Χρήστος & Αλεξάνδρα
Μια στιγμή θα φέρει κοντά τα δύο πρόσωπα.
Δύο πρόσωπα που γνωρίζονται, αλλά όχι όπως θα τα γνωρίσουμε εμείς.
Εκείνος 23, εκείνη 20 και η χημεία μεταξύ τους πολύ δυνατή.
#please #don't #copy
👄👄
Αλίκης pov Τεντώθηκα και άνοιξα τα μάτια μου. Γύρισα απο την άλλη και ο Διονύσης λείπει. Δεν πρόλαβα να σκεφτώ που μπορεί να είναι, αφού άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα.
Δ: Ξύπνησε η αγάπη μου; Αλ: Μμμ...
Χαμογέλασα και έτεινα τα χέρια μου μπροστά, όπως κάνουν τα μωρά,για να πλησιάσει. Έκατσε δίπλα μου στο κρεβάτι και έσκυψε να με φιλήσει.
Αλ: Τα παιδιά; Δ: Ακόμη κοιμούνται! Δεν νομίζω να ξυπνήσουν πριν τις 17:00. Αλ: Εσύ τι ώρα σηκώθηκες; Δ: Έχει λίγη ώρα! Άντε σήκω έφτιαξα πρωινό.
Αφού τον φίλησα, σηκώθηκα και πήρα εσώρουχα να κάνω ένα μπάνιο.
(...)
Αλ: Πάω να δω τι κάνουν. Μεσημεριασε!
Σηκώθηκα απο τον καναπέ και πήγα στο δωμάτιο που είναι τα παιδιά. Τι γλυκουλια που είναι μωρέ. Όταν ξυπνήσουν και δει η Αλεξάνδρα τι ανέβασα θα με σφάξει, αλλά τι να κάνω; Δεν μπορούσα να κρατηθώ απο το να τους βγαλω φωτογραφία.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Δ: Τι ανέβασες πάλι;
Πετάχτηκε ο Διονύσης από πίσω μου.
Αλ: Κοίτα τους! Χαίρομαι πάρα πολύ που τα βρήκανε! Δ: Αν και με παιδεψε λίγο η αδερφή σου με τα πηγαινε-ελα κι εγώ χαίρομαι. Ας τους αφήσουμε όμως τώρα. Πάμε μεσα!
Έκλεισα την πόρτα τους και πήγαμε στο σαλόνι.
Αλεξάνδρας pov Το κεφάλι μου κοντεύει να σπάσει. Άνοιξα τα μάτια μου και γύρισα σιγά σιγά ανάσκελα. Δεν πρέπει να αφήσαμε ποτό για ποτό. Μόλις συνήλθα λίγο απο τον ύπνο, κοίταξα τριγύρω. Που είμαστε; Κοίταξα τον Χρήστο δίπλα μου που κοιμάται ακόμη. Άρχισα να τον σκουνταω να ξυπνήσει, μήπως θυμάται αυτός κάτι.
Χ: Μμμ... Α: Ξύπνααα... Χ: Μην φωνάζεις! Πονάει το κεφάλι μου! Α: Και το δικό μου, αλλά σηκωω... Που είμαστε;
Τον ρώτησα και άνοιξε τα μάτια του. Κοίταξε το δωμάτιο και ξαναξαπλωσε.
Α: Μην κοιμάσαι! Χ: Χαλάρωσε στου αφεντικού σου το σπίτι είμαστε! Α: Που το ξέρεις; Χ: Με έχουν ξαναφέρει εδώ! Α: Τι εννοείς σε έχουν ξαναφέρει; Χ: Είχαμε βγει μια φορά και είχα γίνει χάλια, οπότε με μάζεψε το αφεντικό σου. Πέσε κοιμήσου τώρα. Α: Δεν μπορώ πονάει το κεφάλι μου. Πάω να δω αν έχουν κανα παυσίπονο.
