"Oualid!" Schreeuw ik pijnlijk. Ik voel dat mijn vliezen zijn gebroken. Ik huil van de pijn en het feit dat het veel ste vroeg is. Ik spuug alles uit wat ik had gegeten en houd de deur moeilijk vast.
Oualid wordt in een keer wakker en kijk verwart om zich heen en kijkt dan mij aan.
"Het begint Oualid, mijn vliezen zijn gebroken" Zeg ik huilend.
"Omg habiba probeer rustig te blijven, we gaan nu meteen naar het ziekenhuis!" Zegt Oualid in paniek.
Ik schreeuw het uit van de pijn terwijl Oualid mij probeert te troosten.
We lopen samen naar de auto met veel moeite en Oualid houdt mijn hand vast.
"Je mag zo hard knijpen als je wilt habiba ik ga zo snel mogelijk rijden het komt goed wollah" Zegt Hij voordat die begint met rijden en hij geeft me nog enkele kusjes op mijn hoofd.
Hij is zelf heel erg in paniek maar ik zie dat hij het probeert te verbergen.
Hij geeft gelijk gas en ik probeer niet weer over te geven. Ik kan moeilijk ademhalen omdat het gewoon super veel pijn doet.
Ik houdt Oualid hand steeds strakker vast en zie dat het uiteindelijk heel rood word.
Na enkele minuten zijn we aangekomen bij het ziekenhuis en stappen we beide uit.
Hij ondersteunend me met lopen en stormt het ziekenhuis binnen.
We melden ons bij te receptie en ik wordt meteen geholpen.
Ik kleed me om en wordt meegenomen op een bed naar de bevallingskamer.
"Komt goed habiba ik blijf bij je, je kan dit" Zegt Oualid terwijl ik wordt meegenomen.
Ik die nauwelijks kan praten door de pijn knik huilend naar Oualid.
-
Na een bevalling van 4 uurtjes ben ik bevallen van mijn prachtig meisje.
Ik kijk haar met bewondering aan ze is zo mooi en zo klein.
"Ze lijkt echt op je" Zeg ik tegen Oualid als hij over haar wangetjes wrijft. Oualid lacht breed en geeft me een korte zoen.
"Je hebt dit zo goed gedaan habiba, ben echt trots op je" Zegt Oualid.
Ik voel een traan langs mijn wangen glijden en zie vanuit mijn ooghoek dat Oualid mij bezorgd aankijkt.
"Wat is er habiba?Waarom huil je?" Vraagt hij bezorgd.
"Ik ben echt een slechte moeder, ik heb nog niet eens een naam voor haar gekozen" Zeg ik snikkend. Ik voel me echt super slecht.
"Maak je geen zorgen schat, we kunnen nog altijd haar aan naam geven. Voor nu moet je even goed uitrusten safe?" Zegt Oualid en hij houdt mijn hand vast en geeft een paar kusjes erop.
Ik knik en kijk naar mijn dochter, ik wil haa recht een mooie naam geven maar dan moet Oualid er wel mee eens zijn.
De verloskundige komt onze kant op lopen met een pen en papier.
"Omdat ze te vroeg is geboren moet ze een week in de couveuse blijven. U blijft zelf dan ook hier een mag ook bezoek ontvangen" Zeg de verloskundige.
