Efsunkâr (Tamamlandı)

20.Bölüm

Herkese merhabaa :))

busrabozkurt__2002  bu bölümü emeği geçen boncuğa armağan ediyorum ♥️

İYİ OKUMALAR:)

Adem elinde tuttuğu lastik tokaya bakıp derin bir nefes aldı. Saatler önce buluştuğu kadının ipeksi saçlarını tutan toka yanlışlıkla kendisinde kalmıştı. Bağladığı saçlarını çözüp ağrıyan diplerine masaj yapmak isteyen kadın dikkatsizliğiyle tokayı eline tutuşturmuştu. Kadının saçlarını tutmak için kullandığı toka Adem için önem taşıyordu. Kadından bir parça bulunduruyordu yanında. Tam da saatler önceki anılarını aklına getireceğinde yan tarafına fırlatılan eşya ile tokayı montunun cebine koydu.
Vedat ortalığın içine ederken korkunç bir şeye dönüşmüştü. Canavar mı? Dev mi? Bilemiyordu ama türlü türlü varlıklara benzetebilirdi.
Tekrardan bir kırılma sesi duyulduğunda koltuğun kenarına yasladığı bedenini harekete geçirdi.

"Siktiğimin herifi her yerde! Dokunabilecek kadar yakın!" Vedat'ın kükreyişleri kırılan başka bir bardağa eşlik etmişti.

"Babaları ortak iş yapıyor bu çok normal." Adem kaygısızca yere fırlatılan kitabın katlanan sayfalarını düzeltti.

"İş yapıyor olmaları dip dibe olacakları anlamına gelmiyor." Vedat'ın homurdanması devam ederken Adem sayfalarını düzelttiği kitabın kapağını kapatıp sağlam kalan masanın üstüne bıraktı.

"Seni ne ilgilendirir Vedat?" Adem kitaptan bakışlarını çekip kocaman açılmış burun delikleriyle kendisine dönen adamın bakışlarını görünce söylediklerini geri almak istemişti. Arkadaşı şu an kızgın bir boğa gibiydi ve ortalıkta kırmızı bir eşya olmadığına şükretti.

"O piçin canını yakmak istiyorum. Dila'ya yakınken bunu başaramam çünkü ona yakın olması gereken benim!" Vedat bakışlarını kaçırdı Adem'den. Çünkü yalan söylediğini anlardı arkadaşı. Sadece Caner'in canını yakmak için değil, kadını yanında istediği için diyordu.

"Zaten yalan haber çıkardın ve tüm camianın öğrenmesini sağladın. Zevkini de tattın ki boynundaki izler başka bir kadına aitse bilemem tabii. Caner'in canını kadın sayesinde nasıl yakmayı düşünüyorsun daha?"dedikten sonra sorgular şekilde arkadaşına baktı Adem. Yakası açılan gömlekten dolayı izleri görmüştü ve bunca zamandır böyle bir şeye şahit olmamıştı arkadaşının üstünde.

"Anlamıyorsun Adem!" Vedat açılan yakasını düzelip kafasını olumsuzca salladı ve dağılan etrafta yere dökülen eşyalara basa basa dolandı.
Öyle demekle olmuyordu işte. Vedat hayatı boyunca bir kadının varlığını aramamıştı. Ama Dila'yı hep görmek istiyordu. Aşık değildi kolay kolay olmazdı bunu da biliyordu ama Dila'nın sıcaklığına ihtiyacı vardı.

"Neyi anlamıyorum? Sıradan kadınlardan farkı ne? Ortada cezbedecek bir konu da kalmamış. Ee bedenin de yararlanmış. Artık kadın üzerinden değil de direkt adamın işlerini batırsan daha iyi olmaz mı?" Adem'in anlamadığı tek bir şey vardı. Bu oyuna kadını neden dahil etmişlerdi? Belki de en etkisiz elemandı kadın.

"Ben daha önce hiçbir kadını birden fazla kez  arzulamadım." Eliyle yüzünü sıvazladı Vedat. Bu gerçeği itiraf etmek zor geliyordu kendisine. Adem'in şaşkınlıktan aralanmış ağzı ve kocaman gözleri üzerindeyken masaya ilerleyip kendisine içki doldurdu.

"Bu yaştan sonra aşık mı oldun sen?" Adem ufak çocuk sever gibi arkadaşına yaklaşacakken kendisine dönen korkunç koyu mavi gözler durmasına neden oldu.

"Siktir git Adem!" Vedat masadaki tıpayı Adem'e fırlatıp içkisini içmeye devam etti. Duyduğu cümle hoşuna gitmemişti. Özellikle böyle muamele görmesi de canını sıkmıştı.