Safae
(luister de audio terwijl je leest)
"Hoe bedoel je drink ik niet teveel?" Vroeg ik heel verwarrend. Aleyna wees naar de wijnfles die al minder dan de helft was gevuld. Ik keek haar lachend aan. "Ik wordt niet van dat dronken hoor schat maak je geen zorgen" "Nou ik denk dat ik me wel zorgen moet maken. Want als je op deze manier je verdriet probeert te verbergen loopt het niet goed af." Zei Aleyna serieus. Ik keek haar aan zonder wat te zeggen. "Niet doen, geen zorgen maken ik ben niet zo dom." Zei ik. Ik probeerde haar gerust te stellen wat niet erg hielp, maar dat kwam ook om het feit dat Aleyna nou eenmaal een bezorgde vriendin is. Ik vind dat super lief van der zo weet ik ook dat ik altijd bij haar terecht kan.
De avond liep voornamelijk normaal. We keken een film en Aleyna besloot om naar huis te gaan vanwege haar vermoeidheid. "Ik spreek je nog wel van de week, en please wees voorzichtig." Ik knikte en gaf haar een stevige omhelzing. "Heel fijn dat je hier was, wollah je hebt me gelijk opgebeurd." Zei ik. "Geef Anouar miljoenen kusjes van mij" Zei Aleyna nog voordat ze de deur verliet. Ik plofte neer op de bank en deed de tv wat zachter, der was gwn een andere film aan het spelen. Ik pakte mijn telefoon en zag dat het 01:00 was. Hoe kon het al zo laat zijn?
Ik sloot de tv en liep naar boven. Ik liep Anouar's kamer binnen en zag dat die sliep als een roosje, mijn mooie jongetje. "Mama houdt heel erg veel van jou." Fluisterde ik en ik gaf hem een kusje op zijn voorhoofd en verliet zijn kamer. Ik liep naar de slaapkamer en deed mijn haar in een knotje. Ik dook mijn bed in en pakte mijn telefoon erbij. Ik wou Oualid gaan appe omdat ik hem miste maar het was beter zo. Hij had gelijk dit was zijn huis dus ik moet een nieuwe woning gaan zoeken.
-
De volgende dag moest ik vroeg opstaan omdat ik moest werken. Ik bracht Ayoub met z'n spullen naar onze oppas gelukkig kon ze zo vroeg. Ik bedankte haar en reed snel naar werk want ik was iets aan de late kant. Ik kwam aan op werk en kreeg veel klanten. Ik merkte aan mijzelf dat ik enorm uitgeput was maar ik mocht dat absoluut niet laten merken. Af en toe keek ik op mijn telefoon om te kijken of Oualid iets gezegd had. Geen reactie.
"Hey gaat het wel met je? Vroeg Yasmmine bezorgd. Ik keek haar aan en knikte zwakjes. Ik leunde mijn hoofd op mijn hand en zuchte diep. "Ik heb ruzie met mijn man en heb hem uit zijn huis gezet" Zei ik en Yasmmine kwam dichterbij mij staan. "Aahw lieverd, heb je hem al gesproken?" Ik schudde mijn hoofd. "Ik moet een andere woning gaan zoeken omdat ik weet dat hij mij het huis uit gaat zetten" "Misschien komt het nog wel goed geeft het een beetje wat tijd" Zei Yasmmine. "Hij wilt mij niet meer Yassmine hij is zo erg veranderd, hij noemde noemde mij laatst een hoer terwijl die dat vroeger nooit zei. Ik weet gewoon echt niet meer wat ik moet doen" Zei ik. Yasmmine trooste mij en ik probeerde maar niet te huilen. Ik wilde niet scheiden van hem hij is mijn ware liefde.
Toen ik eindelijk klaar was met werken haalde ik Anouar op van Sarah en betaalde haar. "Gaat het met u? U ziet er echt bedroefd uit" Zei Sarah bezorgd. "Het gaat goed schat, ben alleen een beetje moe door werk. Dankjewel dat je op Anouar wilde passen je bent een topperd" Zei ik en ik tilde Anouar via de maxicosi. Ik legde Anouar in de auto en begon te rijden. Ik had zo een erge hoofdpijn het deed zoveel zeer. Ik kwam aan voor de huis en zag dat Oualid zijn auto er stond. Ik kreeg gelijk een naar gevoel in mijn maag maar probeerde het te negeren. Ik stapte uit en pakte Anoaur en liep naar het binnen. Ik hoorde een paar stemmen en merkte meteen dat Badr der ook was. Ik liep naar boven en deed mijn schoenen uit en legde mijn tas op de grond. Ik liep de woonkamer in en zag Badr en Oualid op de Playstation spelen. "Hey Safae" Zei Badr en ik glimlachte zwakjes naar hem. Oualid keek niet eens om wat mij niet zo verbaasde. Ik liep naar boven met Anoaur en maakte hem klaar zodat ik hem in zijn bedje kon neerleggen. Ik nam dan zelf een douche en deed mijn adidas pak aan. Ik liep met de baby phone en mijn eigen telefoon weer naar beneden. "Kanker Oualid kon je mij niet die laatste goal sparen!" Vloekte Badr. "Had je maar beter moeten opletten vriend" Zei Oualid en hij stond op en liep mijn kant op. "We praten zo ja?" Fluisterde Oualid en ik knikte maar en warmde het eten van gisteren op.
-
Badr was naar huis gegaan en ik had mijn eten op. Ik waste even een paar borden af en sloot de kraan. "Ben je klaar?" Vroeg Oualid een beetje schor. Je kon aan zijn stem horen dat hij moe was. Ik liep naar hem toe en knikte. Hij zat op de bank en ik nam naast hem plaats. Hij keek me diep ik mijn ogen aan en hield mij vast bij mijn been. "Het spijt me dat ik zo gemeen tegen je deed Safae, ik meende helemaal niets van wat ik zei. Ik wil helemaal niet scheiden ik wil juist dat je voor altijd bij mij blijf. Wollah als ik de woorden terug kon draaien die ik tegen jou zei had ik dat echt gedaan" Zei Oualid. Je zag veel spijt zijn ogen. Dat daar was mijn grootste zwakte en hij wist dat. "Oualid, ik denk toch dat we even afstand van elkaar moeten houden, ik wil gewoon even een pauze tussen ons" "Wat?Hoezo?" Vroeg Oualid heel verbaasd. Ik glimlachte zwakjes en hield zijn hand vast. "Ik denk dat dat dan juist gaat helpen voor ons beide, zodat we beide even tijden hebben om goed na te denken en ons hoofd te legen, want op dit moment heb ik dat echt nodig" Zei ik en voelde een traan langs mijn wangen glijden. Oualid merkte die op en veegde het mijn zijn vinger weg. "Als jij dat nodig hebt respecteer ik dat, maar aub komt niet met scheidingspapieren ofs dat zou echt vies zijn" Zei Oualid lachend. Ik lachte mee en schudde mijn hoofd. "Het heeft een beetje tijd nodig en dan wordt alles hopelijk weer als eerst" Zei ik en hij keek me heel liefdevol aan. "En hoe gaan we dat doen met Anouar?" Vroeg Oualid. "Het liefst wil ik Anoaur niet steeds meeslepen ik ga waarschijnlijk bij Souhaila logeren. Maar ik denk dat ik hem toch wel met mij meeneem dan breng ik hem altijd bij jou in het weekend en dagen dat je vrij bent als je daar oké mee bent?" Stelde ik voor. Hij knikte en ik vertoonde een zwakke glimlach. "Je bent zo mooi eh wollah" Zei Oualid heel schattig. Ik voelde mijn wangen roze kleuren en keek opzij. Ik hoorde Oualid zachtjes lachen en keek hem meteen aan. "Mag ik je kussen?" Vroeg hij zachtjes. "Heel kort maar" Zei ik streng. Hij keek me als een klein kind aan die geen snoep mocht en gaf me een korte kus. "Wollah dat was echt niks gun me nog een kleine aub" "Nope" Zei ik lachend en ik stond op en keek hem kort aan. "Ik ga slapen in de logeerkamer, goed?" "Nee ben je gek oulleh? Ik ga daar slapen ga jij nou maar in onze bed slapen" Zei Oualid. Ik glimlachte naar hem en liep naar boven. Ik dook meteen mijn bed in en viel in slaap.
-
