"En hoe vinden jullie het?" Vraagt Oualid.
Ik kijk rond en zie dat het huis best wel groot is.
"Is het niet een beetje te groot voor ons vier?" Vraag ik.
Hij kijkt me fronsend aan.
"Is dit jou manier van bedanken?" Vraagt hij bot.
"Huh nee! Zo bedoel ik het niet het is meer va-"
"Ik til Anouar wel op hij is in slaapgevallen" Zegt Oualid en hij pakt Anouar uit de auto en loopt naar de voordeur van het huis. Of ja, ons huis.
Ik neem Maroua mee met de maxicosi en neem nog een tas mee waar alle spullen zitten die nodig zijn hoor Maroua en volg Oualid.
Hij opent de deur met een hand en met de andere hand houdt die Anouar vast.
We lopen beide naar binnen en ik kijk rond. Het is inderdaad nog niet af maar het is al super mooi. Ik vind vooral het behang heel mooi en bijna alles is van glas.
Oualid legt Anouar op de bank en gaat dan zelf naast hem zitten.
Hij neemt een diepe zucht en gaat met zijn hoofd over zijn haar.
"Wat is er toch aan de hand met je Oualid?" Vraag ik en ik loopt zijn kant op.
Na drie seconden kijkt hij mijn kant op.
"Toen ik in de gevangenis zat, lette Badr toch op jou?" Zegt Oualid met een gebroken stem.
"Uhm, jaa.. Dat had jij aan hem gevraagd toch?" Zeg ik.
"Ja, ja dat klopt. Ik wil alleen weten of je... Voelde je je aangetrokken tot hem? Omdat ik er niet was?" Vraagt Oualid. Hij kijkt me dit keer niet aan.
"Hoezo vraag je dit Oualid? Waar slaat dit op? En waar komt dit vandaan?"
"BEANTWOORDT mijn fucking vraag Safae" Zegt Oualid nu met een andere toon. Ik zie aan hem dat hij gestresst is.
Ik voel tranen vulden in mijn ogen en kijk naar boven om ze in te houden. Hoe kan hij dit aan me
vragen?
"Nee Oualid ik voelde me niet aangetrokken tot hem. Ik was daar helemaal niet mee bezig" Zeg ik.
"Het breekt me echt dat je dit aan me
vraagt Oualid, denk je nou echt dat ik iemand anders boven je jou kies?" Zeg ik.
"Ik kan dit niet meer! Ik kan dit niet meer.." Schreeuwt Oualid en hij staat in een rukt op.
Hij is aan het ijsberen en begint te trillen.
"Oualid, alsjeblieft. Praat met me wat is er aan de hand?" Vraag ik bezorgd.
"Ik heb Badr opgesloten in een huisje, ik wil hem vermoorden voor wat hij je heeft aangedaan, hij moet boete voor wat hij heeft gedaan ik vergeef het me zelf nooit dat hij je heeft verkrach-"
"Oualid... alsjeblieft! Ik wil niet dat je dit doet. Ik wil jou niet verliezen. Je doet nu precies wat hij wilt, als je hem vermoord wordt je opgepakt en zijn wij niet meer samen, dan heeft hij gewonnen!" Zeg ik.
"Is dat wat je wilt Oualid? Wil je dat hij wint? Ik kan je niet kwijt en je Anouar en Maroua ook niet" Zeg ik.
Oualid kijkt me diep in me ogen aan en loopt naar me toe. Hij pakt mijn hand vast en trekt me omhoog zodat ik sta.
Hij knuffelt me stevig en ik hoor hem zachtjes snikken.
Ik hou hem strak vast en ga over zijn haar.
"Het spijt me echt Safae, voor alles wollah" Zegt Oualid snikkend.
"Het is niet jouw schuld Oualid je kon het niet weten. Focus je nu op je gezin en laat hem gaan. Ik ga aangifte doen dan kan hij de gevangenis in. Aleyna heeft super veel bewijs" Zeg ik.
