Χρήστος pov
Μ: Μισό! Αν μέσα ήταν η Αλεξάνδρα και αυτό δεν είναι δικό της... Τότε ποιανού είναι;Ρώτησε ο Μιχάλης δείχνοντας την ζακέτα.
Α: Αυτή είναι της Στέλλας,οπως και τα ρούχα που φορούσα πριν. Αφού ο φίλος σου απο'δω δεν άφησε την κοπέλα σου απο'κει να πάρει τα ρούχα μου, έπρεπε να δανειστώ από εκείνη.
Είπε και πήρε την ζακέτα στα χέρια της.
Ν: Άρα έμενες στης Στέλλας;
Α: Ναι!
Ν: Και τότε όταν την ρώτησε ο Διονύσης αν ξέρει κάτι, γιατί είπε ότι δεν έχει μιλήσει καθόλου μαζί σου παρά μόνο για την άδεια;Την ρώτησε η Νάντια και έχω καταμπερδευτει. Για ποια άδεια μιλάνε;
Α: Της είπα να μην πει τίποτα γιατί σας ξέρω. Αν μαθαίνατε που ήμουν, κάθε τρείς και λίγο θα ήσασταν πάνω απο το κεφάλι μου και πίστεψε με δεν είχα καμία όρεξη.
Μ: Ωραιαααα... τέλος καλό, όλοι καλά! Πάμε μωρό μου εμείς να αφήσουμε τα παιδάκια μόνα τους, γιατί είμαι σίγουρος ότι έχουν να κάνουν σημαντικότερα πράγματα απο το να κάθονται και να μιλάνε μαζί μας. Χαρήκαμε δεν φαντάζεστε πόσο που τα βρήκατε, αλλά μας συγχωρείτε έχουμε και δουλειές. Άντε γειά!Είπε ο Μιχάλης γρήγορα παίρνοντας την Νάντια απο το χέρι και βγήκαν απο το σπίτι κλείνοντας την πόρτα.
Α: Πότε καθάρισες εδω μέσα;
Χ: Άστο αυτό και πες μου. Θα έφευγες όντως αν σε άφηνα να πάρεις τα πράγματα σου;Είπα και την πλησίασα πιάνοντας την απο την μέση.
Α: Βασικά,δεν ήρθα για να πάρω τα πράγματα μου. Ήρθα για να σου μιλήσω. Τα πράγματα τα βρήκα σαν δικαιολογία. Χρήστο, συγγνώμη αλήθεια, αλλά εκείνος με φίλησε. Δεν πρόλαβα να κάνω τίποτα. Με γύρισε και-
Χ: Σσσ δεν χρειάζεται να συνεχίσεις. Το ξέρω! Μου το είπε η Νάντια εχθές. Εγώ πρέπει να σου ζητήσω συγγνώμη που δεν σε άφησα να μου εξηγήσεις και σου φώναξα. Σε έδιωξα! Ακόμα βρίζω τον εαυτό μου που το έκανα αυτό. Σημασία έχει ότι τώρα είσαι εδώ και δεν θα ξαναφύγεις ποτέ.Είπα και την φίλησα.
Πέταξε την ζακέτα στο πάτωμα και με έσπρωξε προς το δωμάτιο, χωρίς να απομακρυνθεί.
Χαμογέλασα και χαμογέλασε και εκείνη τραβώντας την μπλούζα μου προς τα πάνω.
Την έβγαλα και την πέταξα στο πάτωμα.
Έπιασα την Αλεξάνδρα απο τη μέση και την σήκωσα επάνω μου.
Τύλιξε τα πόδια της γύρω μου και πέσαμε στο κρεβάτι..
Είμαστε ξαπλωμένοι αγκαλιά στο κρεβάτι με εκείνη να είναι ξάπλα στο στέρνο μου και να χαϊδεύει τα πλευρά μου και εμένα να χαϊδεύω το μπράτσο της.
YOU ARE READING
Just (not) Friends!!!
Teen FictionΧρήστος & Αλεξάνδρα Μια στιγμή θα φέρει κοντά τα δύο πρόσωπα. Δύο πρόσωπα που γνωρίζονται, αλλά όχι όπως θα τα γνωρίσουμε εμείς. Εκείνος 23, εκείνη 20 και η χημεία μεταξύ τους πολύ δυνατή. #please #don't #copy 👄👄