Just (not) Friends!!!

99

Αλεξάνδρας pov
1 μήνα μετά
Χαίρομαι πάρα πολύ που τα πράγματα με τον Χρήστο έφτιαξαν.
Φτιάξαμε το σπίτι οπως θέλουμε και πλέον μένουμε σε αυτό.
Φυσικά και ακόμα νιώθω υπόχρεη σε εκείνον και τον πατέρα του, αλλά αν το πω στον Χρήστο θα με βρίσει.

Μόλις γύρισα απο την δουλειά και περιμένω την Αλίκη να έρθει.
Μίλησα με τον Διονύση πριν φύγω απο το κέντρο, μήπως ξέρει γιατί αυτή η ξαφνική επίσκεψη και είπε πως δεν ξέρει κάτι.
Όπου να ναι θα έρθει και ο Χρήστος, οπότε έβαλα σε τρία πιάτα φαγητό για να μην καίει πολύ το φαγητό.

Το κουδούνι χτύπησε και πήγα να ανοίξω.

Α: Καλώς την! Πέρασε!
Αλ: Τι μυρίζει έτσι όμορφα;
Α: Ρύζι με κεφτεδάκια και κόκκινη σάλτσα. Σου έχω βάλει να κρυώνει.
Αλ: Ωραία, ωραία.
Α: Πάμε να κάτσουμε στο σαλόνι, μέχρι να έρθει ο Χρήστος για να φάμε. Θα πιείς κάτι;
Αλ: Όχι, εντάξει είμαι!

Κάτσαμε στο σαλόνι και αρχίσαμε να συζητάμε.

Α: Τι έγινε εσύ; Γιατί ήθελες να έρθεις έτσι ξαφνικά;
Αλ: Έχω κάτι να σου πω, αλλά θα περιμένω να έρθει και ο Χρήστος.
Α: Με τι έχει να κάνει;
Αλ: Με εμένα και τον Διονύση!
Α: Παντρεύεστε επιτέλους;
Αλ: Όχι... ακόμα!
Α: Εκείνος ξέρει τι θα μου πεις; Σήμερα τον ρώτησα αν ξέρει και είπε ότι δεν γνωρίζει τίποτα.
Αλ: Ξέρει, απλά δεν ήθελε να σου πει.
Α: Μάλιστα... Περίεργα πράγματα.

Μας διέκοψε η φωνή του Χρήστου.

Χ: Επ! Αλίκη; Πως και απο'δω;

Την χαιρέτησε και έκατσε στην πολυθρόνα που υπάρχει δίπλα μου.

Αλ: Έχω κάποια νέα να σας ανακοινώσω.
Χ: Τι νέα;
Αλ: Καλά νεα!
Α: Θα τα πεις επιτέλους; Με το τσιγκελι θα στα βγάζουμε;
Αλ: Είμαι έγκυος! Το'πα!

Είπε και έδειξε να ανακουφίζεται.

Α: Αλήθειας λες;

Την ρώτησα και έγνεψε φοβισμένη; Δεν ξέρω.

Α: Αυτό είναι τέλειο!

Είπα και την αγκάλιασα.

Χ: Συγχαρητήρια!

Της είπε ο Χρήστος και την αγκάλιασε.

Αλ: Δε-δεν σας πείραξε;

Ρώτησε η Αλίκη και την κοίταξα συνοφρυωμένη.

Α: Γιατί να μας πειράξει;
Αλ: Επειδή... ξέρεις. Τότε,με την αποβολή. Είσαι οκευ;
Α: Αλίκη το ότι δεν πέτυχε η δική μου εγκυμοσύνη,δεν σημαίνει ότι δεν θέλω κανένας άλλος να κάνει παιδί. Είναι ενα ευχάριστο γεγονός και χαίρομαι πάρα πολύ για σένα και τον Διονύση. Άλλωστε με τον Χρήστο είπαμε, όλα στην ώρα τους,ναι;