając z parkingu. 

Przyjrzałam się mu uśmiechając szeroko. Zapewne wyglądałam jak psychopatka siedząc obok i tak lustrując go wzrokiem, miałam jednak wrażenie, że wcale mu to nie przeszkadza. Co więcej kiedy zauważył to kontem oka wyszczerzył się równie szeroko jak ja. Teraz obydwoje wyglądaliśmy jakbyśmy uciekli z domu dla obłąkanych.

-Naprawdę bardzo.-powiedziałam przez zaciśnięte gardło przypominając sobie, że chwilę temu zadał mi pytanie. Spojrzałam na lewą rękę chłopaka którą trzymał kierownice starając się ze wszystkich sił powstrzymać łzy cisnące się do oczu. Mała błyskawica na jego ręku już na zawsze miała przypominać mnie.

Chłopak nie odpowiedział, a tylko w milczeniu pokiwał mi głową na znak tego, że przyjął moje słowa. Uśmiechnęłam się do niego i w ciszy dałam nam zawieźć się na miejsce naszej pierwszej randki i naszego pierwszego pocałunku.

-Wow-wydusiłam widząc koc i górę poduszek, a dookoła nich wiele światełek.-Kto to nam załatwił?-zapytałam rzucając obok torbę niezdrowych przekąsek i koc.

-Niby napisałem do Hemmo-Cal zaśmiał się z uśmiechem oglądając to co rzekomo przygotował nam przyjaciel.-Ale podejrzewam, że poprosił Kaykay o pomoc.-wzruszył ramionami zdejmując buty i z westchnieniem ulgi kładąc się. Chętnie zdjęłam moje martensy i kilka chwil później leżałam obok chłopaka objęta jego ramieniem w spokoju rozkoszując się zapachem Caluma.

Caluma Hooda. 

Mojego idola. 

Mojego chłopaka. 

Mojego Caluma Hooda.

W ciszy wpatrywaliśmy się w gwiazdy. Jednak brak rozmowy między nami nie był ani trochę niezręczny. Miałam wrażenie, że cisza między nami była intymna, prawidłowa, a co najważniejsze....nasza.

Zadrżałam czując jak odsłania mój nadgarstek przejeżdżając palcem dookoła miejsca gdzie kilka minut został wykonany tatuaż.

-Dlaczego piorun?-zapytałam, a on westchnął śmiejąc się.

-Już się bałem, że nigdy nie zapytasz.-powiedział całując mnie w skroń.- Kiedy napisałem do ciebie nie spodziewałem się tego co wniesiesz w moje życie. Jesteś dla mnie...-zawahał się pozwalając mi usiąść bym mogła przyjrzeć się jego twarzy, on jednak nie ruszył się z miejsca nadal leżąc i patrząc w niebo. Wyczuwałam, że to co chce mi powiedzieć sprawia, że się stresuję więc w pocieszającym geście pogładziłam go po udzie.-Jesteś dla mnie swego rodzaju nową energią. Takim piorunem który strzelił we mnie nieco zmieniając moje życie. Mówiąc szczerze zwątpiłem, że poznam kogoś kto polubi prawdziwego mnie. Nie tego Caluma ze sceny, jak zresztą widzisz, daleko nam do tych osób którymi staramy się być dla fanów. Wiem, doskonale, że moje prawdziwe ja może nie jest tak idealne...- nie mogłam dalej tego słuchać. Bez słowa przybliżyłam się do chłopaka delikatnie kładąc dłoń na jego policzku.

-Jesteś o stokroć lepszą wersją siebie niż tą którą sobie wyobrażałam sama w łóżku.-powiedziałam chcąc go pocałować jednak ten parsknął śmiechem prosto w moje usta.

-Wyobrażałaś mnie sobie sama w łóżku?-zapytał śmiejąc się głośniej. Zażenowana oparłam czoło o jego ramie chowając się i też się śmiejąc.

-Boże Cal jesteś jednak idiotą.-powiedziałam załamana kręcąc głową.

-Ale twoim idiotą.

-Moim-pokiwałam głową i z uśmiechem nachyliłam się nad nim całując go.

Moim.

———————————

22.09.2020

Już zaraz jedziemy w trasę i może przestanie być tak mdło.