Just (not) Friends!!!

83

Γύρισα επιτέλους σπίτι, μετά απο μια εξουθενωτική ημέρα.

Χ: Μωρό μου γύρισες;

Φώναξε ο Χρήστος απο το δωμάτιο.

Α: Όχι, είμαι ακόμα στον δρόμο!

Φώναξα κι εγώ πίσω και τότε βγήκε απο το δωμάτιο.

Χ: Αστειακια;

Ρώτησε ειρωνικά ενώ έφτιαξε την βερμούδα του και με φίλησε.

Α: Τώρα ήρθες;
Χ: Ναι. Πριν λίγο μπήκα!

Έγνεψα και πήγα στο δωμάτιο να αλλάξω.
Άκουσα το κινητό μου να χτυπάει, αλλά είναι στο σαλόνι.

Α: Μωρό μου δες ποιος είναι!

Του φώναξα απο το δωμάτιο.

Χ: Η Νάντια είναι!
Α: Σήκωσε το!

Για να σταμάτησε να χτυπάει, μάλλον το σήκωσε.
Φόρεσα την μπλούζα μου και βγήκα απο το δωμάτιο.

Χ: Όχι, εμένα πήρες!... Δεν πειράζει. Έλα, γειά!

Το έκλεισε και γέλασε.

Α: Τι ήθελε;
Χ: Περίμενε θα σε ξαναπάρει. Της είπα ότι πήρε εμένα.

Το κινητό μου άρχισε να ξαναχτυπάει και το σήκωσε βάζοντας το σε ανοιχτή ακρόαση.

Χ: Τι είναι πάλι;
Ν: Ρε με δουλεύεις; Αφού την Αλεξάνδρα παίρνω.
Χ: Μήπως έχεις μπερδέψει τους αριθμούς;
Ν: Σταμάτα την πλάκα και δωσ'την μου!
Χ: Δεν έχει γυρίσει ακόμα σου είπα. Πάρε εκείνη!
Ν: Χρήστο θα έρθω εκεί και θα σε πλακώσω. Τελείωνε δώσε μου την Αλεξάνδρα!

Είναι έτοιμος να γελάσει, αλλά του έκανα νόημα να σταματήσει την πλάκα γιατί αρχίζει και τα παίρνει.
Πήρα το κινητό απο τα χέρια του και έκλεισα την ανοιχτή ακρόαση.

Α: Έλα!
Ν: Που είσαι ρε τόση ώρα;
Α: Άλλαζα ρούχα. Πες μου!
Ν: Έχεις δουλειά;
Α: Όχι,τι είναι;
Ν: Ξέρεις πόσο βαριέμαι;
Α: Τι ιδέα σου κατέβηκε πάλι στο μυαλό;

Είπα και έκατσα στον καναπέ δίπλα στον Χρήστο,ο οποιος παίζει στο play. Όλη μέρα εδώ αυτό το παιδί να παίζει.
Μόλις έκατσα με γύρισε στο πλάι και μπήκε ανάμεσα στα πόδια μου,με την πλάτη του να ακουμπάει το στήθος μου και το κεφάλι του να ακουμπάει τον ώμο μου.
Χαμογέλασα και με το χέρι μου άρχισα να παίζω απαλά με τα μαλλιά του.

Ν: Θέλω να φτιάξω τσουρεκακια και η μάνα μου έχει δουλειά. Εγώ βαριέμαι να τα κάνω μόνη μου και λέω δεν παίρνω την Αλεξάνδρα που είναι καλή μαγείρισσα,να με βοηθήσει;
Α: Καλή μαγείρισσα; Φαντάσου πόσο βαριέσαι.
Ν: Γι'αυτό σου λέω. Δεν έρχεσαι απο'δω να ξεκινήσουμε;
Α: Τώρα;
Ν: Ναι μωρέ!
Α: Θα έρθω το απόγευμα. Τώρα θέλω να ξεκουραστώ. Δεν έβαλα κώλο κάτω σήμερα στη δουλειά.