Just (not) Friends!!!

64

Η καρδιά μου έχει αρχίσει να χτυπάει πάρα πολύ γρήγορα.
Έχει ομορφυνει πιο πολύ απο πριν.

Χ: Ήρθα να σε δω!

Σηκώθηκα για να πάω προς την πόρτα.

Α: Σ-συγγνωμη αλλά δεν...δεν αισθάνομαι πολυ καλά... θέλω...να πάρω λίγο...αερα...

Στο τέλος η φωνή μου έσβησε και έπεσα κάτω.

Χρήστος pov
Όχι ρε γαμώτο! Καλά που ήμουν κοντά και την έπιασα.
Άρχισα να της κάνω αέρα με ενα περιοδικό που είχε στο γραφείο μηπως και συνέλθει.

Χ: Αλεξάνδρα... Άνοιξε τα ματάκια σου!

Την σήκωσα και την ξάπλωσα σε έναν καναπέ που έχει δίπλα απο το γραφείο της.
Πήρα το μπουκάλι με το νερό που έχει πάνω στο γραφείο και έβρεξα το χέρι μου.
Άρχισα να την πιτσιλαω και δείχνει να συνέρχεται.

Χ: Αλεξάνδρα; Είσαι καλά;
Α: Χ-Χρηστο; Τι έγινε;
Χ: Λιποθύμησες! Είσαι εντάξει τώρα;

Την ρώτησα και ανακάθησε στην θέση της.

Α: Χρήστο τι κάνεις εδώ;
Χ: Αλεξάνδρα...
Α: Δώσε μου το κινητό σου.
Χ: Γιατί;
Α: Δωσ'το μου!

Άνοιξα το κινητό μου και της το έδωσα.
Μπήκε στις σημειώσεις και έγραψε μια διεύθυνση.

Α: Πήγαινε σε αυτή την διεύθυνση και περίμενε με. Σε μισή ώρα τελειώνω. Εντάξει;

Είπε και έγνεψα.
Σηκώθηκα και σηκώθηκε και εκείνη.

Α: Χρήστο...
Χ: Ναι...

Γύρισα να την κοιτάω και με αγκάλιασε ξαφνιάζοντας με.
Πέρασα τα χέρια μου στην μέση της και την έσφιξα στην αγκαλιά μου,οπως κι εκείνη.
Μου έλειψε τόσο πολύ.
Την ένιωσα να απομακρύνεται και πήρα τα χέρια μου απο την μέση της.

Α: Πήγαινε και έρχομαι σε λίγο κι εγώ!

Είπε και έγνεψα.
Έσκυψα και την φίλησα στο μάγουλο.
Έκλεισε τα μάτια της και της χάιδεψα το μάγουλο με τον αντίχειρα μου.
Έφυγα πριν καν το καταλάβει και πήγα να βρω ταξί.

Αλεξάνδρας pov
Ούτε κατάλαβα πότε έφυγε.
Ότι είχα καταφέρει δύο χρόνια τώρα, καταστράφηκε μέσα σε 5 λεπτά που βρίσκεται εδώ.

Ποιον κοροϊδεύω; Δεν κατάφερα τιποτα δύο χρόνια τώρα. Όσο και να προσπαθούσα να τον ξεχάσω,το μυαλό μου γυρνούσε πίσω σε εκείνον.

Η πόρτα του γραφείου άνοιξε και πετάχτηκε η Jessica.

J: Καλέ ποιος ήταν αυτός που έφυγε;
Α: Ο... Ο Χρήστος!
J: Πως;