The Sinners Scar

CHAPTER 02

NARIAH RIYE VELNIROÑIA

Nagising ako dahil sa ingay na naririnig ko. Hindi naman siya totally maingay but it makes sense na parang may nagbubulungan.

Out of curiosity, bumaba ako at unti-unting sinundan ang pinanggalingan ng ingay.

"What are you saying Sterm!"

Alam ko kung kaninong boses 'yun ah.

"I'm breaking up with you, Sherria." Nanlaki ang mga mata ko sa narinig kaya nagtago sa isang sulok.

"Did I do wrong? Ano bang nagawa kong mali para magsalita ka ng ganito! Bakit parang ang saya-saya naman natin kanina ah? You're saying nonsense! I don't believe you!"

Pinagmasdan ko ang naiiyak na si Sherria. She's controlling her anger.

"Please, just end this." Sambit ng nakayukong si Sterm. Nagulat nalang ako ng sinampal siya ni Sherria.

Uh-oh. I need something to eat.

Muntikan na akong mapasigaw ng biglang may humila sa akin patayo. Nakahinga ako ng malalim ng makitang hindi ako napansin nila Sherria.

Sinamaan ko ng tingin ang lalaking nanghila sa akin.

"What the heck is your problem?" Pabulong kong tanong sa kaniya ngunit seryoso lang ang tingin niya sa akin kaya naman ay nailang ako. "What?"

"Do you know that eavesdropping is bad?" He seriously asked, I avoided his gaze then frown.

"But I'm curious!" I said out of blue.

Nakita ko namang napahinga siya ng malalim tsaka ako tinignan.

Teka nga! Kanina pa ako nito tinitignan ah!

Hinila niya ko paupo kaya naman ay napangiti ako.

Even a Captain can't resist me! I'm very proud.

"Give me a reason! Sterm! Give me a valid reason why I should break up with you!" Galit na sabi ni Sherria. Unti-unti kong naramdaman ang init kaya naman ay itataas ko sana ang aking damit ng makitang naiilang ang katabi ko.

Pansin kong nakatingin siya ng mariin sa akin. "What?" Tanong ko. "Seriously? Curious girl, itataas mo 'yang damit mo?"

"Malamang mainit! Tsaka hoy! Anong akala mo sa akin, ipapakita sayo? For your information, tinataas ko lang ng kaunti ang damit ko para naman makalanghap ako ng hangin." Sumbat ko sa kaniya.

"A valid reason? That's what you want right? I'm breaking up with you because I can't protect you! If I can't even protect Arlvena then I can't protect my loved ones." Nasasaktang sambit ni Sterm, nakita ko namang napatigil si Sherria ngunit agad matalim na tinignan si Sterm.

"You can't even protect me? What are you saying!? Do you even think of me as a weak person?! Sinasabi mo bang hindi ko kayang protektahan ang sarili ko? I really hate you! Even my mom never acknowledged me in my ability tapos ikaw? Ikaw na laging nasa tabi ko at kilalang-kilala na ako?" Hahawakan sana ni Sterm si Sherria ngunit iniiwas ni Sherria ang sarili niya dito.

Mapait siyang ngumiti.

"I'm so sick of this life! Am I not enough? For pete's sake, I can protect anyone with this power I inherited from my dad! My mother who didn't even pay attention to her daughter whose craving for her love!"

"I hate you! I hate you! I hate all of you who always belittling me! I never thought na ganito pala ang tingin mo sa'kin Sterm sa umpisa palang. I can't believe you. Just because I look fragile doesn't mean that I am weak. I can protect myself. Don't treat me like a child, Sterm."

At doon ay umalis ng walang pasabi si Sherria. I can't even say anything because I never have been in this situation before.

"Why this situation has gone worst! I never thought na hahantong ang lahat sa ganito!" He screamed out of regret.

Bigla na lamang kumulog ng malakas na parang nakikisabay sa nararamdaman ni Sterm ngayon.

Confused. Frustated. Don't know what to do anymore.

That's what Sterm feels now.

Ang palangiti niyang mukha ay napalitan ng pagkasakit at pagkagulo dahil lamang sa dinulot ng sitwasyong iyon.

Mahirap nga naman ang mapunta sa sitwasyong iyon.

Hindi pa nila lubusang kilala ang isa't-isa.

"I will talk to Sherria," tumayo ako ngunit bago pa ako tuluyang umalis ay hinila niya ako dahilan para mapalapit ang mukha namin sa isa't isa.

Nanlaki ang mga mata ko at nanigas sa aking kinatatayuan. Pakiramdam ko ay pulang-pula na ang mukha ko dahil sa idinulot ng kaniyang ginawa.

"Do you thin— Oh my! what are you two doing?" Agad akong napatingin sa nagsalita at nakita kong gulat na gulat na napatingin sa amin si Arlvena na ngayon ay kumakain habang gulat paring nakatingin sa'min.

Hindi ako makaalis dahil parang ayaw kumilos ng aking sariling katawan. Ganun parin ang puwesto namin at hindi gumagalaw.

"You said you are going to Sherria? Are you enjoying this position?" He smirked then smiled.

Sinamaan ko siya ng tingin at agad na tumayo papaalis.

How dare he take advantage of me!

Habang naglalakad ako ay nakaramdam ako ng mali sa mga lawa.

Dahil nasa labas ako ng dorm ay hindi siya halata kaya naman ay tinignan ko iyon at mula sa kinaroroonan ko ay nakita ko si Sherria na kinokontrol ang tubig habang kumakanta.

Napapikit ako at dinaramdam ang bawat bigkas niya ng kanta.

Mira once told to me na hindi kayang pumatay ni Sherria ng isang tao sa kadahilanang hindi niya ito magawa.

Unlike me, killing people with no mercy.

Magkaiba nga kami.

"You have a great voice, huh?" Umupo ako sa tabi niya habang nanlalaki ang kaniyang mga mata. "Did you hear it?" She asked to me, I nodded at her.

"Whenever I'm sad, I will just go here then sing with my heart. This lake symbolizes peace. This is where my Mom and Dad met. According to Librarian." She said while staring at the lake.

"Did it makes you calm?" She smiled weakly, "I'm not sure because I'm still hurt and don't know what to do."

"I heard your fight with Sterm." I suddenly blurted out of nowhere.

"Did you heard it? Just forget about it. It's nonsense after all."

"Is this is your first time fighting with him?"

"The truth is, yes. This is my first time fight with him. Funny right?" She stared at the sky then smiled sincerely.

"Sanay na ako, sanay na ako sa mga ganitong bagay. Pero ang tapusin ang meron sa pagitan namin? Iyon ata ang hindi ko makakaya." She closed her eyes then her smile fade away.

She's..

"It's only normal for me to get hurt. After all, All this time, I've been hurting." I couldn't even say anything.

Sherria.. Sherria never see this wonderful world without hurting.

After all, she's the pain itself.