Just (not) Friends!!!

74

Αλεξάνδρας pov
2 εβδομάδες μετά
Χ: Νομίζω είμαι καλύτερα απο άλλες φορές.
Α: Ναι κι εγώ έτσι νομίζω. Σε λιγότερο απο βδομάδα νομίζω θα πρέπει να το αποχωριστείς αυτό.

Είπα και του έδειξα το αναπηρικό καροτσάκι.

Α: Έλα να σε βοηθήσω να κάτσεις.

Του είπα και τον βοήθησα να κατέβει απο το κρεβάτι εξέτασης και να κάτσει στο καροτσάκι.

Α: Μίλησες καθόλου με τον Μιχάλη σήμερα;
Χ: Ναι,με πήρε πριν έρθω και είπε ότι μάλλον θα περάσουν με την Νάντια απο το σπίτι το απόγευμα.
Α: Κάτι τέτοιο μου είπε και η Νάντια, αλλά είπε θα το συνεννοηθεί ο Μιχάλης μαζί σου. Τέλος πάντων, κάτσε να σου γράψω τα φάρμακα σου, όπως θα γυρνάς σπίτι με την μητέρα σου να σταματήσετε σε ενα φαρμακείο να πάρετε. Τελειώνουν αυτά που έχεις σπίτι.
Χ: Θα αργήσεις σήμερα;
Α: Όχι. Έχω άλλο ενα ραντεβού και από δουλειά γραφείου δεν έχω κάτι.

Είπα και χτύπησε το κινητό του.

Χ: Έλα, μαμά! .... Έρχομαι!

Το έκλεισε και με κοίταξε.

Χ: Ήρθε η μανα μου!
Α: Ωραία, πάμε!

Σηκώθηκα και άνοιξα την πόρτα.
Βγήκε και μετά βγήκα κι εγώ.
Έπιασα το καροτσάκι και βγήκαμε έξω.

Α: Γεια σας κ.Σοφια!
Κ.Σ.: Γεια σου κορίτσι μου! Πως τα πήγατε;
Α: Πολύ καλά! Κάθε φορά και καλύτερα.

Είπα και έβαλα τα χέρια μου πάνω στους ώμους του.

Κ.Σ.: Πολύ ωραία! Να μπεις στ'αμαξι μπορείς ή πρέπει να σε βοηθήσω;
Χ: Γιατί κουράστηκες;
Α: Μπορεί μπορεί. Ξέρετε πως περπάτησε μέσα;
Κ.Σ.: Αλήθεια; Άντε σήκω τελείωνε. Με έχει πιάσει η μέση μου τελευταία.
Α: Αν θέλετε εχω μια πολυ καλη κρέμα ενυδάτωσης. Θα σας βοηθήσει.
Κ.Σ.: Αχ να σαι καλά βρε Αλεξάνδρα!
Α: Α! Μην ξεχάσω! Αυτή είναι η συνταγή για τα φάρμακα του. Όπως θα γυρνάτε σπίτι σταματήστε σας παρακαλώ στο φαρμακείο να τα πάρετε. Όταν θα γυρνάω εγω θα είναι κλειστό.

Είπα και της έδωσα την συνταγή.

Κ.Σ.: Ωραία, εντάξει. Άντε, εσύ! Ακόμα;

Απευθύνθηκε στον Χρήστο και κρατιομουν να μην γελάσω.

Χ: Τι λες ρε μάνα;
Α: Γιατί αφού μια χαρά τα καταφέρνεις.
Χ: Τώρα θα σου'λεγα κι σένα τίποτα. Κόμμα εναντίον μου κάνετε;
Κ.Σ.: Πωπω είχα ξεχάσει πόσο γκρινιάρης είσαι.
Α: Αφήστε τα κ.Σοφια!
Κ.Σ.: Φαντάζομαι καημένο μου παιδί τι περνάς κι εσύ.
Χ: Ρε άντε παρατήστε με! Θα πάω μόνος μου σπίτι.