"Dankjewel voor het eten habiba, het was echt heerlijk, bijna zo heerlijk als jou" Zei Oualid met een grijns. Ik moest ervan blozen en keek meteen weg. "Vond je het lekker Aleyna?" Ze knikte en stopt op en ruimde haar bord op.
Oualid keek me verwarrend aan. Ik keek hem aan met een dode blik. "Als je moe bent mag je slapen in de logeerkamer eerste kamer boven rechts" Zei ik tegen Aleyna.
"Wil je met mij meelopen?" Vroeg Aleyna. Ik knikte en liep met haar mee naar de slaapkamer. "Rust maar lekker uit, en als we iets is roep me gelijk oke?"
Ze knikte en ik schonk haar een glimlach en ik wou weglopen maar ze hield me hand vast. "Ik wil het er echt met je over hebben maar kunnen we dat een andere keer doen? Ik vind het allemaal zoveel en ik-" "'Jij mag bepalen wanneer je erover wilt praten Aleyna, ik geef je alle tijd, maar please houd niks meer voor me achter je hebt me echt laten schrikken"
Ze knikte en gaf me een stevige knuffel. "Dat beloof ik" Zei ze zachtjes. "Slaaplekker schat" Zei ik en ik gaf haar een kus op haar wang en verliet de kamer.
Ik liep terug naar beneden en zag Oualid met Anouar spelen. "Kijk is jou mooie mama is er weer" Zei Oualid tegen Anouar. Ik moest ervan lachen en ik ging naast hun zitten op de bank.
Er verliet een zucht uit me mond wanneer ik zat. "Gaat het?" Vroeg Oualid bezorgd. Hij hield me hand zachtjes vast.
Ik knikte en keek hem aan. "Je hebt helemaal niks vertelt over vandaag?Hoe ging het?" Vroeg ik nieuwsgierig.
Hij moest lachen en begon meteen met praten. We kletsen nog een kleine half uur en brachten daarna Anouar naar bed en wij in vervolgens ook zelf naar bed.
Ik kruipte onder Oualid zijn armen en hij trok zachtjes dicht tegen hem aan.
Ik sloot mijn ogen en voelde meteen zijn lippen op de mijne. "Als dit me geen goeie nachtrust geeft weet ik het ook niet meer" Zei Oualid met een bigsmile. "Slijmbal" zei ik zachtjes en ik moest stiekem lachen. "Slaaplekker habiba" Zei hij en gaf me nog een kus op me voorhoofd en zo vielen we beide in slaap.
-
Ik stond vroeg op en maakte me klaar, ik had vandaag vroege dienst.
Ik kleedde me snel om en deed benodigde spullen in me tas. Ik liep naar het bed toe en zag Oualid nog vredig slapen. Hij slaapt zo schattig. Ik gaf hem een korte kus en deed het zelfde bij Anouar.
Ik wou kijken of Aleyna misschien al wakker was maar wou haar niet verstoren. Ik pakte daarna de autosleutels en ging de deur uit en reed naar werk. Daar gaan we dan...
Ik kwam aan op werk en ik moest meteen helpen bij de kraamzorg afdeling. Ik vind het zo leuk om babys die te vroeg zijn geboren te verzorgen. Ik krijg der echt nog een babyfever van. Ik wil sowieso nog minimaal 2 kinderen inshallah.
Ik groette al mijn collega's en verliet met een dipe zucht het ziekenhuis. Wat was het toch een drukke dag. Ik liep vermoeid naar mijn auto todat ik mijn naam hoorde. "Safae!" Hoorde ik een mannelijke stem roepen. Ik keek om en zag Mehdi. Ik keek hem raar aan. "Ja?" Vroeg ik terwijl ik mijn sleutels zocht. "Jaa nee ik wou je even zien ik zag je in de verte maar wist niet zeker of jij het was" Zei hij.
Hij gaf me een knipoog. "Nou hier ben ik" Zei ik droog. "Haha ja dat zie ik ja. Woon je weer samen met je man?" vroeg hij nieuwsgierig. "Gaat je helemaal niks aan, dag Mehdi" Zei ik bot en ik draaide me om en liep naar mijn auto. Hij is zo onbeleefd om te bemoeide met iemand anders leven. Echt schandalig gewoon.
Ik stapte de auto in en reed snel naar huis. Ik was kapot.
Ik kwam thuis aan en hoorde de tv luid. "Mama is er!" Riep Aleyna toen ze mij zag tegen Anouar.
Anouar kruipte heel blij naar me toe en ging in zijn handen klappen. Ik tilde hem op en gaf hem veel kusjes waardoor hij moest lachen. "Mijn mooie zoontjeee" Zei ik speels.
"Hij ging echt heel moeilijk eten en ging heel veel huilen" Zei Aleyna. "Had je hem snoep gegeven?" Vroeg ik.
"Jaa ik dacht misschien gaat die dan stoppen maar het werd juist erger" Zei Aleyna lachend.
"Wollah deze jongen denk echt dat die verwend is hahaha" Zei ik lachend en ik keek Anouar aan.
Hij zag aan mijn haren. "Ik ga even snel douchen dan praten we ja?" Zei ik en Aleyna knikte.
Ik legde Anouar neer en liep naar boven, deed mijn kleren uit en nam een snelle douche.
Ik trok mijn huisjuk aan en deed mijn werkkleding in de was. Toen ik beneden aankwam zag ik Aleyna niet.
"Aleyna?" Riep ik en ik keek of ze toevallig in de wc was. Ik liep naar de logeerkamer en al haar kleding was weg. Ik snapte het niet? Is ze nou weggelopen door mij? Ik had toch niks verkeerds gedaan?
-
Ik voelde dat er zachte lippen op mijn lippen aandrukt werdt en opende zachtjes mijn ogen.
Ik zag Oualid boven me. "Hey slaapkop, ben je een beetje moe" Vroeg hij en ik knikte en stond rechtop. "Ik heb je gemist, gaat het wel?" Vroeg Hij nadat die zag dat ik naar de grond keek. "Ik heb Aleyna weggejaagd" Zei ik zachtjes.
Oualid kwam naast me zitten en sloeg zijn hand om mijn schouders heen. "Wat bedoel je habiba?" "Gewoon zoals ik het zeg wat is daar nou zo moeilijk aan om te begrijpen?!" Zei ik een beetje boos. Hij stelt gewoon teveel vragen.
"Ey je hoeft het niet op mij af te reageren he! Ik kom net van werk en dan wil je nu boos tegen mij doen?" Zei Oualid heel boos. "Ik ben toch niet boos op jou waarom zeg je nou weer zulke dingen man" Zei ik en ik wou opstaan maar hij trok mijn hand terug.
"Blijf zitten, we zijn in een gesprek" "Ik wil niet meer met je praten ik ben moe en ga slapen" Zei ik en ik trok mijn hand los en liep naar boven. Er stroomde een paar tranen langs mijn wangen.
Het had niks met Oualid te maken maar Aleyna. Ik voelde me zo schuldig ze betekent zoveel voor mij straks gebeurd er wat met haar door mij... Ik zou mezelf dat echt nooit vergeven.
_
