Χρήστος pov
Μέχρι να φτάσουμε την πήρε ο ύπνος. Πάλι καλά που την έβαλα μπροστά, δηλαδή, αλλιώς θα τρέχαμε τώρα.
Την πήρα αγκαλιά σε στυλ νύφης και άνοιξα την πόρτα του σπιτιού.
Την πήγα στο δωμάτιο και την έβαλα στο κρεβάτι. Πτώμα είναι. Ποιος ξέρει τι εχει συμβεί και είναι έτσι. Παρατήρησα ότι στο μάγουλο της έχει μια μελάνια και δεν είναι απο ένα απλό χτύπημα. Ποιος της το έκανε; Γιατί δεν θελει να παει σπίτι της;
Τόσες πολλες ερωτήσεις που δεν ξέρω καν αν θα μου τις απαντήσει.
Την σκέπασα με μια κουβέρτα και βγήκα απο το δωμάτιο.
Βγήκα έξω, έβαλα την μηχανή στο γκαράζ και μπήκα ξανα στο σπίτι.
Το κινητό μου άρχισε να χτυπάει και είναι ο Μιχάλης.Χ: Ελα!
Μ: Ελα ρε φτάσατε;
Χ: Ναι, μόλις.
Μ: Όλα καλά;
Χ: Την πήρε ο ύπνος στη διαδρομή. Πάλι καλά την έβαλα να κάτσει μπροστά.
Μ: Μαλάκα τι γκόμενα είναι αυτή; Που την βρήκες ρε;
Χ: Είναι μια γνωστή μου από παλιά.
Μ: Τούμπανο το γκομενάκι.
Χ: Δεν είναι για τα δόντια σου. Κάτσε καλά.Δεν ξέρω αλλά με ενόχλησε αυτό που είπε.
Μ: Ντάξει ρε ηρέμησε δεν στη φαγαμε κιόλας. Όλη δική σου είναι.
Χ: Μιχάλη έχεις όρεξη για μαλακίες, όμως εγω είμαι πτώμα και δεν έχω καθόλου. Σε κλείνω, πάω να τη πέσω.Είπα και χωρίς να περιμένω απάντηση το έκλεισα.
Τι δική μου και μαλακίες; Γνωστή μου είναι.
Πήγα στην κουζίνα και ήπια λίγο νερό.
Τώρα πως κοιμόμαστε;
Θα την πέσω στον καναπέ,μην την τρομάξω κιόλας όταν ξυπνήσει.Πήγα σιγά σιγά στο δωμάτιο και πήρα μια φόρμα και ενα εσώρουχο να κάνω μπάνιο.
Μπήκα στο μπάνιο, πλύθηκα και βγήκα.
Ντύθηκα και πήγα στο δωμάτιο.
Είναι ακριβώς όπως την άφησα.
Ασυναίσθητα χαμογέλασα στη θεα του πόσο ήρεμη ειναι όταν κοιμάται.
Πήρα μια κουβέρτα και ένα μαξιλάρι και πήγα στο σαλόνι.
Ξάπλωσα και σκεπάστηκα με την κουβέρτα.
Άντε να δούμε τι μας ξημερώνει..
Γαμώτο, γιατί δεν έκλεισα τις κουρτίνες εχθές;
Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου και κοίταξα το ταβάνι.
Τι ώρα είναι;
Έπιασα το κινητό απο το τραπέζι και κοίταξα την ώρα.
Πωω πηγε 14:00 το μεσημέρι.
Η Αλεξάνδρα! Που είναι η Αλεξάνδρα; Έχει πολύ ησυχία στο σπίτι. Πες μου ότι έφυγε.
Θα παω στο μπάνιο του σπιτιού πρώτα και μετά θα παω να δω αν είναι εδω.Βγήκα και νομίζω τώρα μπορώ να πάω να δω.
Ανοίγω την πόρτα του δωματίου και είναι ακόμα εδώ και..... κοιμάται.
Τι στο καλό; Τόσο κουρασμένη είναι;
Είναι καλά;
Την πλησίασα και έκατσα δίπλα της. Έβαλα το δάχτυλο μου κάτω απο την μύτη της και εντάξει ανασαίνει.
Να την ξυπνήσω; Πολλές ώρες κοιμάται.
Θα την ξυπνήσω.
YOU ARE READING
Just (not) Friends!!!
Teen FictionΧρήστος & Αλεξάνδρα Μια στιγμή θα φέρει κοντά τα δύο πρόσωπα. Δύο πρόσωπα που γνωρίζονται, αλλά όχι όπως θα τα γνωρίσουμε εμείς. Εκείνος 23, εκείνη 20 και η χημεία μεταξύ τους πολύ δυνατή. #please #don't #copy 👄👄