"Slaapt ze nog broer?" "Jaa ze slaapt nog maar ze doet de laaste tijd echt raar tegen me man bro" "Hoezo dat?" "Ik weet niet man ze doet heel afstandelijk en droog" "Broer ze is letterlijk zwanger is het zo gek dat ze anders doet, het zijn gewoon de hormonen" Hoor ik als ik langzaam me ogen open.
Hebben ze het nou over mij? Met wie is hij aan het praten?
Ik trek snel een oversized vest aan en poets snel mijn tanden en loop vervolgens naar beneden.
"Jaa maar ik vind wel dat we nu wel hier weg kunnen hoor" Zegt Oualid tegen blijkbaar Badr als ik hun aantref in de woonkamer.
"Hey Safae, goeiemorgen" Zegt Badr als hij mij opmerkt. Ik kijk hem kort aan.
"Hey" Zeg ik droog. Ik walg van zijn aanwezigheid.
"Waar is Anouar?" Vraag ik als ik rondkijk en hem njet kan vinden. Oualid kijkt ook mijn kant op en geeft me een glimlach en staat op.
"Hij is aan het voetballen in de tuin, geen zorgen der is een beveiliger bij hem" Zegt Oualid en hij loopt mijn kant op en omhelsd me.
"Het spijt me van gisteren habiba ik was heel egoïstisch bezig en-" Voordat hij zijn zin kon afmaken drukte ik mijn lippen op die van hem.
"Het is oké Oualid, echt" Zeg ik. Ik vind hem zo lief hij denkt nog steeds dat het zijn fout is wat helemaal niet zo is.
"Het lag aan mij ik deed heel stom tegen je ik had gewoon super veel last van mijn hormonen" Oualid tilt mijn kin omhoog met zijn wijsvinger.
"Het lag helemaal niet aan jou schatje, echt niet" Zegt Oualid en hij zoent me nogmaals.
Oualid
"Het lag helemaal niet aan jou schatje, echt niet!" Zeg ik meteen. Ze moet echt niet denken dat haar schuld is wat dat totaal niet zo. Ik merk aan haar dat ze der mee zit en vind het moeilijk om haar zo te zien. Ik moet iets doen om haar op te vrolijken.
"Broer ga je nog?" Vraagt Badr.
Ik knik en pak mijn spullen.
"Waar ga je naartoe?" Vraagt Safae meteen.
"Ik ga met een paar mensen dingen onderzoeken over mijn zaak iemand had een tip dat ze Aleyna hadden gevonden" Badr kijkt meteen met grote ogen aan.
"He-Hebben ze haar gevonden?Hoe weet je dat?" Zegt Badr stottert.
Ik kijk hem raar aan.
"Het is niet zeker maar ik ga het dus checken" "Ik ga dan wel mee" Zegt Badr.
Ik knik en loop richting Safae. "Ik kom zo snel mogelijk terug en als der wat is moet je me meteen bellen safe?" Zeg ik.
Ze knikt en ik geef haar een korte zoen. Ze geeft me een glimlach en laat mijn hand zachtjes los.
"Tot zo!" Zegt ze nog ik lach en loop naar de tuin en zag Anouar gedag en ga dan met Badr naar de auto. Gelukkig gaan we met veel beveiligers dus hoef ik niet bang te zijn om gepakt te worden.
Als we een tijdje rijden noemt Badr opeens mijn naam.
Oualid?" Vraagt Badr. "Ja?" "Ik merk een beetje aan Safae dat ze wat gespannen is, denk je dat het wel een goed idee is dat continue bij haar bent?" Ik kijk hem vreemd aan. Wat praat hij allemaal?
"Wat bedoel je?" Vraag ik.
"Nou gewoon, ze heeft toch beetje haar space nodig omdat ze zwanger is en laten we eerlijk zijn ze voelt ze niet echt veilig nu ze weet dat je bent ontsnapt" Zegt Badr.
"Je zegt echt allemaal onzin man en niet vervelend bedoelt maar ik ga zulke dingen niet met jou bespreken" Zeg ik geïrriteerd. Wat hij net allemaal zei deed me wel wat. Hij doet alsof ik hiervoor kozen heb wat dus totaal niet zo is.
-
Na enkele uren komen we aan bij een hotel. Mijn mensen hebben dus Aleyna gezien in deze hotel en ze verblijft in kamer 412. "Gaan we met ligt?" Vraagt Hasan. Hij is een hele goeie vriend van mij die ons wou komen helpen.
"Jaa maar verspreiden hè en ik ga naar binnen. Als der iets misgaat bel mij meteen" Zeg ik tegen Badr en Hasan.
Ze knikken beiden en ik loop naar de lift. Ik druk op het cijfertje '4' en wacht tot de lift weer open gaat. Als die open gaan loop ik rustig naar kamer 412.
"Vierhonderdtien, Vierhoenderelf, Vierhondertw- Yes!" Fluister ik. Ik pak de sleutel die Hasan heeft zien te regelen en open de deur.
"Aleyna?" Fluister ik.
Ik kijk om me heen en zie wel kleren op de bank.
"Oualid?! Wat doe jij hier?!" Schreeuwt ze.
"Sssst rustig ik wil je niks aan doen ik weet dat ze je derin hebben geluisd maar je moet me helpen en vertellen wie het was" Zeg ik.
Ze kijkt me met grote ogen aan en loopt naar achteren.
"Ik wil hier niks mee te maken hebben, ga weg of ik bel de politie!" Zegt ze heel bang.
"Wollah alsjeblieft luister naar mij, ik sta aan jou kant! Wat begrijp je daar niet aan?" Zeg ik en ik loop haar kant op.
De deur wordt opeens geopend en wij kijken beide naar de deur.
"Badr?" Zegt Aleyna verbaasd. "Je hebt haar gevonden" Zegt Badr.
Ik kijk hem geïrriteerd aan.
"Wat de kanker zei ik nou tegen jou eh woeshoem? Wacht buiten eh sahbi!" Zeg ik boos.
"Broer we hebben haar toch al? Aleyna als je met ons wilt meekomen zou dat heel erg fijn zijn" Zegt Badr.
"Ik zou maar niet moeilijk gaan doen want we weten beide hoe dat gaat aflopen, toch?" Aleyna kijkt hem bang aan en stemt in om met ons mee te komen.
Ik vond het wel haar raar dat ze meteen naar hem luisterde. Is zij bang voor hem ofs?
Als we aankomen bij het huis loop ik meteen naar binenn.
"Aleyna we praten morgen rust maar even uit, en dit keer niet weggaan he" Zeg ik.
Ze knikt en Badr brengt haar naar een slaapkamer. Ik loop naar de slaapkamer waar Safae slaapt.
Ik open de deur en zie dat Anouar op haar borst ligt. Safae kijkt me meteen aan en glimlacht.
"Hey, gaat het?" Vraag ik.
"Jaa het gaat ben alleen erg moe. Hoe was het?" Vraag zij aan mij. Ik kijk kort naar de grond en dan weer naar haar.
"Aleyna hebben we gevonden, maar ik wil het er nu even niet over hebben. Ik wil over ons praten" Ze kijkt me verbaasd aan.
"Ons?" Vraagt ze.
"Ja, en doe alsjeblieft niet alsof want ik merk dat je ruimte voor jezelf wilt, wat ik totaal begrijp maar geef dat gewoon aan inplaats van alsof te doen" Ze neemt een diepe zucht en gaat recht zitten.
"Waar de fuck komt dit opeens vandaan? Waarom wil je altijd iets zoeken om ruzie over te maken?" Zeg ze met een andere toon.
"Het is niet opeens zo want zelf Badr merkt het dus je-" "Oooh?Dus als Badr het zegt is het meteen waar? Ga gelijk in zijn kont man Oualid!" Zeg ze boos.
"Wil je niet met zo een toon tegen mij praten je weet dat ik daar niet tegen kan" Probeer ik zo rustig mogelijk te zeggen.
"Kan me niks schelden aub rot op Oualid ik kan je nu echt even niet zien" Zeg ze boos.
Ik pak haar hand vast maar zij duw mijn hand meteen weg.
"Raak me niet aan! Als je mij een miskraam wil geven moet je dat gewoon zeggen ja? Want je geeft mij allemaal maar stress!" Zegt ze.
We schrikken beiden van haar woorden en ik verander mijn blik. Ik voel meteen een steek in mijn hart. Dit dit echt veel pijn. Als ze mij voor zie iemand ziet is ze echt gek. Hoe kan ze zoiets zeggen? Ik sta op zonder wat te zeggen en sla de deur achter me hard dicht. Ik heb even frisse lucht nodig.
