Just (not) Friends!!!

33

Χρήστος pov
Επιτέλους σχόλασα!
Σκέφτομαι συνέχεια αυτά τα περί χωρισμού που μου λέει από εχθές η Αλεξάνδρα.
Γιατί να το λέει συνέχεια;
Θα την ρωτήσω σήμερα αν την απασχολεί κάτι. Αν θέλει όντως να χωρίσουμε και απλά δεν είναι σίγουρη.
Τι επιμονή είναι αυτή;
Δεν λέω,μπορεί να μην μας βγει, αλλά γιατί να το συζητάμε;

Ανέβηκα στην μηχανή και πήρα τον δρόμο για το πατρικό μου.

.

Χτύπησα το κουδούνι και μου άνοιξε η μητέρα μου.

Μαμα: Καλώς τον!

Είπε και με αγκαλιασε.

Χ: Τι κάνεις μαμά;
Μαμα: Καλά είμαι παιδί μου, εσύ;
Χ: Καλά... Ήρθα να πάρω την Ευτυχία.
Μαμα: Έλα μπες να φάμε και μετά φεύγετε!
Χ: Είμαι απο την δουλειά. Θέλω να πάω να ξαπλώσω. Αν θέλετε φάτε εσείς και πες στον μπαμπά να την φέρει μετά σε μένα.
Μαμά: Μου είπε ο πατέρας σου ότι δεν μένεις μόνος. Είναι αλήθεια;

Φυσικά και θα της το έλεγε.

Χ: Αλήθεια είναι, αλλά δεν είναι ώρα τώρα.
Μαμα: Ένα πράγμα πες μου μόνο... Θα την γνωρίσουμε;
Χ: Την ξέρετε ήδη!

Της είπα και με κοίταξε με περίεργια στο βλέμμα της.

Μαμά: Ποια είναι;
Χ: Η Αλεξάνδρα! Η κόρη του κ.Γιωργου και της κ.Ιφιγένειας.

Είπα και με κοίταξε ξαφνιασμένη.

Μαμά: Πως... εσείς οι δύο...
Χ: Μεγάλη ιστορία! Λοιπόν, πάω και πες στον μπαμπά να φέρει μετά την Ευτυχία. Μην σας πάρει η νύχτα, όμως γιατί το απόγευμα θα λείπω απο το σπίτι και δεν θα μπορεί να μπεί.
Μαμά: Εντάξει, αγόρι μου! Να προσέχεις και να προσέχεις και την κοπέλα.
Χ: Μην αγχώνεσαι, αυτό το κάνω ήδη. Άντε φιλιά.

Την αγκάλιασα άλλη μια φορά και έφυγα.
Θα μπορούσα ήδη να κοιμάμαι.
Δεν θέλω να ακούγομαι κακός, αλλά είμαι κουρασμενοοοοςςς.

.

Έφτασα σπίτι και η ώρα έχει πάει 15:30.
Πήγα στην κουζίνα να πιω ένα ποτήρι νερό και μετά πήγα κατευθείαν στο δωμάτιο.
Φόρεσα μια φόρμα και ένα φανελάκι και ξάπλωσα.
Ο ήχος μηνύματος του κινητού μου ακούστηκε και το πήρα στα χέρια μου.

Αλεξάνδρα
Τι ώρα σήμερα;

Εγώ
19:00!

Αλεξάνδρα
Εντάξει! Καλή ξεκούραση και μην παρακοιμηθεις.

Που ξέρει ότι είμαι ήδη σπίτι και ότι έχω ξαπλώσει;