10.

1.3K 44 4
                                    

Vandaag zou ik naar mijn zus Souhaila tijdelijk gaan verblijven. Ik wilde hiermee even mijn hoofd legen zodat ik alles weer rustig aan kon doen. Ik heb een maandje vrij gevraagd op werk maar ze deden wel heel moeilijk. Ik begreep dat wel want ik heb wel een belangrijke baan.

"Anouar alsjeblieft stop even met huilen!" Zei ik licht geiriteerd. Hij bleef maar door huilen maar ik was bezig met mijn koffer. Hij lag op de het bed met zijn speen die die al had uitgespuugd. Ik zuchtte diep en liep zijn kant op en nam hem ik mijn armen. Ik keek hem aan en hij stopte meteen met huilen. "Wou jij een beetje aandacht meneertje" Zei ik lachend. Ik kuste zijn schattige wangetjes en legde hem weer op het bed.

Ik kon nu verder met alles klaar leggen. Ik deed kleding van Anouar in een aparte koffer en legde de koffers snel beneden. Ik liep weer naar boven en pakte Anouar op en mijn tas en liep weer naar beneden. Ik legde Anouar op de grond zodat die kon kruipen en ik belde Souhaila op.

Souhaila: Hallo?
Safae: Hey met met mij wanneer kunnen we komen?
Souhaila: Oh dat maakt echt niet uit ik ben de hele dag thuis
Safae: Oh isgoed dan zie ons zomenteen verschijnen
Souhaila: Isgoed schat tot zo, doe de groetjes aan Oualid
Safae: Okee beslema

Ik hing op en keek op mijn telefoon. Het was best wel nog vroeg. Ik ging op de bank zitten en scrolde even door Instagram. Ik hoorde de voordeur opengaan en keek meteen op. "Safae?" Hoorde ik vanaf beneden. "Ja, ik ben in de woonkamer" Zei ik en ik zag hem de woonkamer binnen lopen.

Hij keek naar de koffers en vervolgens naar mij. Hij fronste zijn blik. "Ga je vandaag weg?" Vroeg hij verbaasd. Ik knikte en stond op en liep zijn kant op. "Ik zei het gisteren tegen jou weet je nog" "Wollahmeh je hebt dat tegen mij gezegd Safae ga niet liegen nu!" Zei hii boos. "Helemaal wel je luisterde gewoon niet is toch niet mijn probleem als je alleen bezig bent met je werk.

"Ik was niet bezig met mijn werk schat" Zei Oualid en hij sloeg zijn armen rond mijn middel. Ik moest lachen wat hij duidelijk niet leuk vond. "Kiffesh waarom lach je nu?" "Nee niks ik vind gewoon grappig dat je nu opeens wel heel lief doet" Zei ik. Hij schudde zijn hoofd en liet je los. "Als je wilt dat ik altijd gemeen tegen je gaan doen ewa is goed" Zei Oualid en hij waste zijn handen en liep naar boven.

"Ga je me niet brengen?" "Bel maar een taxi" Riep hij van boven. "Ga je nu gemeen doen?" Riep ik terug. "Dat is toch wat je wilt?" Zei hij weer en ik hoorde hem naar benden lopen. Ik trok mijn wenkbrauwen omhoog en beet op mijn lippen. "Grapje Safae, ik breng jullie safe? Maar moet nog ff een paar dingetjes regelen." Zei Oualid. "Nee dat hoeft niet ik ga zoals je zei een taxi nemen heb echt geen zin in dit" Zei ik. "Kiffesh taxi? Ik ben jou man ik ga je brengen punt uit" "Ik zeg toch nee Oualid?!" Zei ik iets luider.

Ik hoorde opeens Anouar huilen. Ik denk door de schrik. Ik liep meteen naar hem toe en tilde hem op. "Sssh baby, mama is hier" Suste ik. Oualid keek me maar aan en liep zonder iets te zeggen weg. Hierom heb ik dus echt een pauze nodig van hem.

Een paar uur later had ik al een taxi geregeld die ons zou brengen naar Souhaila. Oualid was heel de tijd j de kamer gebleven. Meestal zou die aan mijn kop zeuren maar dit keer deed die het niet. "Oualid wij gaan weg" Riep ik zodat die me kon horen. Ik hoorde geen reactie. "Oualid?!" Riep ik nogmaals. Dit keer hoorde ik voetstappen naar benden lopen. Oualid liep naar mij toe en pakte Anouar op. "Zorg je goed voor je moeder soldaat van me?" Zei Oualid tegen Anouar en hij gaf hem een aantal kusjes op zijn wang en overhandigde Anouar weer aan mij. Ik deed Anouar in de maxicosi en keek Oualid aan. "Ik-" "Ik breng je koffer wel naar beneden" Zei Oualid en hij pakte mijn koffer en liep naar benden. Hij keek me amper aan.

Ik kwam aan voor de taxi en Oualid was aan het
praten met de chauffeur. Raar. Ik deed Anouar in de auto en zette de gordel om de maxicosi. "Zo dan gaan we maar" Zei ik en ik keek Oualid aan. Hij staarde me lang aan wat echt een van mijn zwakste punt was. Hij pakte mijn kin vast met zijn duim en wijsvinger en ik glimlachte maar. Hij omhelsde me en gaf een kus op mijn haar. "Ik hou van je" Fluisterde hij in mijn oor. Ik voelde meteen een brok in mijn keel en probeerde mijn tranen te bedwingen.

Hij keek me heel intens aan en drukte heel zachtjes zijn lippen op de mijne. "Ik hoop dat we hier samen sterker uit komen Safae. Zorg goed voorjezelf en beloof me dat je terug komt ik kan niet zonder jullie leven" Zei Oualid. Ik knikte maar want ik wist dat als ik zou praten ik meteen in tranen zou uitbarsten. Ik liep hem los en startte de auto in en sloeg de deur achter me dicht. Ik keek naar Oualid die naar mij keek. Ik ga de chauffeer een seintje om te rijden en zwaaide naar Oualid. Hij glimlachte maar en de auto reed weg. Wat was dit zwaar zeg.

--

"Heeey lieverd eindelijk zijn jullie er!" Zei Souhaila heel blij. Ik glimlachte en gaf haar een strakke knuffel. "Na een lange tijd zien we elkaar weer eindelijk" Zei ik. "Wollah echte hahahah, maar kom verder kom verder" Ik liep naar binnen en Souhaila pakte mijn twee koffers. "Omg hij slaapt zo ontzettend schattig echt een heerlijkheid!" Zei Souhaila heel slijmend kijkend naar Anouar. Ik lachte en nam hem mee naar binnen. "Kom geef je jas ik hang hem voor je op" Zei Souhaila. "Ah dankjewel" Zei ik en ik legde de maxicosi met Anouar erin op de bank en deed mijn jas uit en gaf hem aan Souhaila. "Hoe zijn jullie hier gekomen?" Vroeg Souhaila. "Met de taxi" "Oh ik dacht dat Oualid jullie zou brengen.." Zei Souhaila. "Jaa hij deed een beetje moeilijk we hebben laatste tijd echt heel veel ru-" "Weet ik schat je had me alles vertelt je bent hier om even tot rust te komen dus het woord Oualid is hier niet welkom" Zei Souahaila en ze kwam aan met drinken en koekjes. Ik glimlachte naar haar en ze gaf mij een knipoog. "Maak je de grote man zo wakker gaan we even naar het park met mijn zoon" "Ahw zo leuk! Wacht ik wist helemaal niet dat je een zoon had?!" Zei ik verbaasd. "Hahaha nee schat het is niet mijn echte zoon, hij is van Thomas mijn nieuwe vriend. Hij heet Max" Zei Souhaila. Ze straalde helemaal toen ze dat zei. Ik vond het echt leuk om te zien dat ze zo gelukkig was.

We spraken nog over haar nieuwe vriend en ze liet ook veel foto's zien van Thomas en Max. Later in de middag kwamen Max en Thomas thuis en Max kreeg meteen een goeie band met Anouar. Ze hebben ongeveer ook dezelfde wat wel fijn is. We aten nog gezamelijk aan tafel en ik ging ook snel weer naar bed. Oualid had mij nog geappt mij ik negeerde hem.  We zouden afstand nemen dus ook geen contact alleen als het om Anouar ging.

-

I Trusted You.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu