3 μήνες μετά
Α: Θα πάτε κάπου;
Ε: Δεν νομίζω. Μόνο για κάνα μπάνιο.Έχει έρθει για καφέ η Ευρυδίκη να τα πούμε μιας και δεν έχει σχολή. Καλοκαίρι πλέον.
Οι γονείς της έμαθαν για τον Νίκο και το πήραν πολύ θερμά. Δεν ήταν αρνητικοί.Το παιδάκι μου μεγαλώνει σιγά σιγά και στο επόμενο ραντεβού θα μπορέσουμε να δούμε και το φύλο.
Τελευταία έχω κάτι πονους χαμηλά στην κοιλιά, αλλά δεν είναι διαρκείας, οπότε δεν δίνω και πολύ σημασία.Ε: Εσείς θα πάτε κάπου;
Α: Α μπα! Δεν νομίζω. Ο Χρήστος δουλεύει και εκτός αυτού μου το απαγόρεψε και η γυναικολόγος. Επειδή υπάρχουν πολλά μικρόβια,δεν θα ήταν καλό να πήγαινα να κάνω μπάνιο στην θάλασσα για να μην κολλήσω τίποτα.
Ε: Κρίμα ρε συ! Δεν σκας εδώ μέσα;
Α: Όχι! Όποτε μπορούμε πάμε όλοι μαζί κι εγώ απλά κάθομαι έξω ή βάζω μόνο τα πόδια μου μέσα μέχρι το γόνατο,να νιώσω καλοκαίρι.
Ε: Τουλάχιστον βλέπεις λίγο θάλασσα.
Α: Ε καλά! Δεν τρελαίνομαι κιόλας. Ναι, θέλω το καλοκαίρι να πηγαίνω για μπάνιο, αλλά δεν θα στεναχωρηθω αν δεν πάω και καθόλου.
Ε: Εγώ δεν μπορώ. Τη θέλω την θάλασσα το καλοκαίρι. Και όλη μέρα να με άφηνες εκεί, όχι δεν θα έλεγα.Είπε και ήπιε απο τον καφέ της.
Ε: Τέλος πάντων, πρέπει να φύγω. Θέλει η μαμά να πάμε να ψωνίσουμε κάτι ρούχα που είδε.
Α: Με τι θα φύγεις;
Ε: Θα συναντήσω τον Νίκο εδώ πιο κάτω στο παρκάκι και θα με πάει εκείνος.
Α: Α οκευ!Σηκώθηκε και πήρε την τσάντα της.
Ε: Άντε,τα λέμε και να προσέχεις.
Α: Κι εσύ! Φιλιά και χαιρετίσματα στην μαμα σου!
Ε: Θα δώσω, φιλιά!Αγκαλιαστηκαμε και έφυγε.
Μάζεψα το τραπέζι και αφού έπλυνα να πιάτα πήγα στο δωμάτιο να ξαπλώσω.
Τώρα που δεν δουλεύω, επειδή πήρα άδεια εγκυμοσύνης,δεν κάνω τίποτα άλλο.
Κάνω καμιά δουλειά του σπιτιού το πρωί και μετά ξαπλώνω στο κρεβάτι.
Κουράζομαι με το παραμικρό.Τα βλέφαρα μου άρχισαν να κλείνουν και έσβησα την τηλεόραση για να κοιμηθώ.
(...)
Ένιωσα μια παρουσία δίπλα μου και ένα χάδι στο μάγουλο μου.
Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου και αντίκρισα τον Χρήστο.Α: Πότε ήρθες;
Χ: Πριν κανά μισάωρο. Τι κάνει το παιδί μου;Ρώτησε και έσκυψε να φιλήσει την κοιλιά μου.
Α: Καλά είναι το παιδί σου.
Χ: Χαίρομαι, πάρα πολύ.
Α: Κι εγώ καλά είμαι,αν σε ενδιαφέρει.
Χ: Φυσικά και με ενδιαφέρει, απλά ήθελα να σε αφήσω για το τέλος, γιατί είσαι η αρχή του τέλους μου.
YOU ARE READING
Just (not) Friends!!!
Teen FictionΧρήστος & Αλεξάνδρα Μια στιγμή θα φέρει κοντά τα δύο πρόσωπα. Δύο πρόσωπα που γνωρίζονται, αλλά όχι όπως θα τα γνωρίσουμε εμείς. Εκείνος 23, εκείνη 20 και η χημεία μεταξύ τους πολύ δυνατή. #please #don't #copy 👄👄