Just (not) Friends!!!

86

Αλεξάνδρας pov
Από την ώρα που μου είπε η νοσοκόμα ότι είμαι έγκυος,δεν ξέρω πως να αντιδράσω.
Απο την μία χαίρομαι! Χαίρομαι πάρα πολύ που μέσα μου υπάρχει αυτή η ψυχούλα, αλλά απο την άλλη πρέπει να πάνε όλα πίσω και εγω δεν είμαι ακόμα έτοιμη να γίνω μάνα... πιστεύω!
Η πόρτα άνοιξε απότομα και ένας πολύ χαρούμενος Χρήστος μπήκε μέσα.

Χ: Αλεξάνδρα! Μωρό μου! Δεν ξέρεις πόσο χαρούμενο με κάνεις! Σ'αγαπαω τόσο πολύ! Σε ευχαριστώ, αλήθεια!

Απο την ώρα που μπήκε στο δωμάτιο με έχει πιάσει απο την μέση, όπως καθόμουν στο κρεβάτι και με σήκωσε κάνοντας με σβούρες.
Με έχει τρελάνει στα φιλιά και εγώ δεν έχω επιτρέψει στον εαυτό μου να σβήσει αυτό το χαμόγελο απο τα χείλη μου.
Δεν μπορώ, όμως με τίποτα να σταματήσω τα δάκρυα που κυλάνε στα μάγουλα μου και φυσικά είναι απο χαρά.
Η αντίδραση του Χρήστου,με έκανε να σκεφτώ ότι αυτή η ψυχούλα τελικά δεν ήρθε νωρίς στη ζωή μας.

Χ: Σε ευχαριστώ! Σε ευχαριστώ πολύ! Σ'αγαπαω!

Είπε πιο σιγά αυτη τη φορά και με φίλησε πιο γλυκά και απαλά απο πριν.
Με έβαλε στο κρεβάτι να καθήσω και έπιασε το πρόσωπο μου με τα χέρια του, σκουπίζοντας τα δάκρυα μου.

Χ: Ξέρω ότι δεν σκεφτοσουν κάτι τέτοιο και-
Α: Δεν έχει σημασία! Μου αρκεί που αυτή η ψυχούλα,η οποία ούτε φαίνεται, έκανε δύο ανθρώπους πάρα πολύ ευτυχισμένους μέσα σε δευτερόλεπτα. Χρήστο σ'αγαπαω και δεν υπήρχε περίπτωση να βλάψω κάτι ή κάποιον δικό σου. Πόσο μάλλον κάτι που έχει δημιουργηθεί απο εσένα και εμένα.
Χ: Άρα,δεν σκέφτηκες να το ρίξεις, έτσι;
Α: Σε καμία περίπτωση! Και να με στεναχωρουσε αυτό το γεγονός,το πολύ πολύ να έπεφτα ψυχολογικά. Δεν θα σκότωνα ποτέ μια ψυχούλα που δεν φταίει σε τίποτα.

Είπα και με φίλησε.
Καλέ αυτός δεν δουλεύει;

Α: Χρήστο δεν δουλεύεις;

Τον ρώτησα και έκανε facepalm.

Χ: Πάνω στον πανικό μου ότι κάτι έπαθες,το ξέχασα τελείως.
Α: Μήπως να γυρίσεις στη δουλειά σου;
Χ: Αποκλείεται! Και να σε αφήσω μόνη σου;
Α: Χρήστο δεν θα πάθω τίποτα,μια χαρά είμαι.
Χ: Κι αν ξαναπάθεις ότι και πριν; Όχι! Θα φύγουμε μαζί απο'δω και θα πάμε σπίτι να ξεκουραστείς.
Α: Αφού είμαι καλά τώρα. Δεν ζαλίζομαι και ούτε ανακατεύομαι. Αλήθεια! Πήγαινε και θα  παω κι εγώ σπίτι.
Χ: Δεν θα πας μόνη σου! Θα σε γυρίσει ο Διονύσης. Εντάξει;
Α: Εντάξει!
Χ: Αλεξάνδρα! Υπόσχεση;
Α: Υπόσχεση!