Just (not) Friends!!!

37

Αλεξάνδρας pov
Φρικαρα είναι η αλήθεια, αλλά ηρέμησα λίγο.
Δεν περίμενα τέτοια υποδοχή.

Χ: Στην πόρτα θα μείνουμε; Δεν καθόμαστε;
Ε: Ναι ελα ντε.

Είπε η Ευτυχία και πήγε να κάτσει.
Την ακολουθήσαμε και κάτσαμε.

Χ: Για πείτε! Τι λέγατε πριν έρθουμε;
Ε: Τίποτα μωρέ... Να εδώ, γνωριστήκαμε με την Νάντια και μετά λέγαμε πως να φρικαρουμε την Αλεξάνδρα.
Α: Αα ώστε έτσι εε; Καλααα...θα τα πούμε στο σπίτι μετά εμείς.

Είπα και κοίταξα απειλητικά την Νάντια.

Ε: Όχι,μωρε την καημένη. Δική μου ιδέα ήταν, απλά τα παιδιά συμφώνησαν.
Μ: Να σας πω,δεν παίρνουμε τίποτα να φάμε; Έχω να φάω απο το πρωί.
Χ: Αλίμονο!
Μ: Σκάσε ρε!

Είπε ο Μιχάλης και πέταξε ένα μαξιλάρι, αλλά αντί για τον Χρήστο, ήρθε σε μένα.

Μ: Σόρρυ δεν πήγαινε σε σένα.

Το έπιασα χωρίς να του πω κάτι και του το πέταξα με όλη μου τη δύναμη.

Α: Έχεις τίποτα μέσα να φτιάξουμε; Μην πάρουμε πάλι απ'έξω.

Είπα απευθυνόμενη στον Χρήστο.

Χ: Σιγά το πράγμα.
Α: Έλα πες,εχεις;
Χ: Κάτι πρέπει να έχει.
Α: Ωραία,παω να δω.

Είπα και σηκώθηκα.

Ε: Μισό, έρχομαι κι εγω!
Ν: Ναι κι εγω!

Είπαν τα κορίτσια και ήρθαν μαζί μου.
Μπήκαμε στην κουζίνα και άρχισα να ψάχνω τα ντουλάπια για να δω αν έχει υλικά για πίτσα.
Προς έκπληξη μου είναι γεμάτα και τα ντουλάπια και το ψυγείο.

Α: Καλά ρε Ευτυχία,δεν τρώτε καθόλου εδώ μέσα;
Ε: Μόνο εγώ τρώω. Ο Χρήστος έρχεται απο την δουλειά πέφτει για ύπνο και μετά αν θα φάει κάνα τοστ.
Α: Δεν του δίνεις καμία μπας και φάει;
Ε: Του λέω συνέχεια να τρώει, αλλά λέει ότι δεν θέλει.
Α: Καλά θα τον φτιάξω εγώ.

Είπα και άρχισα να φτιάχνω το ζυμάρι.

Ν: Τι θα φτιάξεις;
Α: Πίτσα!
Ε: Αλεξάνδρα να σε ρωτήσω κάτι;

Ρώτησε η Ευτυχία και την κοίταξα χωρίς να σταματήσω το ανακάτεμα.

Α: Φυσικά!
Ε: Πόσα χρόνια γνωρίζεις τον Χρήστο;
Α: Πολλά!
Ε: Και τι νιώθεις για εκείνον;
Α: Επίσης,πολλά!

Είπα γελώντας και χαμογέλασε.

Ν: Εσύ Ευτυχία έχεις κανέναν;
Ε: Δεν ξέρω...
Α: Δεν ξέρεις αν έχεις κάποιον;