Πήγα κατευθείαν στο δωμάτιο και άλλαξα για να είμαι πιο άνετα.
Γύρισα στο σαλόνι και ο Χρήστος είναι ξάπλα στον καναπέ.Α: Πείνας ή έφαγες;
Χ: Πεινάω!
Α: Ωραία, έλα να φάμε.Είπα και πήγαμε στην κουζίνα.
Εγώ έβγαλα πιάτα για να βαλω φαγητό και εκείνος έκατσε σε μια καρέκλα.Χ: Μαγειρεψες;
Α: Μχμ... Δεν είχα που δεν ειχα τι να κάνω εχθές, έκατσα και μαγείρεψα.
Χ: Μάλιστα...Έβαλα μπροστά του το πιάτο με το φαγητό και έκατσα απέναντι του για να φάω.
Α: Για πες! Πως πήγε με την Ελένη;
Ρώτησα και κόντεψε να πνίγει.
Σιγά άνθρωπε μου. Θα μας μείνεις στον τόπο.
Σηκώθηκα και του έβαλα ενα ποτήρι νερό και το ήπιε μονορουφι.Α: Είσαι καλά;
Ρώτησα και έγνεψε.
Χ: Καλά πήγε. Μιλήσαμε,μου είπε τα χόμπι της και μάντεψε έχει τελειώσει και εκείνη φυσικοθεραπεία.
Α: Μμμ αλήθεια μου λες; Καλά και γιατί δεν βρήκε κάτι πάνω σε αυτό;
Χ: Ψάχνει, απλά μέχρι να βρει είπε να ψάξει και σε κάτι άλλο.
Α: Α οπως έκανα εγω ενα πράγμα.
Χ: Ναι κάπως έτσι.
Α: Μάλιστα... Αυτό; Δεν είπατε τίποτα άλλο;
Χ: Δεν λέγαμε κάτι συγκεκριμένο. Με ρώτησε και εκεινη κάποια πράγματα και μετά την γύρισα σπίτι της και ήρθα.
Α: Της έδειξες ότι ενδιαφέρεσαι για εκείνη;
Χ: Κάτι έκανα αλλά δεν νομίζω να το κατάλαβε.
Α: Ε καλά όλα στον χρόνο τους. Τουλάχιστον θα βλεπεστε στην δουλειά.
Χ: Ναι... Εσύ; Μου είπες ότι έχεις νεα.
Α: Α ναι! Με πήραν για 15 μέρες δοκιμαστικά στο κέντρο.
Χ: Αληθεια; Μπράβο ρε! Γνώρισες κανέναν;
Α: Όλους!
Χ: Τι εννοείς;
Α: Ο Διονύσης με γνώρισε σε όλους.Είπα και με κοίταξε ερωτηματικά.
Α: Εε ο Διονύσης είναι το αφεντικό μου.
Χ: Και εσύ το αφεντικό σου το αποκαλείς με το όνομα του;Ρώτησε λίγο τσιτωμενος να το πω;
Α: Όχι, εκείνος μου ζήτησε να του μιλάω στον ενικό επειδή δεν ειναι και μεγάλος. Θέλει λεει να νιώθω άνετα στον χώρο εργασίας μου.
Χ: Και πόσο είναι;
Α: 25!
Χ: Μάλιστα... Καιι πως είναι;Ρώτησε και διακρίνω ζήλεια στον τόνο της φωνης του. Βρε τον Χρήστο. Κάτσε να τον πειράξω λίγο.
Α: Όνειρο! Δεν μπορείς να φανταστείς. Ψηλός, ξανθός με πολύ ωραία μέλι μάτια. Ααχ Χρήστο έπρεπε να τον έβλεπες.
Είπα σαν καμια ερωτευμένη κρατώντας το μάγουλο μου με το χέρι μου και κοιτώντας το ταβάνι σαν να τον φαντάζομαι, αλλά στην πραγματικότητα ήθελα να γελάσω.
YOU ARE READING
Just (not) Friends!!!
Teen FictionΧρήστος & Αλεξάνδρα Μια στιγμή θα φέρει κοντά τα δύο πρόσωπα. Δύο πρόσωπα που γνωρίζονται, αλλά όχι όπως θα τα γνωρίσουμε εμείς. Εκείνος 23, εκείνη 20 και η χημεία μεταξύ τους πολύ δυνατή. #please #don't #copy 👄👄