CHAPTER 46

733 42 1
                                    

VERA KLAIRE NYMPSON

He'll kill me! He'll finished me off!

But it's okay right? No... why do I feel scared?

I'm confident to win but look at me now, I'm scared and helpless. The only thing I can do is to stare at him. Stare at how he'll finish me.

Nakatingin lang ako sa kaniya habang pinagmamasdan ko kung paano unti-unting lumalaki ang mahika na kaniyang nilalabas.

I smiled bitterly, just how much magic does he have? How strong as a sinner he is? What the member of Sinnerellian is doing here? Paano siya nakapasok sa palarong jto na hindi natutuklasan ang tunay niyang pagkatao?

Ibig sabihin ba nun ay ako lang ang nakakaalam na isa siya sa mga miyembro ng Sinnerellian? Paano ko masasabi ito sa iba kong mga kasamahan?

He will kill me, I know that for sure. But, I can't let a sinner like him to stay here. He is the key. I must defeat and capture him as soon as possible.

I don't need to worry about myself. I must worry on what will be the outcome of this battle. Even if I don't win, I need to kill him. He must not be alive. I will do anything I can do to kill him even if I get disqualified in this game.

Ginamit ko ang natitira kong lakas upang mailagay ito sa aking scythe. Ito nalang ang natitirang paraan.

Inilagay ko sa aking likod ang aking scythe nang hindi niya napapansin. "Blood Type..."

Bigkas ko sa aking isipan. Hinawakan ko ng mahigpit ang aking scythe at nilagay dito ang puwersa ng aking kapangyarihan. I do anything I can do to seal off the presence of my magic.

Mabilis akong umikot tsaka siya sinipa ng malakas sa mukha dahilan para mapaupo siya. Mabilis akong tumayo at pumatong sa kaniya.

Matalim ang mga mata ko na nakatingin sa kaniya. Hawak ng kanang kamay ko ang scythe habang ang kaliwa ko namang kamay ay mahigpit na nakakuyom sa kwelyo niya.

I gritted my teeth while my hands are shaking and my body is trembling in fear. I'm in verge of crying while I'm looking at him.

W-Why can't I move it? Why I can't do it? Why I can't kill a person? He is a sinner yet I feel pity on him! He kill many lives before that's whyhe deserved to be killed! But why do I feel like it's not enough reason for me to kill him? Why am I shaking? Why do I feel fear? Why do I feel angry and pitied at the same time?

"Y-You..deserved to be kill..." pabulong kong sabi na may puno ng hinanakit. "You fucking bastard!" I cussed at him. My tears is falling to his face. He looks so shocked.

Move! Move! Move! Fucking move! Did I deserve this?

"I-I..just want to end all of this!" Mahina kong saad. Humihikbi at nanghihina narin ang aking katawan.

"If you want to kill me then kill me." Walang emosyon niyang sambit. Sinabi niya iyon habang nakatingin ng diretso sa aking mga mata. Nagulat ako ng kaunti pero agad ko rin siyang sinuntok sa mukha.

"I want to kill you! I want to kill you so badly! I want to finish you off! I want to kill you but I can't... my body can't fucking move!" Sigaw ko habang pinagsusuntok siya pero nagagawa niya parin itong iwasan.

Mabilis kong dinampot ang aking scythe na nakakalat sa sahig at tinutok ito sa kaniya.

"You'll definitely pay for this!" Walang emosyon kong sambit sa kaniya.

The Sinners ScarTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon