Safae
De volgende morgen stond ik vroeg op. Ik had vandaag weer dienst. Gelukkig was Anouar nog bij de moeder. Ik liep naar beneden en pakte mijn tas. Ik was helemaal alleen besefte ik, aangezien ik Oualid uit zijn eigen huis heb gekickt. Ik moet snel een appartement vinden.
Met deze gedachtes reed ik naar mijn werk. Ik checkte in en liep naar mijn kamer. Ik zag dat ik over 10 minuten al een klant had. Ik maakte snel de spullen klaar en maakte nog een aantal dingetjes schoon. Wanneer ik in mijn la wou kijken klopte iemand op de deur. Ik keek op en zag Yasmine staan. Ik schonk haar een zwakke glimlach en zij deed het zelfde. 'Hoe gaat het met je?' vroeg Yasmine aan mij. Ik ging op de stoel zitten en keek naar de grond. 'Niet zo geweldig, ik heb ruzie met mijn man en ik moet mijn kind voor een tijdje missen' zei ik zacht. Yasmine keek raar op. 'Hoezo dat?' Ik zuchtte en keek Yasmine enkel aan. 'Ik...weet je...ik moet hem gewoon vergeten. Hij zit nu vast ook niet aan mij te denken dus waarom zou ik dat wel doen?' zei ik aan een stuk door.
Yasmine kwam mijn kant op lopen en ze klopte op mijn schouders. 'Als hij echt van je houdt, komt het echt goed geloof me' zei Yasmine. Ze had gelijk. Als hij echt van me hield zou die alles doen om het goed te maken. Ik bedankte haar en ze liep vervolgens uit de kamer. Mijn klant kan er elk moment zijn. "Goedemiddag" hoorde ik aan de kant van de deur. Ik keek op en zag een meisje met een bos krullen met een korte lengte. Haar buik was behoorlijk bol en ze liep een beetje moeilijk. "Hey" zei ik vriendelijk en ze liep mijn kant op. Ik gaf haar een hand. "Mijn naam is Safae" zei ik. Ze knikte en keek een beetje geiriteerd. "Neem maar plaats als je er klaar voor bent" zei ik. Ik liep naar mijn bureau en pakte handschoenen en zetten die aan. Ik pakte de benodigde spullen en legde die op de plank. Het meisje lag op de stoel. "Je mag je shirt omhoog doen en je broek een beetje omlaag" zei ik. Ze deed wat ik zei en ik begon met het spul en het apparaat over haar buik heen te gaan. "Hij is super gezond, ik zie geen dingen die erg zijn" zei ik. "Bedankt" zei ze enkel. Ik glimlachte naar haar. "Heb je verder nog vragen?" vroeg ik aan het meisje. Ze schudde haar hoofd en begon haar broek dicht te doen. "Mooi, dan maak ik alvast een volgende afspraak" zei ik en ik ging achter mijn computer. "Hajar?!" hoorde ik een mannelijke stem roepen. Ik keek om en zag de jongen van het feestje van Souhaila. Hij keek Hajar bezorgd aan maar hij mij nog niet opgemerkt. "Mehdi ik zei dat je in de auto moest wachten" zei Hajar dus. Ik volgde hun gesprek alsof het een film was. "Ja wollah sorry ik was gewoon bezorgd" zei Mehdi. Hajar stond moeilijk op en liep mij kant op. Mehdi had mij opgemerkt en kreeg meteen een bigsmile op zijn gezicht. Ik negeerde hem gaf Hajar een hand. "Ik heb je een mail gestuurd dan kan je zien wanneer je volgende afspraak is" zei ik. Ze knikte en liep weg. "Waar aan heb ik deze speciale verrassing aan verdiend?" zei Mehdi lachend. Ik rolde met mijn ogen en ging weer achter mijn bureau zitten. "Lukt het met staren?" vroeg ik bot. Hij schudde lachend zijn hoofd en keek mijn kant weer op. "Jij kan mij met alles helpen toch, dokter?" zei hij heel smooth. Ik lachte en gebaarde hem dat die weg moest gaan. "Ik zie je nog wel" zei hij en hij liep weg. Ik haat echt zulke jongens. Je weet dat ik getrouwd ben maar toch wil je in mijn buurt komen.
~
Na werk liep ik even langs de supermarkt en kocht ik een paar dingen voor thuis. Ik ging langs de alcohol en kocht een paar wijntjes. Eentje kan toch geen kwaad?
Ik rekende af en liep weer terug naar mijn auto. Ik reed naar huis en nam de boodschappen mee naar boven. Ik opende de deur en hoorde een aantal stemmen en een tv. Ik liep naar boven en zag Oualid met Badr en Anouar. Ik was nog steeds boos op Oualid maar omdat Anouar er is hield ik me in. Ik plaatste de spullen op het keukeneiland en legde mijn tas neer. Ik pakte Anoaur van de grond en kuste hem overal. Hij brabbelde er maar. "Heb je boodschappen gedaan?" vroeg Oualid. Ik negeerde hem en liep met Anouar naar boven. Ik hoorde achter mij nog voetstappen. Ik versnelde mijn voetstappen en legde Anouar in zijn bed. Ik liep vervolgens naar mijn kamer en deed de deur dicht. De deur werd ruw geopend en ik schrok en zag Oualid.
"Ben je kankerdoof als ik jou iets vraag?" vroeg Oualid boos. "Ik praat niet met jou" zei ik en ik liep naar mijn kast. Oualid trok aan mijn arm en keek me boos aan. "Jij bent echt een kankerhoer wist je dat?" Ik trok mijn wenkbrauwen op en duwde hem naar achter. "Ik weet niet tegen wie jij het hebt maar noem maar een van je slettenvriendjes een hoer en niet de moeder van je kind ah zemmer!" Siste ik in zijn gezicht. "Val dood eh hoertje" zei Oualid en hij liep weg. Elke woord die hij zij deed mij nog meer en meer pijn. Waaraan had ik dit verdiend?
Ik liep naar Anouar's kamer en zag dat die nog sliep. Ik liet hem maar en liep naar de woonkamer. Oualid en Badr waren blijkbaar weggegaan. Ik zuchtte en plofte neer op de bank. Ik besloot douche te gaan nemen en een comfortabele kleding aan te trekken.
Later die avond;
Ik had Aleyna uitgenodigd om langs te komen en vertelde haar alles over Oualid. Ook zij zei dat als die echt van me houdt dat het goed zou komen. Maar dat betwijfelde ik. "Drink je niet teveel?" vroeg Aleyna aan mij.
