Just (not) Friends!!!

98

Χρήστος pov
Δεν ξέρω αν βιάζομαι ή όχι, αλλά είναι κάτι που ήθελα να κάνω πριν 6 μήνες.
Δεν μπορώ να περιμένω άλλο. Αν συμβεί πάλι κάτι και την ξαναχασω; Δεν θέλω να γίνει αυτό.

Σήμερα θα της ζητήσω να είναι για πάντα δική μου. Θα της ζητήσω να γίνει κυριολεκτικά η γυναίκα μου.
Αν δεν δεχτεί,θα το καταλάβω. Έχουμε κάνει συζητηση περι γάμου και ξέρω την άποψη της.
Ελπίζω,ομως,να το θελει και εκείνη πάρα πολύ.

Το σπίτι που είχα βρει τότε, τελικά το πήρα. Με δόσεις μεν, αλλά το πήρα. Με λίγη βοήθεια και απο τον πατέρα μου φυσικά.
Την επόμενη εβδομάδα,θα δώσω την τελευταία δόση.

Δεν ξέρει καν την υπάρξει του σπιτιού. Δεν της μίλησα ποτέ γι'αυτό το σπίτι.

Πήρα το κινητό μου και της έστειλα μήνυμα.

Εγω
Είσαι έτοιμη;

Η απάντηση δεν άργησε να έρθει.

Αλεξάνδρα
Ναι!

Εγω
Έρχομαι!

Δεν περίμενα να απαντήσει και απλά πήρα τα κλειδιά της μηχανής,τα κλειδιά του καινούργιου σπιτιού και έβαλα το δαχτυλίδι στην τσέπη του παντελονιού μου.
Βγήκα απο το σπίτι και πήγα στο δικό της.

(...)

Σταμάτησα μέσα σε ένα στενό, ένα τετράγωνο κάτω απο το σπίτι και κατέβηκα απο την μηχανή.

Α: Τι είναι εδώ;
Χ: Εδώ, τίποτα. Θέλω να σου κλείσω απλά τα μάτια.
Α: Γιατί;
Χ: Θα δείς μετά!
Α: Οκευυ...

Πέρασα ενα μαντήλι στα μάτια της και το έσφιξα ελαφρά.

Χ: Πόσα είναι αυτά;

Την ρώτησα και της έδειξα 5 δάχτυλα.

Α: Συνήθως δείχνουν 2, αλλά εσύ σίγουρα δεν δείχνεις αυτό και αν ο αριθμός που δείχνεις ειναι το 5 τότε κανόνισε να μουτζωνεις τον εαυτό σου γιατί αλλιώς θα φας ξύλο.

Είπε και κατέβασα κατευθείαν το χέρι μου.

Χ: Τρία έδειξα!

Είπα όσο πιο φυσιολογικά μπορούσα και ανέβηκα στην μηχανή.
Οδήγησα μέχρι το σπίτι και σταμάτησα.

Α: Φτάσαμε;
Χ: Ναι, αλλά δεν θα βγάλεις ακόμα το μαντήλι.
Α: Ωραία, βοήθησε με να κατέβω.