Just (not) Friends!!!

82

Έπιασα την κοιλιά μου χαϊδεύοντας την και τα μάτια της κ.Σοφιας έπεσαν εκεί.
Τα γούρλωσε και με κοίταξε.

Κ.Σ.: Αλεξάνδρα είσαι έγκυος;
Α/Χ: Τι;
Α: Όχι!
Χ: Ρε μανα τι έχεις πάθει σήμερα; Μια ο γάμος,μια η εγκυμοσύνη. Αμάν!
Κ.Σ.: Και τότε γιατί πιάνεις την κοιλιά σου;
Α: Επειδή πονάει με τόσα που έχω φάει.
Κ.Σ.: Συγγνώμη αν σας πιέζω βρε παιδιά μου, απλά καταλάβετε με! Μανα είμαι! Όσο μεγαλώνετε εσείς, μεγαλώνουμε κι εμείς. Δεν θέλω να είμαι μια ανήμπορη γρια που δεν θα μπορεί να παίξει με το εγγόνι της.
Ε: Μαμά νομίζω πρέπει να πας να ξεκουραστείς.
Χ: Ναι κι εμείς είναι ώρα να φεύγουμε!
Κ.Σ.: Όχι, καθίστε! Δεν θέλω να φύγετε επειδή με πιάνει η παράνοια μου εμένα με τον γάμο και τα παιδιά.
Α: Μην ανησυχείτε! Άλλωστε, είναι αργά. Αύριο δουλεύουμε και εμείς και εσείς.
Ε: Εγω δεν δουλεύω!
Κ.Σ.: Ωραία, τότε θα πάμε εγω με τον πατέρα σου να ξεκουραστούμε και εσύ θα μαζέψεις και θα πλύνεις τα πιάτα.

Είπε η κ.Σοφια και η Ευρυδίκη γούρλωσε τα μάτια της.

Ε: Μόλις θυμήθηκα ότι τελικά έχω πρωινό ξύπνημα και πρέπει να κοιμηθώ νωρίς.

Είπε και γελάσαμε.

Α: Τέλος πάντων, εμείς να πηγαίνουμε!

Σηκωθήκαμε με τον Χρήστο και τους χαιρετησαμε.

Κ.Σ.: Και συγγνώμη,αλήθεια,για σήμερα. Δεν ήθελα να σας φέρω σε δύσκολη θέση ή να σκέφτεστε πόσο πιεστική είμαι.
Χ: Είναι εντάξει μαμά. Όλα καλά! Μην ανησυχείς!

Είπε ο Χρήστος και την αγκάλιασε.

Κ.Σ.: Σίγουρα;

Ρώτησε καθώς είναι ακόμα στην αγκαλιά του Χρήστου, κοιτώντας με.
Της έγνεψα με χαμόγελο για να την καθησυχασω και χαμογέλασε.

Χ: Άντε πάμε!

Έβαλε το χέρι του στην μέση μου και βγήκαμε έξω.
Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκίνησε.

Χ: Μην την παρεξηγείς! Πάντα ήθελε να της κάνουμε νωρίς εγγόνια. Και εγω και η Ευρυδίκη.
Α: Δεν την παρεξηγώ. Αντίθετα την καταλαβαίνω! Ούτε εγω θα ήθελα να έχω εγγόνια σε ηλικία που να μην μπορώ να κουνήσω τον κώλο μου απο τον καναπέ.
Χ: Δηλαδή συμφωνείς μαζί της;
Α: Και ναι και όχι! Δεν είμαι σε θέση να παντρευτώ, πόσο μάλλον να κάνω ενα παιδί. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν σκεφτόμουν ότι κάποια στιγμή θα παντρευτώ και θα κάνω παιδιά. Μου αρέσουν τα παιδιά, αλλά μέχρι εκεί. Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα κάνω δικά μου. Πάντα προτεραιότητα είχα τις σπουδές και την δουλειά μου. Χαίρομαι, όταν κάποιος κάνει οικογένεια. Είναι ενα όμορφο γεγονός, αλλά είναι διαφορετικά στον καθένα.