Κάθισα δίπλα του και του έπιασα το χέρι.
Α: Μωρό μου ήρθα! Σε ευχαριστώ που τήρησες την υπόσχεση σου και δεν με άφησες μόνη μου. Σ'αγαπαω αντράκι μου!
Είπα κοιτώντας τα χέρια μας.
Χ: Κι εγώ σ'αγαπαω γυναικάρα μου!
Τον άκουσα να λέει και γύρισα απότομα το βλέμμα μου επάνω του.
Εκείνος με κοιτάει με χαμόγελο και εγώ απο την χαρά μου χαμογέλασα και έβγαλα περισσότερα δάκρυα.
Έσκυψα προς το μέρος του και τον φίλησα.Α: Με τρόμαξες!
Χ: Πάει πέρασε!Είπε και με ξαναφίλησε.
Α: Πονάς;
Χ: Λίγο,ναι.
Α: Συγγνώμη...Είπα και χαμήλωσα το κεφάλι μου.
Χ: Γιατί ζητάς συγγνώμη;
Α: Εγώ φταίω που το περνάς τώρα αυτό. Αν δεν τον είχα πλακώσει τότε-
Χ: Αν δεν τον είχες πλακώσει τότε, θα σε είχε βιάσει και θα σε είχε παρατήσει.
Α: Ναι, αλλά τώρα δεν θα το παθαινες αυτό.
Χ: Αλεξάνδρα κόψε τις μαλακίες,σε λίγες μέρες θα είμαι μια χαρά. Μην σε ξανακουσω να κατηγορείς τον εαυτό σου γι'αυτό.
Α: Υπάρχει και κάτι ακόμη πουυ...που πρέπει να σου πω.
Χ: Τι;
Α: Ο γιατρός μας είπε ότι το τραύμα σου είναι πολύ βαθύ με αποτέλεσμα να επηρεάσει τα νεύρα των...των ποδιών σου.
Χ: Τι εννοείς;Ρώτησε αλλά κάτι μου λεει ότι έχει καταλάβει τι πρόκειται να του πω.
Α: Για έναν μήνα τουλάχιστον θα πρέπει να παίρνεις κάποια φάρμακα έτσι ώστε να δυναμώσεις και θα πρέπει να κάνεις και φυσικοθεραπείες για να...
Χ: Για να;
Α: Για να μπορέσεις να...να ξαναπερπατήσεις. Χρήστο συγγνώμη, αλήθεια.Είπα ενώ έκλαιγα και με τράβηξε στην αγκαλιά του.
Χ: Ηρέμησε,δεν φταίς εσύ. Άλλωστε δεν είναι για πάντα. Είναι για κάνα μήνα. Θα περάσει!
Είπε και με φίλησε στα μαλλιά.
Χ: Επίσης, τώρα θα μπορώ να σε βλέπω να φοράς την ρόμπα της δουλειάς σου πιο συχνά.
Είπε και γέλασε κάνοντας με να γελάσω.
Α: Δεν νομίζω. Θα σε στείλουν οι γιατροί κάπου.
Χ: Θα τους πούμε να με στείλουν στο δικό σας.
Α: Δεν ξέρω κατά πόσο γίνεται, αλλά προσπάθησε το.
Χ: Τέλειο θα είναι! Το πρωί η γιατρός μου και την υπόλοιπη μέρα η κοπέλα μου. Θα μπορούμε να κάνουμε και στο σπίτι φυσικοθεραπείες. Μπορεί να περπατήσω πιο νωρίς.
Α: Ναι, όσο γι'αυτό. Καλύτερα να πήγαινες στο πατρικό σου αυτό το διάστημα.
Χ: Γιατί;
Α: Χρειάζεσαι βοήθεια. Εγώ τα πρωινά θα είμαι στην δουλειά. Ποιος θα είναι μαζί σου; Καλύτερα στο σπίτι των γονιών σου που θα είναι μαζί σου η μητέρα σου.
Χ: Ας έρχεται η μητέρα μου τότε τα πρωινά όσο θα λείπεις και μετά που θα έρχεσαι εσύ να γυρνάει σπίτι.
Α: Αυτή τη δουλειά θα κάνει η γυναίκα;
Χ: Εγώ απο το σπίτι δεν φεύγω. Από εκεί και πέρα βρείτε τα εσείς.
Α: Καλά εντάξει, ηρέμησε.
YOU ARE READING
Just (not) Friends!!!
Teen FictionΧρήστος & Αλεξάνδρα Μια στιγμή θα φέρει κοντά τα δύο πρόσωπα. Δύο πρόσωπα που γνωρίζονται, αλλά όχι όπως θα τα γνωρίσουμε εμείς. Εκείνος 23, εκείνη 20 και η χημεία μεταξύ τους πολύ δυνατή. #please #don't #copy 👄👄