Ik leg Maroua achterin de autostoel en zet de gordel om de maxicosi.
Ik stap dan zelf in en rijd richting een loactie die Oualid naar mij heeft gestuurd.
Hij zei dat hij een verrassing voor mij heeft en ik dus ernaartoe moest komen.
Ik heb echt geen idee wat het kan zijn ik heb al de hele dag erover zitten denken.
"Bestemming bereikt" Zegt de navigatie.
Ik kijk om mij heen en zie grote gebouwen. Ik zoek dan een plekje om te parkeren en app dan Oualid.
Safae: Hey schat, ik ben net aangekomen. Waar moet ik nu heen?
Oualid: Heey habibi ik ben zo blij dat je erbent
Oualid: Blijf waar je bent ik kom naar je toe
Safae: Isgoed, tot zo.
Oualid: 😘
Ik leg mijn telefoon in mijn tas en haal de sleutel uit de auto en stap dan uit.
Ik pak dan Maroua uit de auto en kijk om mij heen of ik Oualid als zie aankomen.
"Habibiti!" Roept Oualid.
Ik draai me om en zie Oualid in een strakke pak richting onze kant lopen. Er verschijnt meteen een glimlach op mijn gezicht als ik hem zie.
"Wat zie jij er mooi echt zeg" Zeg ik.
Hij lacht en geeft me lange zoen. Ik trek dan terug en hij geeft Maroua een kusje op haar wang.
"Ben echt blij dat jullie zijn gekomen" Zegt Oualid.
Hij kijkt echt heel blij het lijkt alsof hij zijn glimlach niet meer van zijn gezicht af kan houden.
"Vertel! Ik ben echt benieuwd wat dit allemaal is" Zeg ik.
"Kom mee" Zegt Oualid en hij tilt Maroua op uit de maxicosi en legt die in de auto. Dan steekt hij zijn hand uit en pak ik zijn hand vast en lopen we naar binnen.
Ik kijk om me heen en zie bijna niemand, alleen een paar mannen in pakken met een oortje. Ik denk beveiligers?
"Je weet toch dat ik je had beloofd om te stoppen met die drugshit?" Zegt Oualid en hij stopt voor een deur.
Ik knikt en kijk hem zenuwachtig aan. Hij maakt me echt nieuwsgierig.
"Nou, dat is dus gelukt. Ik heb het verkocht aan Hasan een vriend van me en ben begonnen met een eigen bedrijf" Zegt Oualid.
Mijn mond valt meteen open en ik omhels hem dan stevig.
"Ben zo trots op je dat je eindleijk iets anders hebt gevonden schat, echt waar" Zeg ik.
"Dankjewel habibiti ik ben blij dat je ik je blij kan maken" Zegt Oualid en hij trekt me naar bent toe en zoent me kort.
"Vind je het ook mooi schatje?" Zegt Oualid tegen Maroua die maar wat brabbelt en om haar heen kijkt.
Hij lacht een kust haar op haar wang en zo lopen we verder.
"Kijk, dit is mijn kantoor" Zegt Oualid en hij wijst naar een open kamertje.
Hij geeft dan een rondleiding in het hele gebouw en wat zijn ideeën worden etc.
Na een kwartier begin ik moe te worden en vraag ik of we niet met de lift kunnen maar die is nog niet gemaakt zei Oualid.
"En dit wordt dan de zaal waar we belangrijke dingen gaan bespreken over nieuwe projecten en-"
Voordat Oualid zijn zin af kan maken komt iemand naar binenn.
Het is een meisje van ongeveer de zelfde leeftijd als ik gok ik. Een steek van jaloezie gaat door mijn lichaam heen.
"Hey, sorry dat ik stoor Oualid" Zegt ze.
"Oh nee maakt niet uit hoor Sara" Zegt Oualid.
"Ohja schat, dit is Sara. Mijn secretaresse" Zegt Oualid.
Ik kijk Oualid kort aan en dan Sara. Ze steekt haar hand uit en ik doe hetzelfde.
"Hey aangenaam, ik ben Sara. Jij moet vast de vriendin van Oualid zijn" Zegt Sara.
"Vrouw" Verbeter ik haar en ik schud haar hand.
"Oh sorry mijn fout" Zegt ze met een onschuldige lach. Iets zegt me dat dit niet goed is.
"En dit is dus Maroua, wat is ze schattig" Zegt Sara en ze houdt Maroua haar handjes vast.
"Dus Sara waarvoor had je me nodig?" Vraagt Oualid.
"Ohja, hiervoor" Zegt Sara en ze legt een map op tafel die de in haar had en pakt een papier eruit.
"Dit zijn je afspraken voor de komende voor het gebouw, ik heb alles in je agenda gezet en ook een beetje verschuift anders heb je het zo druk" Zegt Sara met een glimlach.
Oualid kijkt haar lachend aan en geeft haar speelse duw.
"Dat heb je goed gedaan, ik kijk er later naar. Heel erg bedankt Sara" Zegt Oualid.
"Graag gedaan, als je me nodig hebt bel me maar" Zegt Sara en ze verlaat de zaal.
Ik kijk Oualid lang aan en rol met mijn ogen.
"Wat? Wat is er?" Vraagt Oualid.
"Ik wist niet dat je een secretaresse had?" Zeg ik.
"Hoezo, vind je dat erg dan?" Vraagt Oualid.
"Ik zie toch hoe je naar der kijkt sukkel" Zeg ik boos.
Ik wil weglopen maar hij houdt me tegen met zijn hand.
"Habibi, ze is alleen een secretaresse aub. Ik zie niks in haar en je weet dat jij de enigste voor mij bent. Niet boos zijn aub" Zegt Oualid.
Ik trek mijn wenkbrauwen op en kijk op mijn telefoon hoelaat het is. Het is bijna tijd om Anouar op te halen van school.
"Ik ga, moet Anouar ophalen van school" Zeg ik en ik neem Maroua over van Oualid zonder oogcontact te maken met Oualid.
"Isgoed ik blij nog even om kleine dingen te regelen dan kom ik ook naar huis" Zegt Oualid.
"Prima" Zeg ik.
Ik loop dan weg zonder gedag te zeggen en loop dan naar de auto.
Het kan misschien overkomen dat ik een beetje overdreven reageer maar ik ben gewoon best onzeker. Vooral als ze zo mooi is.
Met die gedachtes leg ik Maroua in de auto en stap ik zelf in. Ik rijd dan naar Anouar's school en haal hem op.
Hij doet moeilijk want hij wilt bij zijn vriend spelen maar ik dat kan niet want ik ken de familie niet zo goed en wil dat hij thuis blijft. Hierdoor huilt hij de hele rit naar huis en irriteert het me want Maroua huilt kort daarna ook.
Dit kan zo frustrerend zijn.
