Oualid
Die kankerflikker heeft gewoon met zijn kanker vieze kanker poten aan mijn vrouw gezeten.
Ik vertrouwde hem blind! Ik was in de gevangenis en hij was met haar in MIJN huis.
Ik gaf hem zoveel ik heb hem zoveel geholpen en wat doet hij? Hij verkracht mijn vrouw? De moeder van MIJN kind? Nee. Hij gaat boete.
Hij gaat kanker harde spijt krijgen. Hij is echt kanker ziek in zijn hoofd.
Hoe kan Safae niks tegen mij gezegd hebben? Waarom heeft ze me niks verteld? Ik snap hem niet?
Ik snap nu pas waarom ze al deze tijd ze vaak in haar feelings was. Ze is nog verkracht terwijl ze zwanger is.
Ik heb gefaald als man om haar te beschermen. Dit is allemaal mijn schuld. Ik ga Badr vermoorden.
Hij gaat dood. Wollah ik zweer desnoods hang ik hem ergens op. Als die maar lijd, van de pijn!
Ik ga hem langzaam vermoorden. Hij moet goed lijden. Heel goed.
-
"Waarom moest ik zo snel komen broer?" Vraagt Hasan als hij aankomt lopen bij een steegje.
Ik leg hem alles uit en hij schrikt zelf heel erg van wat in heb vertelt.
"Weet je zeker dat hij je vrouw heeft verkracht?" Vraagt Hasan.
"Kanker woeshoem denk je dat mijn vrouw zulke dingen gaat verzinnen?" Zeg ik boos.
"Nee bro ik geloof het wel sorry dat ik het vroeg" Zegt Hasan gespannen.
Hij gaat mij helpen Badr te vermoorden.
"Heb je die spul gekocht? Vraag ik aan Hasan. Hij knikt en overhandig mij een tas. Ik open de tas en zie twee wapens, touwen, duck tape, tasers, en een zakje met een gif teken erop. Dit is perfect. Mijn plan gaat helemaal werken.
"Laten we hem nu ophalen en dan doe je wat ik je vroeg oké?" Hij knikt en we stappe de auto in en rijden naar een afgesproken plek waar we Badr zouden ophalen. Ik ga mijn best doen hem niet gelijk te vermoorden als ik hem zie. Ik kijk naar mijn telefoon die aan het trillen is. Ik zie dat Safae me blijft bellen.
Nu niet schatje, ik ga eerst die hoerenzoon laten boeten voor wat hij jou heeft aangedaan. Niet eens ons. Mij naaien, oké. Maar mijn vrouw verkrachten, heb je echt voor je dood gekozen wollah. Niemand komt aan haar, niemand.
Als we zijn aangekomen leg ik nog alles snel uit aan Hasan en stapt hij uit. Hij stapt in de tweede auto die ons ging volgen zodat hij Safae, Anouar en Aleyna kon ophalen en naar een veilige plek te brengen.
"Succes bro" Zegt Hasan. Ik bedank hem en wacht een minuut totdat hij weg is gereden. Ik stap daarna zelf uit en loop naar het gebouw waar Badr is.
"Yoo bro, eindelijk ben je er. Ik dacht dat je niet meer zou komen!" Hoor ik Badr roepen. Ik draai me om en zie zijn stinkkop voor me staan. Ik probeer mijn woede in te houden en probeer te denken dat hij er makkelijk van af zou komen als ik hem nu vermoord.
"Jaa sorry bro Safae voelde zich niet lekker moest nog even met haar blijven" Lieg ik. Hij knikt en we lopen samen naar de auto.
"Ben je alleen gekomen?" Vraagt Badr. Kan hij zijn kankerhoofd niet dichthouden. Elke letter die hij uitspreekt geeft mij steeds meer de neiging om hem nee te schieten. "Ja man, kom de auto is daar" Zeg ik en we stappen beide de auto in.
"Zal ik rijden bro, je zal vast wel moe zijn van dat heen en weer rijden" Stelt Badr voor. "Nee is niks ik rijd maak je geen zorgen" Zeg ik voordat we beide instappen. "Hier heb tjappsels voor je gehaald" Zeg ik en geef hem het eten waarin ik het gif in het gestopt. " Thanks bro ik sterf bijna van de honger" Zegt Badr. Ik moet lachen als het het woordje sterf uitspreekt. Jij gaat zeker sterven vandaag.
Na een tijdje rijden zie dat hij al in slaap is gevallen van het spul. Wacht maar totdat we aankomen naar het afgelegen huis.
Als we zijn aangekomen check ik nog of hij slaapt en probeer ik hem wakker te maken. "Sta op eh luizak" Zeg ik. Hij opent zijn ogen en we stappen beide uit.
"Waar zijn we?" Vraagt Badr als hij om zich heen kijkt. "Ik had tegen je gezegd, wie aan mij vrouw komt komt aan mij?" Hij knikt nerveus.
"Nou ik heb diegene dus vermoord kom binnen dan laat ik je zien wie" Hij lacht en we lopen samen naar binnen. Hij geeft echt geen idee miskien.
"Waar is hij dan?" Vraagt Badr als we in het huis zijn.
"Zeg eens Badr, hoe was het eigenlijk? Vraag ik hem. Hij kijkt me verwarrend aan.
"Hoe was wat?" Vraagt hij. Ik lach en kijk kort naar de grond. Ik struggle nogsteeds om hem niet te vermoorden.
"Doe niet alsof je kanker neus bloed, hoe was het om te neuken met een vrouw, een zwangere vrouw, MIJN ZWANGERE VROUW?!" Schreeuw ik boos en ik taser hem waardoor hij meteen op de grond valt.
"Ou-Oualid- W-Waar heb je het over?" Zegt hij moeilijk.
"Ik gaf jou mijn gegevens van mijn rekeningen, mijn huis en ik vertrouwde je met mij vrouw! Wat doe jij je belazerd gewoon voor mij neus? Kanker flikker dat je bent!" Zeg ik boos en ik taser hem opnieuw.
"Ik heb niks gedaan wollah Oualid stop met dit je weet dat ik jou dit nooit aan zou doen!" Zeg Badr kreunend.
"Denk je dat mijn vrouw zoiets gaat verzinnen en vieze hoerenzoon?" Vloek ik boos.
"Misschien denkt de dat het een andere Badr is weet je hoeveel Badr's er leven op deze we-" Voordat hij zijn zin kon afmaken schiet ik hem in zijn zij.
Hij kreunt van de pijn en ik kijk hem vies aan. Ik sla hem dit keer en spuug nog op hem.
"Dacht je dat er niet achter zou komen?" Zeg ik als ik hem vastbind. "Oualid doe dit niet je bent niet z-" "HOU JE KANKERBEK AH KANKERHOMO!" Schreeuw ik in zijn gezicht. "Je moest het gewoon laten met mij belazeren man waarom heb je- waarom heb je Safae aangeraakt bro?WAAROM?" Zeg ik en geef hem een aantal vuisten op mijn gezicht. Hij blijft kreunen van de pijn ik laat hem los. "Normale mensen zouden je nu gewoon zo in hoofd schieten" Zeg ik en ik houd de pistol tegen zijn hoofd aan.
"Ik had dat normaal gesproken ook gedaan hebben, maar wat jij hebt gedaan vraagt om een andere soort straf" Zeg ik probeer kalm te blijven. Ik voel een paar tranen langs mijn wangen glijden.
"Ze is zwanger van een prachtige meisje Badr, een meisje!" Schreeuw ik.
"Ik had haar echt nooit met jou alleen moeten laten" Zeg ik en ik blijf een tijdje stil todat Badr moet lachen met pijn. Hij spuugt het bloed uit zijn mond en kijkt mij aan. "Het antwoord op je vraag... Is trouwens dat het heerlijk was. Mijn lichaam in die van haar voelde als een paradijs, en haar mooie stevige borste-" Ik sla met mijn pistol tegen zijn hoofd aan en hij is meteen bewusteloos. Ik gooi hem later in de kelder van deze huis en bind hem vast aan een muur. Ik zet hem de deur opslot en loop terug naar de auto. Het liefst wil ik deze huis in de fik steken en hem laten lijden in vuur maar dan is hij der gelijk van af. Dat ga ik mezelf nooit vergeven.
"Is het gelukt bro?" Hoor ik opeens achter me. Ik schrik en draai me om en zie Hasan. Ik knik en geef hem een mannelijke knuffel.
"Wollah ben je echt dankbaar dat je me met dit helpt. Wat zei Safae toen je haar vertelde dat je hun ging wegbrengen?" "Ze was heletijd stil en zij niks. Aleyna stelde wel veel vragen maar bleef daarna ook stil. Het heeft hij denk ik echt getraumatiseerd" Zegt Hasan.
Ik neem een diepe zucht. "Wacht todat die mannen hier zijn om op Badr te passen daarna mag je zelf weg. Kom dan naar die huis waar je Aleyna en Safae en Anouar heb gebracht, safe?" Hij knikt en geeft me een boks. Ik loop naar de auto en rijd naar de plek waar hun zijn. Kan nu eindelijk met mijn vrouw zijn en haar troosten. Ik schaam me zo erg dat ik dit heb kunnen laten gebeuren. Hij gaat boete Safae voor zijn daden, desnoods wordt het me eigen dood.
-
