The Sinners Scar

CHAPTER 21

NARIAH RIYE VELNIROÑIA

I messed up everything...

Why did things turned out like this?

Napatingin ako sa aking dalawang kamay na punong puno ng dugo. Sanay naman akong makakita o makahawak ng dugo pero bakit parang kakaiba ngayon? Bakit parang kakaiba ang nararamdaman ko ngayon?

Tumayo ako. Nakayukong naglakad ako palabas ng banyo. Hindi ko kayang magtagal sa lugar na iyon. Hindi ko kaya.

Bakit parang kanina nagkausap pa kami. I hate to admit it but I hated her when I first saw her but when I got to know her...

My hatred instantly fade.

Naglalakad ako ng parang lasing. Hindi ko kayang maibalanse ang sarili kong katawan ngayon. Hindi ko ata kayang ilagay sa utak ko ang lahat ng mga nangyari ngayon.

Masyadong mabilis ang lahat. Napakabilis ng lahat ng pangyayari. Kung sinamahan ko ba siya sa pagbabanyo niya ay maililigtas ko ba siya? Mababago ko ba ang nakatadhanang mangyari?

Napaupo nalang ako bigla sa sahig. Wala akong pakialam kung tignan ako ng mga tao. Wala akong pakialam kung kaawaan nila ako. Masyadong mabilis, masyadong mabilis ang lahat.

Napatingin ako sa aking harapan. Napatawa ako ng mapait. Hindi ko akalaing makikita ko sa harapan ko ang store kung saan kami nanggaling ni Rem kanina.

"Is it a dream?" Tanong ko sa aking sarili. Kinuyom ko ang aking mga kamay. Mahigpit na diniinan ko ang pagkakakuyom sa sariling kamay.

"Oh godness, if it is a dream. Please... wake me up." Pinikit ko ng mariin ang aking mga mata tsaka tumingala ng tingin sa itaas.

Tumunog ang aking cellphone kaya naman ay napahawak ako sa bulsa ng aking pantalon. Kinuha ko ang tumutunog kong cellphone.

Arlvena is calling...

Agad kong sinagot ang tawag.

"What is it?" Pagod kong tanong sa kaniya. Pagod na ako sa lahat ng mga nangyayari.

"Nariah..." Nanginginig ang kaniyang boses kaya nag-umpisa na akong mag-alala. Tumitibok ng mabilis ang aking puso, kinakabahan ako dahil sa tono ng kaniyang pananalita.

"A bad news. I have a bad news to you..."

Mahina niyang sabi sa'kin. Galing ba siya sa pag-iyak? Bakit nanginginig ang kaniyang boses?

"No... not a bad news. A terrible news!" She frustated said. Nangunot ang aking noo.

"What is it? Tell me!" Desperado kong sambit sa kaniya. Gusto ko na agad malaman kung anong sasabihin niya.

I'm freaking seriously tired!

"The... The version of Mira, Perry, Verto, and Raiko..." Napataas ang aking kilay ng marinig ang kaniyang sinabi. Ang version ni Perry ay nakita na nila?

"Oh, what about them?" Mariin kong tanong sa kaniya. Napahilot ako ng sentido dahil pabitin lagi kung magsalita 'tong si Arlvena.

"What is it? Tell me! Straight to the point!" Naiinis kong sambit sa kaniya. Masyadong napataas ang boses ko kaya napatingin sa akin ang ibang tao. Ginulo ko ang aking buhok at naiinis na iniintay ang sasabihin ni Arlvena.

"They... They're already dead. No one survived. They are killed brutally." Nabagsak ko nang biglaan ang cellphone na hawak ko. Nakatulala parin ako sa kawalan at pilit na iniintindi ang mga sinabi niya.

Mula rito ay naririnig ko ang hikbi na nagmumula sa aking cellphone.

I laughed, I laughed with full of loathe.

Napahawak ako sa aking dibdib dahil sa pagkahingal mula sa aking ginawang pagtawa. "Is it karma?"

Halos sabunutan ko na ang sarili ko. Hindi parin ako makapaniwala na nangyari ang lahat ng ito sa isang iglap lamang.

"Is it coincidence?" Pabulong kong tanong. Puno ng pait ang boses ko.

A harsh reality, huh.

"No, dear... this is not coincidence. Because all of it happened according to the plan."

Napatigil ako sa pag-iisip ng may marinig akong boses. Pamilyar ang boses na iyon. Iyon ang boses ng laging nagsasalita pero hindi naman nagpapakita. Bakit ba siya nandito? Pati ba naman rito ay sinundan niya ako. May gusto ba siya sa'kin?

At first, I thought he is a dark clanner but I realized that he is not an ordinary clanner.

"What are you saying? Marami ka talagang alam, huh?" I teased. Natuto na akong makisama sa bawat pang-aasar niya. Sa bawat pagpaparamdam niya naman ay palagi niya akong inaasar kaya sinasakyan ko nalang ito.

"I'm very serious about this Nariah."

"Serious? About this? Then, why not showed up to me if you are really serious?" Mapang-uyam kong sambit. Naramdaman ko naman ang biglang pagdilim ng kaniyang aura pero kinibit balikat ko lang ito.

"You can't? Oh okay fine."

"What do you mean by what you said?" Seryosong tanong ko sa kaniya. Pinagtitinginan ako ng mga tao, akala ata nila ay isa na akong baliw. Isang baliw na siguro ata ako.

"I said that these things that happened today is not a coincidence. These things happened according to the plan." He said.

"According to the plan? Ang patayin ang mga kaversion namin? Baka naman ay hindi talaga dapat namatay ang mga version namin kung hindi lang dahil sa'ming paglitaw sa mundong ito."

"Mali. Pinatay nila ang mga kaversion niyo hindi dahil sa napagkamalan silang kayo iyon. Iyon ay dahil hindi pwedeng magsama ang kaversion niyo pati narin kayo sa iisang mundo. It can trigger something." He explained to me. Sinuklay ko ang buhok ko gamit ang aking kamay.

It's disgusting. Puno na pala ng dugo ang buhok at mukha ko. Dapat pala ay naghugas muna ako ng kamay. Mukha tuloy akong murderer sa itsurang ito.

"What do you mean by that? Trigger something? What is it? Bakit hindi namin alam ang bagay na ito? How about the other versions? Maililigtas pa namin sila hindi ba?" Sunod-sunod kong tanong.

"Hey! Can you speak slowly?! Calm down." He said annoyingly. I rolled my eyes to him.

"Only a group of clanners is capable of doing it. It can trigger something but I can't tell you now. Hindi niyo alam ang mga bagay na iyon dahil hindi sapat ang impormasyong inyong nalaman ukol sa mundong ito. No, you can't save the other versions. They're already dead. Matagal nang patay ang ibang kaversions ng iba mong mga kasamahan. Nagkataon lang na ngayon isinagawa ang pagpatay."

"You know... you're annoying. I can't even understand what you're saying. You said that they killed the other version of us because we are here in this world at bawal kaming magsama pero ngayon naman sinasabi mong matagal nang patay ang kaversion ng iba kong mga kasamahan. You freaking bastard!"

"Well, let's just say that all of it happened according to their plan. You never know what the enemies are thinking right? Hindi mo nalang alam baka plano ka na nilang patayin. Everything happens with a purpose."

"You'll never know, what will happen next."