Άνοιξα τα μάτια μου και είδα απο το παράθυρο ότι έχει αρχίσει να ξημερώνει έξω.
Ποιος παει για δουλειά;
Καλα εγώ στις 10 πιάνω,ο Χρήστος πρέπει να ξυπνήσει, αλλά και πάλι.
Γύρισα για να τον κοιτάξω και κοιμάται.
Συγγνώμη γλυκούλη αλλά πρέπει να ξυπνήσεις.
Άρχισα να φιλάω τον λαιμό του και ανέβηκα στο μάγουλο του.
Χαμογέλασε ελάχιστα αλλά δεν άνοιξε τα μάτια του.
Το απολαμβάνει ο κύριος. Έφτασα στην άκρη των χειλιών του και σταμάτησα εκεί.
Του έφυγε το χαμόγελο και άνοιξε τα μάτια του.Χ: Τι ήταν αυτό;
Α: Πρέπει να σηκωθείς. Σε λίγο φεύγεις για δουλειά.Είπα και γύρισα πλευρό.
Τον άκουσα να ξεφυσαει και μετά από λίγο σηκώθηκε.
Μπήκε στο μπάνιο και βαρεσε λίγο δυνατά την πόρτα.
Απαπα επειδή δεν του δώσαμε ενα φιλί κοίτα πως κάνει.
Ντάξει, είμαι λίγο κακιά.
Μετά απο λίγο βγήκε απο το μπάνιο και άρχισε να ντύνεται.
Πήρε το κινητό και το τσαντάκι του και πήγε να φύγει αλλά τον σταμάτησα.Α: Μισό!
Είπα και γύρισε να με κοιτάξει.
Σηκώθηκα και τον πλησίασα.
Τον έπιασα απο το πηγούνι και τον φίλησα στο μάγουλο.Α: Τώρα μπορείς να φύγεις.
Χ: Όχι! Δεν μπορώ να φύγω!Είπε και με τράβηξε απο τον σβέρκο φιλώντας με.
Χαμογέλασα και πέρασα τα χέρια μου γύρω απο τον σβέρκο του.
Εκείνος πέρασε τα δικά του στην μέση μου και με κόλλησε στον τοίχο πίσω μου.Χ: ΤΩΡΑ μπορω να φύγω!
Με φίλησε άλλη μια φορά απαλά και έφυγε.
Γύρισα στο κρεβάτι και μέχρι τις 9 που πρέπει να ξυπνήσω, έχω χρόνο για εναν υπνο ακόμα.
Ξάπλωσα και κρατώντας το μαξιλάρι του αγκαλιά έκλεισα τα μάτια μου..
Γιατί να υπάρχουν τα τηλέφωνα;
Βασικά, λάθος. Γιατί να υπάρχουν τα ξυπνητήρια;
Γύρισα και πήρα το κινητό στα χέρια μου.
Α,δεν είναι ξυπνητήρι. Ο Χρήστος ειναι.Α: Γιατί ρε παιδί μου με ξυπνάς;
Χ: Γιατί πρέπει να πας για δουλειά και ήμουν σίγουρος ότι δεν είχες βαλει ξυπνητήρι.
Α: Ωραία,με ξύπνησες. Άντε γειά!Είπα και έκλεισα ξανά τα μάτια μου.
Χ: Σήκω!
Α: Πωω σαν την μανα μου κάνεις.
Χ: Να'σαι καλά παιδί μου. Άντε σήκω!
Α: Εντάξει, μωρέ. Σηκώθηκα!Όπως σηκώθηκα χτύπησα το μικρό μου δαχτυλακι του ποδιού στο πόδι της καρέκλας.
Α: Αουτς! Ποιος βάζει την καρέκλα δίπλα απο το κρεβάτι, γαμώτο;
Χ: Εσύ!
Α: Να σου πω, εσύ δεν δουλεύεις;
Χ: Στον δρόμο είμαι!
Α: Ιιι και οδηγείς; Διαπράττεις έγκλημα αυτη τη στιγμή.
Χ: Ασε τα εγκλήματα και ετοιμάσου!
Α: Εντάξει! Έλα, κλείσε! Ευχαριστώ!
Χ: Τι να κάνω κι εγώ ο άτιμος; Μια σε έχω!
YOU ARE READING
Just (not) Friends!!!
Teen FictionΧρήστος & Αλεξάνδρα Μια στιγμή θα φέρει κοντά τα δύο πρόσωπα. Δύο πρόσωπα που γνωρίζονται, αλλά όχι όπως θα τα γνωρίσουμε εμείς. Εκείνος 23, εκείνη 20 και η χημεία μεταξύ τους πολύ δυνατή. #please #don't #copy 👄👄