"Tot straks mama!" Zegt Anouar. "Tot straks lieverd wees lief he voor de oppas?" Hij knikt en ik geef hem een lange kus op zijn wang. Hun verlaat samen met de oppas de deur en ik loop dan naar boven. Ik een naar me telefoon als ik zie dat dat die afgaat.
"Hallo?" Zeg ik.
"Ik mis je zo erg Safae, waar zijn jullie nu? Waarom ben je zo lang weg?" Vraagt Souhaila aan de telefoon.
Het liefst wil ik haar natuurlijk alles vertellen, maar dat gaat helaas niet.
Ik slik de brok die zich in mijn keel heeft bevonden door en schraap mijn keel.
"Ik kan nu niks daarover zeggen Souhaila het spijt me echt, het ligt zo ingewikkeld" Zeg ik.
"Ik vind het echt jammer dat het zo moet gaan, jij bent helemaal niet zo, maar goed. Bel je me meteen als je zover bent?" "Zover bent voor wat?" "Omg Safae ben je serieus? Je ben toch zwanger? Ik bedoel je bevalling!" Schreeuwt Souhaila aan de telefoon.
"Ohja sorry, ik ben der even niet bij. Ik bel je meteen oké?" Ik sluit de telefoon af en gooi mijn telefoon op de grond.
Net wanneer ik dat doe komt Oualid de kamer binnen lopen. Hij kijkt van mijn naar mijn telefoon en dan weer terug naar mij.
"Wat?" Vraag ik kortaf. "Heb je wat uit mijn mond horen zeggen?" Vraagt Oualid boos. Ik neem een diepe zucht en sta recht op met vee moeite. Hij ziet het maar negeert het.
"Het spijt me van wat ik zei over die miskraam, ik was gewoon geiriteerd en-"
"Het boeit me niet Safae. Ik heb geen zin in jou moodswings wollah. Ik geef je gewoon nu de ruimte die je nodig hebt kom maar naar me toe als je bent afgekoeld" Zegt Oualid.
Ik kijk hem raar aan. "Afgekoeld? Noem je dat zo? Ik ben gewoon mezelf maar sorry als ik me aanstel omdat ik een baby draag en veel pijn heb" Zeg ik sarcatisch.
"Heb je pijn?" Vraagt Oualid bezorgd en hij houdt me hand zachtjes vast. Ik knik en voel meteen tranen over mijn wangen glijden.
"Habiba aub niet huilen het komt echt goed. Ik ben bezig met die zaak en Aleyna is ook hier dus dat moet ook opgelost worden en ik regel zo snel mogelijk een verloskundige die even kan komen kijken of alles goed gaat oké?" Zegt Oualid.
Ik knik en hij geeft me een korte zoen. Ik zoen hem terug en hij moet ervan lachen.
"Oualid!" Roept Badr vanuit de woonkamer. Oualid rolt met zijn ogen en staat op en loopt naar beneden.
Ik volg hem en zie Badr met Aleyna in de woonkamer. Ik vergroot mijn ogen als ik zie wie voor me staat.
"Jij vieze-" Zeg ik boos en wil haar kant oplopen maar wordt tegen gehouden door Oualid.
"Safae rustig, we weten dat zij hier niks aan kon doen" Zegt Oualid. Ik kijk hem vragend aan.
"Ze is bedreigd" Zegt Badr. Ik probeer het contact met Badr te vermijden wat heel moeilijk gaat.
"Aleyna wil jij met Safae blijven als de verloskundige komt? Wij gaan iemand ophalen die ons kan helpen met het vinden van degene die jou heeft bedreigd" Zegt Badr.
"Wat? Waarom moet zij met me blijven? Ik kan hier prima alleen blijven!" Zeg ik boos.
"Habiba luister gewoon en niet zo koppig doen. Blijf hier met haar en we komen snel terug, oké?" Zegt Oualid. Ik rol met mijn ogen en hij geeft me een kus op me voorhoofd.
"Later!" Zegt Badr nog en hun verlaten het huis.
Ik draai me om naar Aleyna en zij kijkt me bang aan. Ze trilt helemaal met heel haar lichaam. "Heb je het koud?" Vraag ik haar.
Ze schud haar hoofd en gaat op de bank zitten. Ik zucht en kijk haar aan. "Kijk, ik snap dat je bedreigd bent maar kan je gewoon niet vertellen wie jou bedreigde ik bedoel je zet het leven van mijn man op het spel, mijn gezin. Besef je dat wel?" Zeg ik rustig.
"Ik mag het niet zeggen van hem, hij gaat mij vermoorden. Ik wil niet doodgaan Safae.." Zegt Aleyna en ze kijkt naar de grond. Ik kijk haar met grote ogen aan. Ik wist niet dat het zo erg was?
Na enkele minuten gaat de bel en is de verloskundige er. "Hey, jij moet vast Safae zijn?" Vraagt ze. Ik knik. "Eindelijk iemand die Nederlands spreekt" Zeg ik. Ze lacht en loopt naar binnen.
"Ga maar op de bank liggen dan leg ik mijn spullen klaar" Zegt ze. Ik knik en voordat ik ga liggen kijk ik nog even naar Aleyna. Die voor zich uit loopt de staren. Ergens vind ik het wel zielig voor haar maar ze moet ook begrijpen dat dit moeilijk is voor mij.
De verloskundige trekt mijn shirt omhoog en smeert wat spul op mijn buik. Ze heeft gewoon een mini echo meegenomen. "Wauw, ze is hartstikke gezond!" Zegt de verloskundige.
"Ze?" "Ja, het is een meisje! Gefelciteerd" Zegt ze. Een traan glijd over mijn wangen en ik veeg hem snel weg. Ik ben super blij met een meisje, dit gaat Anouar zo leuk vinden en Oualid natuurlijk ook.
Ik bedank de verloskundige nog en ze verlaat het huis. "Heb je dat gehoord Aleyna ik krijg een mei-"
"Aleyna?" Zeg ik als ik haar niet zie zitten waar ze eerst zat. Gaat ze dit serieus weer doen, weglopen?
"Aleyna?" Roep ik weer totdat ik iets hoor op zolder. Ik loop naar boven en kijk of ze in de zolderkamer is.
Ik kijk naar het raam en zie Aleyna met een been uit het raam.
Ik ren naar haar toe totdat ze me tegen houdt. Haar gezicht is helemaal rood en ze heeft waterige ogen. "Zet geen stap want dan spring ik!" Zeg ik huilend.
"Aleyna, alsjeblieft doe dit niet. We komen hier samen uit beloofd!" Zeg ik zo rustig mogelijk. Op dit moment moet ik echt rustig blijven.
"Nee nee nee! Het komt niet goed! Snap je het echt niet? Wie denk je wie me bedreigd heeft?!l"Schreeuwt ze. Ik kijk haar moeilijk aan. Ik weet echt niet wat het kan zijn.
"Die vuile vieze Badr heeft mij dit aangedaan! Hij heeft me leven verpest en mij bedreigd, ja de beste vriend van je man inderdaad ja!" Nadat ik haar woorden hoor zakt ik op de grond. Ik kan nu heel moeilijk functioneren.
"Hij heeft mij ook verkracht" Zeg ik zachtjes. Ik hoor Aleyna naar me toe rennen en ze houdt mijn hand vast.
"Heeft die jou ver-verkracht?" Zegt Aleyna. Ik knik en barst in tranen uit. Het doet zoveel pijn en ik voel me nogsteeds een hoer. Om nog te liegen tegen Oualid is het aller zwaartst.
"Heb je het tegen Oualid gezegd?" Vraagt Aleyna. Ik schud mijn hoofd. "Ik mag niks zeggen van Badr, hij zal Anouar en mij zelf iets aandoen. Ik wil niet dat er wat gebeurd met Anouar" Zeg ik huilend.
Aleyna zucht en kijkt me spijtig aan. "Ik ga nu Oualid bellen en dan vertellen we alles aan hem samen, oké?" Ik schud mijn hoofd. "Nee alsjeblieft, doe dat niet ik wil niet dat hij het weet. Het zal hem echt kapot maken" Zeg ik huilend.
"Safae?" Hoor ik iemand roepen. Ik kijk Aleyna met grote ogen aan. Heel smekend. "Alsjeblieft vertel het niet.." Zeg ik smeekend. "Goed, ik vertel dan alleen dat hij mij bedreigde" Zegt Aleyna en we lopen samen naar beneden.
-
