Badr
?: Hewa schiet beetje op dan die guy wordt beetje ongeduldig.
B: Safe bro ze moet nog paar dingetjes pakken geef is een uur en ze wijn daar
?: Jatog
Ik wacht todat Safae al haar spullen heeft ingepakt. Ze doet veelste lang ze hoeft echt niet alles mee te nemen.
"Safae je hoeft niet alles mee te nemen je kan altijd daar nog spullen halen" Zeg ik.
Ik hoor haar van de trap aflopen en zie dat ze heeft gehuild.
Ze heeft rode ogen en haar ogen zijn erg opgezwollen. Ze heeft Anouar aan haar hand die maar om zich heen kijkt.
Die arme jongen snapt er helemaal niks van.
"Gaat het?" Vraag ik zacht. "Waar gaan we naartoe?" Vraagt ze opeens zonder mijn vraag te beantwoorden.
"Ik kan daar nu niks over zeggen voor je eigen veiligheid. Neem voor nu alleen spullen mee voor wat je nodig zal hebben in het vliegtuig derest komen een paar mannen later ophalen" Zeg ik.
Ik hoef alleen die twee zwarte koffers mee te nemen en mijn eigen tas" Zegt ze.
Ze zucht diep en tilt Anouar op. "Nou zullen we dan maar" Zeg ze sarcatisch.
Ik pak al haar spullen en daar ze omdat ze zelf niets kan dragen door haar zwangerschap.
We komen later aan op een geheime loactie waar een privejet op ons zit te wachten. Allemaal op de kosten van Oualid.
Safae
Ik kijk naar Anouar en zie dat hij in slaap is gevallen. Ik voel echt de slechte moeder ter wereld op dit moment.
Ik weet nog steeds niet waarom we zomaar weg moesten gaan maar Badr zei dat hij daar later alles over gaat vertellen.
Ik voel een steek in mijn buik en probeer me in te houden. Ik wil niet dat Badr zich zorgen gaat maken want daar heb ii nu echr geen zin in.
Ik kijk naar buiten en zie dat we op een geven moment stoppen.
Ik zie een grote vliegtuig en veel bewakers.
"Wie zijn dat?" Vraag ik aan Badr.
Hij kijkt me kort aan en stapt uit de auto.
"Kom stap uit" Zeg hij als hij buiten staat. Ik pak Anouar voorzichtig en til hem op.
Met moeite open ik de deur en stap in uit. "Loop maar alvast naar die man met die zonnebril op" Zegt Badr.
Ik kijk hem raar aan en doe maar wat hij zegt. Ik voel me heel erg bekeken als ik steeds dichterbij loop.
"Hallo mevrouw Idrissi(achternaam van Oualid), zal ik uw tas overnemen?" Vraagt een beveiliger. Hij is helemaal zwart gekleed.
Ik schud mijn hoofd en houd Anouar goed vast. "Loopt u maar met mij mee" Zegt hij en hij stapt de privejet in. Ik loop achter hem aan en probeer voorzichtig naar boven te lopen, ben bang dat ik Anouar laat vallen.
"Ben je bang?" Vraagt de beveiliger lachend. "Nee natuurlijk niet, ik moet toch mijn zoon beschermen sukkel" Zeg ik een beetje geïriteerd. "Mijn excuses mevrouw Idrissi het was niet mijn bedoeling om u-"
"Jaa het is al oké. Wil je niet zo hard praten mijn zoon slaapt, dankje." Zeg ik bot.
Ik kan echt niet met hem hij is gewoon zo irritant. Hij wilt zijn excuses weer aan bieden maar ik kap hem af. Hij laat me zien waar ik kan zitten en leg Anouar in zijn stoel en doe een dekentje om hem heen.
Later komt Badr naar boven en stijgt het vliegtuig. Ik heb geen vliegangst maar ben gewoon voor een hele lange tijd niet in een vliegtuig geweest.
"Ga je nog vertellen voorwat we naar de andere kant van de wereld moeten vluchten?" Vraag ik aan Badr. Hij kijkt me serieus aan.
"Het is omdat de vijanden van Oualid weten dat hij vast zit en jij dus alleen woonde met Anouar. Een van onze collega's zijn er achtergekomen dat ze je wouden ontvoeren en verkrachten, we konden geen risico nemen door uit Nederland te gaan" Ik kijk hem met grote ogen aan.
"Is Oualid nog steeds bezig met die dingen? Hij zou stoppen?" Zeg ik.
Badr knikt en kijkt me moeilijk aan.
"Het spijt me echt dat je dit allemaal alleen moet doen Safae wollah" "Maar waarom uit Nederland? We konden toch ook naar een andere stad gaan?" Vraag ik.
"Die jongen heeft overal connecties, hij is te
gevaarlijk en nogmaals we konden geen risco nemen"
Ik rol met mijn ogen en neem een diepe zucht.
"Waar gaan we nu dan naartoe?" Vraagt ik.
Badr blijft voor een tijdje stil. Ik kijk hem vragend aan. Gaat deze man nog praten of wat?
"We gaan naar Duitsland" Zeg Badr. Ik lach meteen als ik hoor dat hij dat zegt. "Je maakt een grapje toch?Waarom moesten we helemaal met een vliegtuig gaan dan je kan makkelijk met auto gaan. Laat me raden jullie konden het risico niet nemen?"
"Precies, en als jullie worden gevonden hebben we nog een safehouse in Oostenrijk, maar dat is alleen voor noodgevallen" Zegt Badr.
Ik negeer hem en kijk uit het raam. Het is wel echt heel mooi de wolken van dichtbij zien. Ik kan wel zo in slaap vallen joh.
Net wanneer ik achterover wil liggen voel ik dat alles naar boven komt. Badr kijkt me bezorgd aan en wijst naar de wc.
Ik ren ernaar toe en spuug alles uit. Het deed heel veel pijn omdat ik 2 keer moest overgeven. Ik snap niet hoe zoveel eruit kan komen als ik niks heb gegeten. Ik begin der echt moe van te worden.
-
Als we zijn aan gekomen in Duitsland is Anouar inmiddels wakker geworden.
Ik had broodjes voor hem gemaakt en hij zit ze nu op te eten.
Wij wachten zelf op iemand die ons komt halen en brengen naar het hotel i guess.
"Daar is hij, kom" zsgt Badr en hij loopt naar een zwart busje.
"Kom schat" Zeg ik geven Anoaur en ik hou zijn handje vast en loop snel met hem naar Badr.
We stappen de auto in en onderweg bespreekt Badr een paar dingen met de chaffeur, waarover? Ik zou het echt niet weten.
We komen aan in een afgelegen buurt.
Hele grote huizen en weinig mensen, of eigenlijk, geen mensen. "Wow mmaa kijk die huizen" Zegt Anouar vol bewondering.
Ik schenk hem een kort glimlach en ga met mijn hand over zijn haar.
Ik kus zijn wang en houd hem goed vast. "Ik hou van jou schat" "Ik ook van jullie mma" "Jullie?" Vraag ik verbaasd. "Ja ook baby in jouw buik ik hou ook van baby in jouw buik" Ik voel tranen opkomen en probeer ze in te houden. "Je bent zo lief Anouar!" Zeg ik terwijl ik zijn hand vasthoud.
Hij kijkt naar buiten en naar elke huis waar we voorbij rijden.
Als we zijn uitgestapt volgen Anouar en ik Badr. Achter ons lopen 5 mannen met een zwarte pak en een zonnebril, beveiligers dus.
"Hier is het." Zegt Badr als hij stopt met lopen. "Waaaauw" Zegt Anouar.
Ik ben het met Anouar eens. Het is inderdaad een heel mooi huis.
"Maar wordt dit ons huis?" "Jaa tijdelijk, todat wij alles in Nederland hebben gefixt." Zegt Badr. We lopen naar binnen en Badr geeft ons een kort rondleiding. Waar de kamers zijn, de douche, maar ook wat de codes zijn van het huis. Het huis namelijk heel erg beveiligd en er hangen overal camera's. Zelf in de kamers...
—
