Αλεξάνδρας pov
2 μέρες μετά
Τα έχω μαζέψει όλα! Το μόνο που μένει είναι να ντυθώ και να φτιάξω την τσάντα μου.
Η πόρτα του δωματίου μου χτύπησε και μπήκε η μαμα μου μέσα.Μαμα: Έτοιμη είσαι;
Α: Όχι, τώρα θα ντυθώ και θα φτιάξω την τσάντα που θα πάρω στο αεροπλάνο.
Μαμά: Μωρό μου δεν είναι αργά για να αλλάξεις γνώμη πάντως.
Α: Μαμα μην ξεκινάς τα ίδια.
Μαμα: Εντάξει!
Α: Θες κάτι άλλο;
Μαμά: Ναι! Έχει έρθει καποιος να σε δει!
Α: Ποιος;Την ρώτησα και την κοίταξα περίεργη.
Απο πίσω της πέρασε ο Χρήστος και γούρλωσα τα ματια μου.Χ: Γεια!
Μαμά: Εγώ να σας αφήσω να τα πείτε.Είπε και έφυγε απο το δωμάτιο.
Α: Τι κάνεις εσύ εδω;
Χ: Συγγνώμη...
Α: Για ποιο απ'ολα; Που δεν με πίστεψες; Που δεν με εμπιστεύτηκες; Ή που σε βρήκα με την ξανθοψειρα στο σπίτι να φιλιεστε;
Χ: Για όλα! Αλήθεια, συγγνώμη! Επίσης,δεν την φίλησα εγώ. Αυτή έκατσε πανω μου χωρίς να το περιμένω και με φίλησε.
Α: Δεν με νοιάζει Χρήστο! Πες μου τι θέλεις γρήγορα γιατί έχω και δουλειά.Είπα και γύρισα να πάρω τα ρούχα που άφησα στην ντουλάπα για να φορέσω.
Χ: Μην φύγεις! Σε παρακαλώ! Όλοι όσοι χρειάζεσαι είναι εδώ. Εκεί δεν έχεις κανέναν.
Α: Αλήθεια; Και ποιοι είναι αυτοί;
Χ: Εμείς! Οι γονείς σου,τα παιδιά...εγω. Σε χρειάζομαι Αλεξάνδρα! Δεν μπορείς να φύγεις έτσι. Δεν μπορείς να τα αφήσεις όλα πίσω σου και να φύγεις. Εδώ έχεις μια ζωή-
Α: Που θέλω να ξεχάσω! Χρήστο αν τελείωσες σε παρακαλώ φύγε, πρέπει να ετοιμαστώ!Είπα και του γύρισα πλάτη.
Εκείνος χωρίς να πει κάτι, άνοιξε την πόρτα και έφυγε κοπανωντας την.Φυσικά και με πονάει αυτό που γίνεται. Δεν μπορώ να του το συγχωρέσω όμως όλο αυτό.
Το έκανε μια,το έκανε δύο,με την τρίτη κάηκε.Ότι δάκρυα απείλησαν πως θα βγούν,τα απομάκρυνα και άρχισα να ετοιμάζομαι.
Πρωτοχρονιά
Πρώτη χρόνια που περνάω μόνη μου τις γιορτές.
Αν βέβαια τα πράγματα μεταξυ εμού και του Χρήστου ήταν διαφορετικά,θα τα περνούσαμε μαζί. Θα ήταν τα πρωτα μας Χριστούγεννα μαζί. Ούτε δέντρο δεν προλάβαμε να στολίσουμε.Εγώ μένω σε ένα διαμερισματακι έχοντας τα απαραίτητα μέσα.
Είναι ωραία η ζωή εδώ.Το κινητό μου άρχισε να χτυπάει και το σήκωσα.
Α: Ναι;
Ν: Κοριτσάρα μου; Τι κάνεις;
Α: Μόλις ξάπλωσα στον καναπέ και έλεγα να δω καμιά ταινία. Εσύ;
Ν: Εγώ έφτιαξα με την μανα μου μελομακάρονα και τώρα τρώω σαν μια γουρούνα που είμαι.
Α: Στο τέλος των γιορτών φτιάξατε μελομακάρονα εσείς;
Ν: Τελείωσαν μωρέ αυτά που είχαμε φτιάξει και είπαμε να κάνουμε κιαλλα.
Α: Μάλιστα! Τι θα κάνετε σήμερα;
Ν: Θα μαζευτούμε στου Μιχάλη για αλλαγή χρόνου.
Α: Αα ωραία! Χαιρετίσματα να τους δώσεις!
Ν: Εσύ τι θα κάνεις;
Α: Δεν ξέρω! Σπίτι θα την βγάλω! Θα δω μηπως έρθει απο'δω η Jessica να κάτσουμε.
Ν: Όχι,δεν θα κάτσετε. Θα βγείτε! Κούνησε λίγο τον κωλο σου απο τον καναπέ.
Α: Τον κουνάω! Παω στην δουλειά και έρχομαι.
Ν: Κανόνισε γιατί θα διακτινιστω από εδώ, εκεί και θα σε πλακώσω.
Α: Εντάξει εντάξει! Αντε σε κλείνω να δω τελικά εκείνη την ταινία που θέλω.
Ν: Ναι,μην χάσεις! Άντε μιλάμε! Φιλιά!
YOU ARE READING
Just (not) Friends!!!
Teen FictionΧρήστος & Αλεξάνδρα Μια στιγμή θα φέρει κοντά τα δύο πρόσωπα. Δύο πρόσωπα που γνωρίζονται, αλλά όχι όπως θα τα γνωρίσουμε εμείς. Εκείνος 23, εκείνη 20 και η χημεία μεταξύ τους πολύ δυνατή. #please #don't #copy 👄👄